Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 30 lipca 1998 r.
I PZ 31/98
W sprawie o odszkodowanie z powodu wadliwego rozwiązania umowy o
pracę bez wypowiedzenia ocena dopuszczalności kasacji zależy od tego, czy
wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi co najmniej pięć tysięcy złotych.
Przewodniczący SSN: Walerian Sanetra (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Józef Iwulski, Andrzej Wasilewski.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 lipca
1998 r. sprawy z powództwa Beaty C. przeciwko Elżbiecie N. o odszkodowanie, na
skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Opolu z dnia 27 kwietnia 1998 r. [...]
p o s t a n o w i ł :
o d d a l i ć zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Powódka Beata C. wniosła zażalenie na postanowienie Sądu Wojewódzkiego-
Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Opolu z dnia 27 kwietnia 1998 r. [...],
którym Sąd ten odrzucił jej kasację od wyroku z dnia 19 lutego 1998 r. Jest ona zda-
nia, że Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych niezasadnie przyjął, iż „przedmiotem
roszczenia kasacji” jest suma 1.440.00 zł. Przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu -
zgodnie z żądaniem pozwu - było bowiem uznanie za bezskuteczne „wypowiedzenia
umowy o pracę w trybie art. 52 KP”.
Zażalenie nie jest usprawiedliwione. Z ustaleń Sądu, który orzekał w pierwszej
instancji (Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Brzegu - wyrok z dnia 27 listopada 1997
r. [...]) wynika, iż po sprecyzowaniu żądania powódka dochodziła odszkodowania z
tytułu nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę na podstawie art. 52 KP. Co
2
ważniejsze jednak, przedmiotem postępowania apelacyjnego była sprawa o odszko-
dowanie zasądzone na jej rzecz przez Sąd pierwszej instancji, zaskarżeniu zaś ka-
sacją podlega wyrok Sądu drugiej instancji, co oznacza, iż pojęcie wartości przed-
miotu zaskarżenia z art. 393 pkt 1 KPC oraz „sprawy, w których przysługuje kasacja”
należy odnosić właśnie do tego wyroku. Nie jest więc oparte na prawdzie twierdzenie
zażalenia, iż przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu (drugiej instancji) było żądanie
„uznania za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę w trybie art. 52” (pomijając
już to, że w razie rozwiązania stosunku pracy na podstawie art. 52 KP, a więc w try-
bie niezwłocznym, stronie nie przysługuje roszczenie „o uznanie wypowiedzenia za
bezskuteczne”), chyba żeby uznać, iż skarżącej idzie - co także w świetle wyroku
Sądu Pracy jest nie do przyjęcia - o wyrok wydany w pierwszej instancji. Kasacja jest
jednakże środkiem zaskarżenia wyroku Sądu drugiej instancji i wobec tego przy
ocenie jej dopuszczalności oceny należy odnosić do tego przedmiotu, o którym rozs-
trzygał ten sąd, a nie sąd pierwszej instancji.
Z powyższych względów należało orzec jak w sentencji.
========================================

I PZ 31/98

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia