Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 8/10
POSTANOWIENIE
Dnia 22 kwietnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dariusz Dończyk
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie z powództwa G. S.
przeciwko R. R.
o stwierdzenie nieważności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 kwietnia 2010 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 12 sierpnia 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca zażalenie w części zaskarżającej postanowienia zawarte w punktach 1
(pierwszym) i 3 (trzecim) sentencji zaskarżonego postanowienia, a w pozostałym
zakresie oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Powód zaskarżył w całości zażaleniem postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia
12 sierpnia 2009 r., którym:
1) odrzucono wniosek powoda o przywrócenie terminu;
2) odrzucono wniosek powoda o sporządzenie i doręczenie wyroku Sądu
Apelacyjnego z uzasadnieniem;
2
3) przyznano pełnomocnikowi powoda kwotę 732 zł tytułem nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu w przedmiocie
przywrócenia terminu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie okazało się niedopuszczalne w części zaskarżającej postanowienia
zawarte w pkt 1 i 3 sentencji zaskarżonego postanowienia.
Zażalenie do Sądu Najwyższego nie przysługuje na postanowienie odrzucające
wniosek o przywrócenie terminu, ponieważ takie postanowienie wydane przez Sąd
drugiej instancji nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie. Wobec
powyższego o niedopuszczalności zażalenie na takie postanowienie przesądza art. 3941
§ 2 k.p.c.
Nie przysługuje również zażalenie do Sądu Najwyższego na postanowienie sądu
drugiej instancji przyznające wynagrodzenie od Skarbu Państwa adwokatowi z tytułu
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie z urzędu. Postanowienie takie nie jest
bowiem kwalifikowane jako postanowienie co do kosztów procesu, które nie były
przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji, a więc nie jest objęte normą art.
3941
§ 1 pkt 2 k.p.c. (por. uchwała SN z dnia 25 czerwca 2009 r., III CZP 36/09,
niepubl.; postanowienie SN z dnia 17 listopada 2009 r., III CZ 53/09, niepubl.;
postanowienie SN z dnia 11 grudnia 2009 r., V CZ 59/09, niepubl., postanowienie SN z
dnia 21 kwietnia 2010 r., V CZ 20/10, niepubl.).
Wobec powyższego Sąd Najwyższy odrzucił w części zażalenie na podstawie art.
373 k.p.c., w zw. z art. 39821
k.p.c. i w zw. z art. 3941
§ 1 pkt 2, art. 3941
§ 2 i § 3 k.p.c.
Natomiast zażalenie, chociaż dopuszczalne, okazało się nieuzasadnione w części
zaskarżającej postanowienie zasadnie odrzucające spóźniony wniosek powoda o
sporządzenie i doręczenie wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 5 marca 2009 r. na
podstawie art. 387 § 1 i § 3 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.
Wobec powyższego Sąd Najwyższy w tym zakresie oddalił zażalenie na
podstawie art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.