Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 18 lutego 1997 r.
II UKN 4/97
W sprawie, w której sąd I instancji wydał wyrok przed wejściem w życie
ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego... (Dz.
U. Nr 43, poz. 189), do złożenia i rozpoznania rewizji stosuje się przepisy dotych-
czasowe (art. 11 ust. 2), według których na postanowienie sądu apelacyjnego
oddalające zażalenie na postanowienie sądu I instancji odmawiające
przywrócenia terminu do złożenia rewizji środek odwoławczy nie przysługiwał.
Przewodniczący SSN: Teresa Romer, Sędziowie SN: Andrzej Kijowski, Stefania
Szymańska (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 lutego
1997 r. sprawy z wniosku Wacława N. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-
Oddziałowi w N.S. o rentę inwalidzką, na skutek kasacji wnioskodawcy od posta-
nowienia Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie
z dnia 8 października 1996 r. [...]
p o s t a n o w i ł :
o d r z u c i ć kasację.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie posta-
nowieniem z 29 sierpnia 1995 r. oddalił wniosek Wacława N. o przywrócenie terminu do
wniesienia rewizji od wyroku wydanego przez ten Sąd w dniu 12 lipca 1995 r. Wacław
N. zaskarżył to postanowienie i w zażaleniu z dnia 30 sierpnia 1996 r. wniósł o jego
zmianę, po raz kolejny podnosząc, że po ogłoszeniu wyroku został poinformowany
przez sędziego, iż otrzyma wyrok do domu na piśmie.
Sąd Apelacyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 24 kwietnia 1996 r. uchylił
zaskarżone postanowienie i sprawę przekazał Sądowi Wojewódzkiemu do ponownego
rozpoznania.
Po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Wojewódzki w Krakowie postanowie-
niem z 29 sierpnia 1996 r. oddalił wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia rewizji,
zaś Sąd Apelacyjny w Krakowie postanowieniem z 8 października 1996 r. oddalił
kolejne zażalenie Wacława N. Sąd Apelacyjny stwierdził, iż Sąd I instancji ma rację, że
- stosując obiektywne mierniki staranności - skarżący nie wykazał się należytą
starannością w podejmowaniu czynności zmierzających do zaskarżenia wyroku. Biorąc
pod uwagę zeznania Wacława N., iż został pouczony przez sędziego, że otrzyma wyrok
wraz z uzasadnieniem w ciągu 7 dni, upływ trzech miesięcy od ogłoszenia wyroku do
złożenia wniosku o jego doręczenie świadczy o "pewnej niefrasobliwości". Powyższe
postanowienie Sądu Apelacyjnego Wacław N. zaskarżył kasacją, zarzucając
naruszenie przepisów postępowania mogącę mieć wpływ na wynik sprawy (art. 393
1
KPC).
Sąd Najwyższy odrzucił kasację z następujących powodów:
Jak podano na wstępie uzasadnienia, Sąd Wojewódzki w Krakowie wydał wyrok
w dniu 12 lipca 1995 r., a więc przed wejściem w życie ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o
zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej
- Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania
administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych
innych ustaw (Dz. U. Nr 43, poz. 189). W sprawie ma zatem zastosowanie art. 11 ust. 2
tejże ustawy, w myśl którego do złożenia i rozpoznania rewizji od orzeczenia sądu I
instancji, wydanego przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy
dotychczasowe. Zgodnie z przepisami KPC w brzmieniu obowiązującym przed zmianą
dokonaną ustawą z dnia 1 marca 1996 r. na postanowienie sądu apelacyjnego
oddalającego zażalenie od postanowienia sądu I instancji odmawiającego przywrócenia
terminu do złożenia rewizji, środek odwoławczy nie przysługuje. W niniejszej sprawie
nie ma zastosowania art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. Przepis ten stanowi,
iż od orzeczenia sądu drugiej instancji oddalającego po dniu wejścia w życie ustawy
rewizję lub orzekającego co do istoty sprawy przysługuje kasacja, z wyłączeniem spraw,
w których według tej ustawy kasacja nie przysługuje. Stan niniejszej sprawy nie
odpowiada dyspozycji tego przepisu. Zaskarżone kasacją postanowienie nie stanowi
bowiem orzeczenia rozstrzygającego co do istoty sprawy. Rozstrzygnięcie takie jest
zawarte w wyroku Sądu Wojewódzkiego z dnia 12 lipca 1995 r. Także nie ma
zastosowania art. 11 ust. 4 powołanej wyżej ustawy. Zgodnie bowiem z tym przepisem
postępowanie toczy się według przepisów tej ustawy wtedy, gdy orzeczenie sądu
pierwszej instancji zostało uchylone przez sąd drugiej instancji, co w niniejszej sprawie
nie występuje.
Z tych względów Sąd Najwyższy uznał kasację za niedopuszczalną, w związku z
czym odrzucił ją na mocy art. 393
5
KPC.
========================================