Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2014r. w Suwałkach

sprawy S. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem S. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 25 marca 2013r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przywraca S. P. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres od dnia 1 lutego 2013r. do dnia 31 stycznia 2015r.

Sygn. akt III U 355/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25.03.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpatrzeniu wniosku S. P. z dnia 16.01.2013r. odmówił mu przywrócenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 01.02.2013.

W uzasadnieniu wskazał, iż zgodnie przepisami ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013r. poz.1440) prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy uzależnione jest m.in. od istnienia niezdolności do pracy. Niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Natomiast prawo do renty nie przysługuje S. P., gdyż komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 19.03.2013r. uznała, że nie jest on niezdolny do pracy.

W odwołaniu S. P. domagał się zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na stałe. Wskazał na stan zdrowia, który się stale pogarsza. Choć nadal pracuje to w zakładzie pracy chronionej, gdzie wymagany jest stopień niepełnosprawności całkowicie niezdolnego do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie uzasadniając jak w zaskarżonej decyzji i wskazując, iż komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 19.03.2013r. nie stwierdziła u odwołującego się całkowitej niezdolności do pracy. Natomiast do 31.01.2013r. S. P. pobierał rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

Sąd Okręgowy w Suwałkach ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie należało uznać za uzasadnione.

Odwołujący się jest bowiem nadal całkowicie niezdolny do pracy, co ustalono w oparciu o opinie biegłych lekarzy sądowych, którzy na podstawie art. 278 kpc sporządzili opinie na potrzeby niniejszego postępowania sądowego

Pierwszą opinię sporządzili biegli sądowi z zakresu medycyny pracy D. M. i okulistyki J. T., który rozpoznali u odwołującego się pourazowe usunięcie gałki ocznej (protezę), wysoką krótkowzroczność oka lewego, jaskrę wtórną oka lewego i zaćmę oka lewego. W związku natomiast ze stopniem ich nasilenia klinicznego zaopiniowali, iż powodują całkowitą one u odwołującego się niezdolność do pracy na okres 2 lat, natomiast w chwili obecnej nie jest możliwe uznanie odwołującego się z trwale niezdolnego do pracy, gdyż wcześniej należy podjąć leczenie przeciw zaćmie. Ponadto od ostatniego badania, które miało miejsce w dniu 11.06.2011r. nastąpiło powolne narastanie zaćmy oraz wzrost korekcji okularowej. Odwołujący się nie widzi na oko prawe. Wskazali przy tym ci biegli, że nie mogą sugerować się opinią lekarza dopuszczającego odwołującego do pracy, a jedynie opierać się o badania wykonane na potrzeby Sądu.

W wyniku zastrzeżeń organu rentowego drugą opinię sporządziła biegła sądowa z zakresu okulistyki dr n. med. I. B., która rozpoznała: stan po urazie oka prawego w dzieciństwie, pooperacyjny brak gałki ocznej prawej (proteza), wysoka krótkowzroczność postępująca oka lewego, zaćmę korowo – jądrową oka lewego, jaskrę niewyrównaną oka lewego i brak widzenia obuocznego. Stwierdziła, iż odwołujący się jest nadal całkowicie niezdolny do pracy na okres od 01.02.103r. do 31.01.2015r. Od ostatniego badania nie nastąpiła poprawa w narządzie wzroku , a wręcz pogorszenie. Okres dwóch lat całkowitej niezdolności do pracy jest przeznaczony na przeprowadzenie operacji zaćmy w jednym oku widzącym, która to być może poprawi widzenie u odwołującego się. Ponadto rozpoznana jaskra jest niewyrównana stosowaniem kropli przeciwjaskrowych i wymaga dodatkowo specjalistycznego leczenia np. terapii laserowej lub leczenia operacyjnego.

Podobnie zaopiniowała ostatnia biegła sądowa lekarz z zakresu medycyny pracy M. W., która rozpoznała identyczne schorzenia, co wcześniej opiniujący specjaliści, i stwierdziła, iż stan zdrowia odwołującego się nie uległ poprawie i jest on nadal całkowicie niezdolny do pracy zarobkowej na okres 2 lat od 01.02.2013r. do 31.01.2015r. Podtrzymując wnioski wypływające z wcześniejszych opinii wskazała, iż fakt, że odwołujący się pracuje w zakładzie pracy chronionej na stanowisku znacznie poniżej posiadanych kwalifikacji nie wpływa na uznanie go za osobę całkowicie niezdolną do pracy.

Jak zaś wypowiedział się Sąd Najwyższy choćby w wyroku z dnia 14.03.2007r. III UK 130/06 (Lex 368973), w sprawie o świadczenie rentowe to ustalenia biegłych lekarzy sądowych dostarczają sądowi wiedzy specjalistycznej, koniecznej do dokonania oceny stanu zdrowia osoby ubiegającej się o świadczenia rentowe, w tym rodzaju występujących schorzeń, stopnia ich zaawansowania i nasilenia związanych z nimi dolegliwości. Podobnie wypowiedział się również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12.01.2010r. I UK 204/09 (Lex 577813) i z 24.02.2010r. II UK 191/09 (Lex 590238).

Sąd tymczasem podzielił opinie biegłych sądowych, gdyż zostały sporządzone przez specjalistów i są jednoznaczne w swojej wymowie. Ponadto druga opinia została sporządzona przez lekarza posiadającego tytuł doktora nauk medycznych.

Mając więc na uwadze powyższe nie można było podzielić zastrzeżeń samego odwołującego się, kwestionującego dwuletni okres orzeczonej całkowitej niezdolności do pracy, jako zbyt krótki do przeprowadzenia operacji zaćmy w lewym oku, bowiem Sąd musi zawsze kierować się ustaleniami biegłych lekarzy sądowych, którzy posiadają w tym względzie specjalistyczną wiedzę. Organ rentowy nie kwestionował zresztą już następnych opinii w sprawie.

Mając więc powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przywrócił S. P. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na okres od dnia 01.02.2013r. do 31.01.2015r.

mt