IV CZ 16/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-09-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 16/10
POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
ze skargi pozwanych T. C. i E. C.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 września 2008 r., sygn. akt I ACa (…),
w sprawie z powództwa I.(…) Spółki Jawnej W.
przeciwko J. C., T. C. i E. C.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 kwietnia 2010 r.,
zażalenia pozwanych E. C. i T. C.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 października 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę pozwanych E. i T.
C. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 17 września 2008 r. W zażaleniu pozwani wnieśli o uchylenie tego
2
postanowienia zarzucając naruszenie art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c. przez jego błędną
interpretację.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zarzuty podniesione w zażaleniu nie zasługują na uwzględnienie. Wyrok Sądu
Apelacyjnego z dnia 17 września 2008 r. wydany w sprawie, której wznowienia żądają
powodowie, został oparty na wyroku karnym, w którym ustalono wysokość szkody
wyrządzonej przez J. C. i następnie zasądzonej od niego na rzecz powodowej spółki.
Powodowie natomiast ponoszą odpowiedzialność jako poręczyciele za zobowiązania J.
C. Sąd uwzględniając powództwo oparł się na wyroku karnym tylko w zakresie ustalenia
zobowiązania J. C. wobec powoda oraz wysokości tego zobowiązania.
Już po uprawomocnieniu się wyroku Sądu Apelacyjnego, Sąd Najwyższy uchylił
wyrok sądu karnego ale tylko w zakresie zawartego w nim rozstrzygnięcia o
odszkodowaniu cywilnym, gdyż dla orzekania o odszkodowaniu w procesie karnym
zachodziła przeszkoda określona w art. 415 k.p.k. Wyrok karny utrzymany w mocy w
dalszym ciągu stanowi więc podstawę do określenia zobowiązania J. C. wobec
powodowej spółki.
Rację mają skarżący gdy podkreślają, że przepis art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c. należy
interpretować szeroko i zawsze wznawiać postępowanie, gdy skazujący wyrok karny, na
którym oparto rozstrzygniecie sądu cywilnego, został następnie uchylony. Jeżeli jednak,
tak jak w rozpoznawanej sprawie, uchylenie wyroku karnego nastąpiło tylko w części,
która nie ma znaczenia dla ustalenia odpowiedzialności pozwanych jako poręczycieli, to
brak podstaw do wznowienia postępowania. Nawet bowiem w razie jego wznowienia
sąd orzekający o roszczeniach powodowej spółki będzie w dalszym ciągu związany
wyrokiem karnym, z którego wynika, że J. C. za którego pozwani poręczyli jest
zobowiązany do wyrównania powodowej spółce szkody w wysokości ustalonej w tym
wyroku.
Mając na uwadze powyższe względy Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
ze skargi pozwanych T. C. i E. C.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 września 2008 r., sygn. akt I ACa (…),
w sprawie z powództwa I.(…) Spółki Jawnej W.
przeciwko J. C., T. C. i E. C.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 kwietnia 2010 r.,
zażalenia pozwanych E. C. i T. C.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 października 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę pozwanych E. i T.
C. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 17 września 2008 r. W zażaleniu pozwani wnieśli o uchylenie tego
2
postanowienia zarzucając naruszenie art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c. przez jego błędną
interpretację.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zarzuty podniesione w zażaleniu nie zasługują na uwzględnienie. Wyrok Sądu
Apelacyjnego z dnia 17 września 2008 r. wydany w sprawie, której wznowienia żądają
powodowie, został oparty na wyroku karnym, w którym ustalono wysokość szkody
wyrządzonej przez J. C. i następnie zasądzonej od niego na rzecz powodowej spółki.
Powodowie natomiast ponoszą odpowiedzialność jako poręczyciele za zobowiązania J.
C. Sąd uwzględniając powództwo oparł się na wyroku karnym tylko w zakresie ustalenia
zobowiązania J. C. wobec powoda oraz wysokości tego zobowiązania.
Już po uprawomocnieniu się wyroku Sądu Apelacyjnego, Sąd Najwyższy uchylił
wyrok sądu karnego ale tylko w zakresie zawartego w nim rozstrzygnięcia o
odszkodowaniu cywilnym, gdyż dla orzekania o odszkodowaniu w procesie karnym
zachodziła przeszkoda określona w art. 415 k.p.k. Wyrok karny utrzymany w mocy w
dalszym ciągu stanowi więc podstawę do określenia zobowiązania J. C. wobec
powodowej spółki.
Rację mają skarżący gdy podkreślają, że przepis art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c. należy
interpretować szeroko i zawsze wznawiać postępowanie, gdy skazujący wyrok karny, na
którym oparto rozstrzygniecie sądu cywilnego, został następnie uchylony. Jeżeli jednak,
tak jak w rozpoznawanej sprawie, uchylenie wyroku karnego nastąpiło tylko w części,
która nie ma znaczenia dla ustalenia odpowiedzialności pozwanych jako poręczycieli, to
brak podstaw do wznowienia postępowania. Nawet bowiem w razie jego wznowienia
sąd orzekający o roszczeniach powodowej spółki będzie w dalszym ciągu związany
wyrokiem karnym, z którego wynika, że J. C. za którego pozwani poręczyli jest
zobowiązany do wyrównania powodowej spółce szkody w wysokości ustalonej w tym
wyroku.
Mając na uwadze powyższe względy Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.