IV Kz 732/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Aneta Malewska
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-12-2015
-
Osoba publikująca:Bogumiła Skrzypek
-
Korektor:Bogumiła Skrzypek
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn.akt IVKz 732/14
POSTANOWIENIE
Dnia 15 września 2014r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu w IV Wydziale Karnym- Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący: SSO Dorota Kropiewnicka(spr.)
Sędziowie: SSO Krzysztof Głowacki
SSO Małgorzata Szyszko
Protokolant: Aneta Malewska
przy udziale Prok. Prok. Okręgowej Tomasza Fedyka
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 15 września 2014 r.
w sprawie skazanego Ł. B.
zażalenia obrońcy skazanego z dnia 9 grudnia 2013 r.
na postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Fabrycznej
z dnia 27 listopada 2013 r., sygn. akt: XII Ko 1306/13
w przedmiocie zmiany wyroku (kontrawencjonalizacja czynu)
na podstawie art. 437 § 1 kpk
postanowił:
uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia- Fabrycznej do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Zażalenie obrońcy skazanego zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 50 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy -Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, jeżeli według niniejszej ustawy czyn objęty prawomocnym wyrokiem skazującym za przestępstwo na karę pozbawienia wolności stanowi wykroczenie, orzeczona kara podlegająca wykonaniu ulega zamianie na karę aresztu w wysokości równej górnej granicy ustawowego zagrożenia za taki czyn. Ł. B. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Fabrycznej z dnia 11 października 2012 r. (sygn. akt: XII K 430/11) za dwa czyny, z których jeden stanowi obecnie wykroczenie z art. 124 § 1 kw. Wobec skazanego orzeczono wówczas karę łączną obejmującą m.in. karę jednostkową 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną za czyn stanowiący obecnie wykroczenie.
Błędne było stanowisko Sądu I instancji, jakoby fragment art. 50 ust. 1 ustawy dotyczący „orzeczonej kary podlegającej wykonaniu" wyłączał możliwość modyfikacji wydanego wówczas rozstrzygnięcia, jako że karą podlegającą wykonaniu nie była kara jednostkowa, lecz kara łączna. Sposób sformułowania przywołanego przepisu budził w orzecznictwie sądowym wątpliwości, jednak ostatecznie wyjaśniono, że wskazana norma ma zastosowanie także w sytuacji orzeczenia podlegającej wykonaniu kary łącznej, obejmującej karę pozbawienia wolności wymierzoną za przestępstwo, stanowiące obecnie wykroczenie (tak uchwala SN z dnia 30 kwietnia 2014 r., I KZP 3/14, OSNKW 2014/6/44). W konsekwencji więc zamianie może podlegać kara jednostkowa, choćby nawet objęto ją węzłem kary łącznej (w tym węzłem wyroku łącznego). W takim wypadku orzeczenie w przedmiocie kary łącznej zdezaiktualizuje się (wykonaniu będą podlegać poszczególne kary jednostkowe).
Przeszkodą do ewentualnej modyfikacji uprzedniego rozstrzygnięcia w przedmiocie kary jednostkowej byłoby wyłącznie ustalenie, że orzeczenie takie byłoby dla skazanego niekorzystne. Dotyczy to sytuacji, gdy kara jednostkowa wymierzona za czyn stanowiący obecnie wykroczenie została w całości zaabsorbowana orzeczona wówczas karą łączną. Skoro jednak uprzednio orzeczona wobec skazanego kara łączna (1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności) nie pochłonęła żadnej z kar jednostkowych (kary te wynosiły odpowiednio: 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 rok i 4 miesiące pozbawienia wolności), to nie zachodzą żadne przeszkody do zastosowania w sprawie art. 50 ust. 1 ustawy. Co więcej, rozstrzygnięcie takie będzie dla skazanego korzystniejsze, bowiem zdezaktualizuje się kara łączna (1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności) a wykonaniu podlegać będą kary jednostkowe- 1 rok i 4 miesiące pozbawienia wolności orzeczone za przestępstwo z art. 178a § 4 kk oraz 30 dni aresztu orzeczone za wykroczenie z art. 124 § 1 kw (w razie zastosowania przez Sąd Rejonowy normy art. 50 ust. 1 ustawy).
Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy uchylił zaskarżone postanowienie i sprawę przekazał Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. W ponownym postępowaniu Sąd I instancji uwzględni wskazane wyżej uwagi Sądu Odwoławczego, w prawidłowy sposób zastosuje art. 50 ust. 1 ustawy oraz wyda prawidłowe rozstrzygnięcie, które wszechstronnie i wnikliwie uzasadni.