III ARN 23/95
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Zmiana nazwy izby Sądu Najwyższego z "Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych" na "Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 30 czerwca 1995 r.
III ARN 23/95
Gmina nie ma obowiązku wniesienia wpisu od skargi na decyzję adminis-
tracyjną, chyba że sprawa dotyczy prowadzonej przez nią działalności gos-
podarczej (art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w
sprawach cywilnych - Dz. U. Nr 24, poz. 110 ze zm.), który ma zastosowanie w
sprawach administracyjnych z mocy art. 212 k.p.a.)
Przewodniczący SSN: Janusz Łętowski, Sędziowie SN: Kazimierz Jaśkowski,
Jerzy Kwaśniewski, Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca), Andrzej Wróbel,
Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Waldemara Grudzieckiego, po roz-
poznaniu w dniu 20 czerwca 1995 r. sprawy ze skargi Zarządu Miasta R. na decyzję
Wojewody R. z dnia 13 grudnia 1993 r. [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości, na
skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Naczelnego Sądu
Administracyjnego-Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 29 kwietnia 1994 r., [...]
p o s t a n o w i ł :
u c h y l i ć zaskarżone postanowienie.
U z a s a d n i e n i e
Zarząd Miasta R. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośro-
dek Zamiejscowy w Krakowie na decyzję Wojewody R. z dnia 13 grudnia 1993 r. De-
cyzją tą została utrzymana w mocy decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego w R.
orzekającą o zwrocie części działki położonej w R. w rejonie ulic P. i L., Wojewoda R.
wniósł o oddalenie skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny-Oddział Zamiejscowy w Krakowie postanowie-
niem z 29 kwietnia 1994 r. odrzucił skargę. W uzasadnieniu podano, że skarżący został
wezwany do uiszczenia wpisu sądowego wraz z pouczeniem, że nieuiszczenie wpisu
w terminie siedmiodniowym spowoduje odrzucenie skargi. Wezwanie to skarżący
otrzymał 4 marca 1994 r. i mimo upływu terminu wpisu nie uiścił. Sąd powołał się na art.
204 § 1 i 212 k.p.a. w związku z art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Minister Sprawiedliwości wniósł rewizję nadzwyczajną od omówionego posta-
nowienia. Zarzucił rażące naruszenie prawa a w szczególności przytoczonych w nim
przepisów art. 204 § 1 i 212 k.p.a. w związku z art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 czer-
wca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, a także naruszenie interesu
Rzeczypospolitej Polskiej. Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i o
przekazanie sprawy Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu Ośrodek-Zamiejscowy w
Rzeszowie do merytorycznego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Rewizja nadzwyczajna jest uzasadniona.
W przepisie art. 212 k.p.a. stanowi się, że od skargi na decyzję administracyjną
pobiera się wpis. W trzecim zdaniu tegoż artykułu znajduje się odesłanie (w sprawach
skarg) do przepisów o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Przepisy o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych zawarte są między innymi w ustawie z dnia 13
czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110 ze
zm.). Ustawą z dnia 22 lutego 1991 r. o zmianie ustawy o kosztach sądowych w
sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 22, poz. 93), do dotychczasowej treści art. 8
(oznaczonej odtąd jako ustęp 1) dodano ustęp 2 o treści: "gmina oraz związek gmin nie
mają obowiązku uiszczania opłat sądowych, chyba że sprawa dotyczy prowadzonej
przez nie działalności gospodarczej".
Rozpoznawana sprawa nie dotyczy działalności gospodarczej gminy. Nie było
zatem podstaw do żądania opłat sądowych.
Zaskarżone rewizją nadzwyczajną postanowienie o odrzuceniu skargi z powodu
nieuiszczenia opłat zapadło z rażącym naruszeniem omówionych przepisów. Podlegało
ono zatem uchyleniu na podstawie art. 422 § 1 k.p.c. Uwzględnieniu rewizji
nadzwyczajnej nie stoi na przeszkodzie upływ sześciomiesięcznego terminu (art. 421 §
2 k.p.c.). Orzeczenie, które bezpodstawnie stawia tamę do rozpoznania sprawy przez
sąd, narusza prawo do sądu, a tym samym interes Rzeczypospolitej Polskiej.
Uchylenie postanowienia z 22 kwietnia 1994 r. usuwa przeszkodę do rozpozna-
nia skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny.
========================================
III ARN 23/95
Gmina nie ma obowiązku wniesienia wpisu od skargi na decyzję adminis-
tracyjną, chyba że sprawa dotyczy prowadzonej przez nią działalności gos-
podarczej (art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w
sprawach cywilnych - Dz. U. Nr 24, poz. 110 ze zm.), który ma zastosowanie w
sprawach administracyjnych z mocy art. 212 k.p.a.)
Przewodniczący SSN: Janusz Łętowski, Sędziowie SN: Kazimierz Jaśkowski,
Jerzy Kwaśniewski, Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca), Andrzej Wróbel,
Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Waldemara Grudzieckiego, po roz-
poznaniu w dniu 20 czerwca 1995 r. sprawy ze skargi Zarządu Miasta R. na decyzję
Wojewody R. z dnia 13 grudnia 1993 r. [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości, na
skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Naczelnego Sądu
Administracyjnego-Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 29 kwietnia 1994 r., [...]
p o s t a n o w i ł :
u c h y l i ć zaskarżone postanowienie.
U z a s a d n i e n i e
Zarząd Miasta R. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośro-
dek Zamiejscowy w Krakowie na decyzję Wojewody R. z dnia 13 grudnia 1993 r. De-
cyzją tą została utrzymana w mocy decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego w R.
orzekającą o zwrocie części działki położonej w R. w rejonie ulic P. i L., Wojewoda R.
wniósł o oddalenie skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny-Oddział Zamiejscowy w Krakowie postanowie-
niem z 29 kwietnia 1994 r. odrzucił skargę. W uzasadnieniu podano, że skarżący został
wezwany do uiszczenia wpisu sądowego wraz z pouczeniem, że nieuiszczenie wpisu
w terminie siedmiodniowym spowoduje odrzucenie skargi. Wezwanie to skarżący
otrzymał 4 marca 1994 r. i mimo upływu terminu wpisu nie uiścił. Sąd powołał się na art.
204 § 1 i 212 k.p.a. w związku z art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Minister Sprawiedliwości wniósł rewizję nadzwyczajną od omówionego posta-
nowienia. Zarzucił rażące naruszenie prawa a w szczególności przytoczonych w nim
przepisów art. 204 § 1 i 212 k.p.a. w związku z art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 czer-
wca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, a także naruszenie interesu
Rzeczypospolitej Polskiej. Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i o
przekazanie sprawy Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu Ośrodek-Zamiejscowy w
Rzeszowie do merytorycznego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Rewizja nadzwyczajna jest uzasadniona.
W przepisie art. 212 k.p.a. stanowi się, że od skargi na decyzję administracyjną
pobiera się wpis. W trzecim zdaniu tegoż artykułu znajduje się odesłanie (w sprawach
skarg) do przepisów o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Przepisy o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych zawarte są między innymi w ustawie z dnia 13
czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110 ze
zm.). Ustawą z dnia 22 lutego 1991 r. o zmianie ustawy o kosztach sądowych w
sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 22, poz. 93), do dotychczasowej treści art. 8
(oznaczonej odtąd jako ustęp 1) dodano ustęp 2 o treści: "gmina oraz związek gmin nie
mają obowiązku uiszczania opłat sądowych, chyba że sprawa dotyczy prowadzonej
przez nie działalności gospodarczej".
Rozpoznawana sprawa nie dotyczy działalności gospodarczej gminy. Nie było
zatem podstaw do żądania opłat sądowych.
Zaskarżone rewizją nadzwyczajną postanowienie o odrzuceniu skargi z powodu
nieuiszczenia opłat zapadło z rażącym naruszeniem omówionych przepisów. Podlegało
ono zatem uchyleniu na podstawie art. 422 § 1 k.p.c. Uwzględnieniu rewizji
nadzwyczajnej nie stoi na przeszkodzie upływ sześciomiesięcznego terminu (art. 421 §
2 k.p.c.). Orzeczenie, które bezpodstawnie stawia tamę do rozpoznania sprawy przez
sąd, narusza prawo do sądu, a tym samym interes Rzeczypospolitej Polskiej.
Uchylenie postanowienia z 22 kwietnia 1994 r. usuwa przeszkodę do rozpozna-
nia skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny.
========================================