Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 17/10
POSTANOWIENIE
Dnia 22 kwietnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Dariusz Dończyk (sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie z powództwa J. Z.
przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń „N.(…)” Spółce Akcyjnej w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 22 kwietnia 2010 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie o kosztach zawarte w wyroku Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 4 listopada 2009 r., sygn. akt III Ca (…),
uchyla zaskarżone postanowienie zawarte w punkcie 2 (drugim) wyroku Sądu
Okręgowego w Ł. z dnia 4 listopada 2009 r., sygn. akt III Ca (…) w części ponad
kwotę 90 (dziewięćdziesiąt) złotych i w tym zakresie przekazuje sprawę do
ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Ł., pozostawiając temu Sądowi
rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 4 listopada 2009 r. Sąd Okręgowy w Ł. oddalił apelację
pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 14 lipca 2009 r. oraz zasądził od
pozwanego na rzecz powódki kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa
procesowego w postępowaniu apelacyjnym. Podstawę prawną rozstrzygnięcia o
2
kosztach postępowania apelacyjnego stanowiły przepisy art. 98 § 1 i 3 k.p.c.
Wynagrodzenie pełnomocnika powoda zostało ustalone na podstawie § 2 ust. 1, § 6 pkt
3 i § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu
(Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
Na postanowienie o kosztach procesu, zawarte w punkcie drugim wyroku Sądu
Okręgowego w Ł., zażalenie wniósł pozwany, który zaskarżył je w części, tj. ponad
kwotę 90 zł, zarzucając naruszenie § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z
dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
przez radcę prawnego z urzędu, poprzez obciążenie pozwanego kwotą 300 zł tytułem
kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym, podczas gdy winna to
być kwota 90 zł, stosownie do wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawie. Pozwany
wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie drugim przez zasądzenie od
pozwanego na rzecz powódki kwoty 90 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa
procesowego w postępowaniu apelacyjnym. Ponadto pozwany wniósł o zasądzenie od
powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wysokość opłaty za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego
powódki w postępowaniu apelacyjnym Sąd Okręgowy ustalił na podstawie § 6 pkt 3 w
zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z
dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
przez radcę prawnego z urzędu. Powołany § 6 pkt 3 rozporządzenia określa stawkę
minimalną w kwocie 600 zł, stanowiącą podstawę zasądzenia opłaty za czynności radcy
prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, przy wartości przedmiotu sporu wynoszącej
powyżej 1.500 zł do 5.000 zł. W przypadku postępowania apelacyjnego przed sądem
okręgowym stawka minimalna przy tej wartości przedmiotu zaskarżenia wynosi, zgodnie
z § 12 ust. 1 pkt 1, 50% stawki minimalnej, nie mniej niż 60 zł. Zasadnie w zażaleniu
podniesiono, że wskazana przez Sąd Okręgowy stawka minimalna nie miała
zastosowania dla rozliczenia kosztów postępowania apelacyjnego pomiędzy stronami
albowiem podana w apelacji wartość przedmiotu zaskarżenia wynosiła kwotę 1.418 zł.
Wartość ta nie była weryfikowana przez Sąd drugiej instancji. Dlatego właściwą stawką
3
minimalną, dla zasądzenia opłaty na rzecz powódki za czynności radcy prawnego z
tytułu zastępstwa prawnego w postępowaniu apelacyjnym, była kwota 90 zł, tj. połowa
stawki minimalnej przy wartości przedmiotu zaskarżenia powyżej 500 zł do 1.500 zł (§ 6
pkt 2 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 powołanego wyżej rozporządzenia).
Uwzględniając powyższe postanowienie o kosztach postępowania apelacyjnego,
na podstawie art. 39815
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c., zostało uchylone w
zaskarżonej części, a sprawa w tym zakresie przekazana do ponownego rozpoznania
Sądowi Okręgowemu w Ł., któremu, zgodnie z art. 108 § 2 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c. pozostawiono rozstrzygnięcie o kosztach postępowania
zażaleniowego.