Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ko 97/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w Wydziale VI Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Klara Łukaszewska (spr.)

Sędziowie SO Waldemar Masłowski

SO Barbara Żukowska

Protokolant Anna Potaczek

po rozpoznaniu na posiedzeniu bez udziału stron w dniu 9 grudnia 2014 r.

w sprawie J. H. i E. H.

sprawców czynu z art. 56 § 2 k.k.s.

z wniosku oskarżyciela publicznego Inspektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W.

w przedmiocie wznowienia postępowania

w sprawie o sygn. akt II K 245/13

rozpoznawanej przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze

zakończonej prawomocnym wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2013 r.

I. na podstawie art. 540 § 1 pkt. 2 a k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. wznawia postępowanie wobec J. H. i E. H. , zakończone prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 kwietnia 2013 r., w sprawie sygn. akt II K 245/13;

II. na podstawie art. 547 § 2 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. uchyla wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 kwietnia 2013 r., sygn. akt II K 245/13 wobec J. H. i E. H. i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze jako Sądowi I instancji;

III. kosztami postępowania wznowieniowego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ko 97/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 245/13 Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze zezwolił J. H. i E. H. na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, ustalając że dopuścili się oni przestępstwa skarbowego z art. 56 § 2 k.k.s.

Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 5 maja 2013 r.

W dniu 24 listopada 2014 r. do Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze wpłynął wniosek oskarżyciela publicznego Inspektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. o:

1. wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 kwietnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 245/13 na podstawie art. 540 § 2 w zw. z art. 542 § 1 k.p.k. i art. 544 § 1 k.p.k.;

2. uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze do ponownego rozpoznania;

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniosek oskarżyciela publicznego jest zasadny.

Jak słusznie wskazuje wnioskodawca w treści uzasadnienia wniosku, w sprawie zaistniała przewidziana w art. 540 § 1 pkt. 2 a k.p.k., przesłanka uzasadniająca wznowienie postępowania. Wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2013 r. sygn. akt SK 18/09 orzeczono o niezgodności z Konstytucją przepisów art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 31 grudnia 2006 r., a które legły u podstaw wydania decyzji zapadłych w postępowaniu podatkowym przeciwko J. H. i E. H., a co skutkowało uchyleniem przez Dyrektora Izby Skarbowej we W. decyzjami z dnia 2 maja 2014 r. w całości ostatecznych decyzji Dyrektora Izby Skarbowej we W. ustalających wskazanym podatnikom wysokość zobowiązań podatkowych w zryczałtowanym 75 % podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych i umorzył postępowanie podatkowe przeciwko sprawcom.

Decyzje podatkowe mają natomiast decydujące znaczenie dla ustalenia istnienia zobowiązania podatkowego, jak i jego wysokości, rodzą także po stronie podatnika określone skutki finansowe, zapadają w trybie odrębnych przepisów, przewidujących ich instancyjną kontrolę, w tym nadzwyczajny środek zaskarżenia, i tym samym należy je traktować jako rozstrzygnięcia "kształtujące stosunek prawny" w rozumieniu art. 8 § 2 k.p.k. (por. wyrok SA w Krakowie z dnia 20 kwietnia 2000 r. w sprawie II AKa 32/00, KZS 2000/6/15). Wydanie zatem przez organ podatkowy decyzji uchylających decyzje ustalające wysokość zobowiązania podatkowego i umarzających postępowanie stanowi istotny fakt, noszący przy tym cechę nowości w stosunku do stanu sprawy w momencie prawomocnie zakończonego postępowania karno - skarbowego. Co więcej owa nowa okoliczność faktyczna wskazuje na wysokie prawdopodobieństwo, że prawomocny wyrok wydany w sprawie a zezwalający na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności za czyn z art. 56 § 2 k.k.s. jest wadliwy, a sprawcy nie dopuścili się przestępstwa skarbowego. (por. też wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 17 czerwca 2009 r. II AKz 334/09 LEX nr 5131121).

Mając powyższe na uwadze należało przyznać rację wnioskodawcy, że zaistniała przesłanka skutkująca na podstawie art. 540 § 1 pkt. 2 a k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. wznowieniem postępowania wobec J. H. i E. H., zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 kwietnia 2013 r., w sprawie sygn. akt II K 245/13. Stosownie natomiast do art. 547 § 2 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. Sąd Okręgowy uchylił wskazane orzeczenie i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze jako Sądowi I instancji.

Sąd I instancji będzie bowiem zobowiązany do ponownego rozpoznania wniosku oskarżyciela publicznego o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności przez J. H. i E. H. i w przypadku ustalenia braku przesłanek określonych w art. 17 § 1 pkt 1 - 3 k.k.s., będących materialnoprawnymi warunkami udzielenia zezwolenia wydać decyzję w trybie art. 146 § 6 k.k.s.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do przepisów art. 639 k.p.k. w zw. z art. 636 § 1 k.p.k. i art. 113 § 1 k.k.s.

VI Ko 97/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE