Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 45/14

POSTANOWIENIE

dnia 10 czerwca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Koszalinie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Tomasz Krzemianowski

Protokolant: Paulina Ferenc

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Koszalinie Agnieszki Karbowskiej-Suszek

po rozpoznaniu na posiedzeniu

sprawy D. P.

z wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego

postanawia

1.  na podstawie art. 572 kpk w zw. z art. 17 § 1 pkt 7 kpk umorzyć postępowanie w sprawie,

2.  na podstawie § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 roku Nr 163 poz. 1348 z późn. zm.) zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. Ł. G. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy), w tym podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za wykonaną obronę z urzędu,

3.  na podstawie art. 632 pkt. 2 kpk kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany D. P. wystąpił do Sądu o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary jednostkowe z wyroków Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim z dnia 30 września 2011 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 927/10 oraz Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 16 kwietnia 2012 roku w sprawie o sygnaturze akt II K 18/12.

Wniosek skazanego nie może zostać uwzględniony z uwagi na przeszkodę procesową w postaci powagi rzeczy osądzonej.

Sąd orzekał już merytorycznie w tożsamej pod względem podmiotowym i przedmiotowym sprawie II K 102/12. Postępowanie tamto zostało zakończone prawomocnym postanowieniem z dnia 6 listopada 2013 r. o umorzeniu postępowania z uwagi na brak podstaw do wydania wyroku łącznego. Sąd badał wówczas wszystkie dotychczasowe wyroki skazujące dotyczące D. P., objęte również jego aktualnym wnioskiem. Od czasu wydania tamtego rozstrzygnięcia nie pojawiły się żadne nowe orzeczenia skazujące. Tym samym prawomocne rozstrzygnięcie wydane w sprawie II K 102/12 korzysta z powagi rzeczy osądzonej określonej w art. 17 § 1 pkt 7 kpk. Skazany przed niniejszym postępowaniem już dwukrotnie występował do tutejszego Sądu z kolejnymi wnioskami o wydanie wyroku łącznego (na tych samych podstawach) - w sprawach II K 22/13 i II K 12/14, co w związku z rozstrzygnięciem zapadłym w sprawie II K 102/12, prowadziło także do umorzenia postępowania. Reasumując, także w niniejszej sprawie należało stwierdzić niedopuszczalność prowadzenia ponownego postępowania z tych samych względów.

W konsekwencji niniejsze postępowanie należało umorzyć na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 7 kpk, a kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa stosownie do treści art. 632 pkt 2 k.p.k.

Biorąc zaś pod uwagę fakt, iż skazany miał w niniejszym postępowaniu wyznaczonego obrońcę z urzędu należało orzec o należnym mu wynagrodzeniu.

Mając powyższe względy na uwadze orzeczono jak w części dyspozytywnej postanowienia.