Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 79/14

POSTANOWIENIE

dnia 23 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Koszalinie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Tomasz Krzemianowski

Protokolant: sekr. sąd. Paulina Ferenc

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Koszalinie Andrzeja Dubiela

po rozpoznaniu na posiedzeniu

w sprawie D. P.

z wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego

w przedmiocie umorzenia postępowania

p o s t a n a w i a:

1.  na podstawie art.17§1 pkt 7 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie,

2.  na podstawie §2 ust. 1, 2 i 3 w zw. z §14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 roku Nr 163 poz. 1348 z późn. zm.) zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adwokata E. U. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem złotych 60/100) złotych, w tym podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za wykonaną obronę z urzędu,

3.  na podstawie art.632 pkt. 2 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Do Sądu Okręgowego w Koszalinie wpłynął wniosek skazanego D. P. o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary jednostkowe z wyroków Sądu Rejonowego w Koszalinie w sprawach o sygn. akt X K 331/05, X K 593/09, X K 451/10, X K 956/10, X K 1246/10 i X K 797/10 oraz Sądu Okręgowego w Koszalinie w sprawie o sygn. akt II K 42/11.

Wobec D. P. w dniu 11 października 2012 roku, w sprawie o sygn. akt II K 72/12, wydany został przez Sąd Okręgowy w Koszalinie wyrok łączny, który uprawomocnił się dnia 19 października 2012 roku, obejmujący rozstrzygnięcia wskazane we wniosku o wydanie wyroku łącznego w przedmiotowej sprawie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniosek skazanego nie może zostać uwzględniony z uwagi na przeszkodę procesową w postaci powagi rzeczy osądzonej.

Sąd Okręgowy w Koszalinie orzekał już merytorycznie w tożsamej pod względem podmiotowym i przedmiotowym sprawie o sygn. akt II K 72/12. Sąd badał wówczas wszystkie dotychczasowe wyroki skazujące dotyczące D. P., w tym objęte jego aktualnym wnioskiem. Od czasu wydania tamtego rozstrzygnięcia nie pojawiły się żadne nowe orzeczenia skazujące. Tym samym prawomocne rozstrzygnięcie wydane w sprawie II K 72/12 korzysta z powagi rzeczy osądzonej określonej w art.17§1 pkt 7 k.p.k. Oznacza ona, iż niedopuszczalne jest prowadzenie ponownego postępowania w tej samej sprawie pod względem podmiotowym i przedmiotowym, a z chwilą stwierdzenia występowania tej negatywnej przesłanki procesowej Sąd zobligowany jest umorzyć postępowanie.

Ponadto, z uwagi na złożony przez skazanego wcześniejszy wniosek o wydanie wyroku łącznego, tutejszy Sąd w sprawie o sygn. akt II K 53/13, na podstawie art.17§1 pkt 7 k.p.k., umorzył już postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego.

W konsekwencji niniejsze postępowanie należało umorzyć na podstawie art.17§1 pkt 7 k.p.k., a kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa stosownie do treści art.632 pkt 2 k.p.k.

Biorąc zaś pod uwagę fakt, iż skazany miał w niniejszym postępowaniu wyznaczonego obrońcę z urzędu należało orzec o należnym mu wynagrodzeniu.

Mając powyższe względy na uwadze orzeczono jak w części dyspozytywnej postanowienia.