I PKN 177/99
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Zmiana nazwy izby Sądu Najwyższego z "Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych" na "Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 10 maja 1999 r.
I PKN 177/99
Wątpliwości co do treści żądania pozwu nie można usuwać przez wez-
wanie do wskazania wartości przedmiotu zaskarżenia.
Przewodniczący: SSN Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca), Sędziowie
SN: Jerzy Kwaśniewski, Walerian Sanetra.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 maja
1999 r. sprawy z powództwa Zbigniewa P. przeciwko Rolniczej Spółdzielni Produk-
cyjnej „W.” w G. o zapłatę, na skutek kasacji powoda od postanowienia Sądu Okrę-
gowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni z
dnia 13 stycznia 1999 r. [...]
p o s t a n o w i ł :
u c h y l i ć zaskarżone postanowienie.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą
w Gdyni, postanowieniem z dnia 13 stycznia 1999 r. odrzucił apelację powoda Zbig-
niewa P. od orzeczenia (wyroku) Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Malborku z dnia
29 października 1998 r. Sąd ten podał, że powód w pozwie dochodził zasądzenia od
Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej „W.” w G. wynagrodzenia w kwocie 6.500 zł. Po-
wód rozszerzył następnie powództwo, wnosząc o ustalenie prawa do pobierania do-
datku stażowego w wysokości 20% miesięcznego wynagrodzenia pobieranego w
okresie od 1 maja 1995 r. do 31 stycznia 1998 r. Nie potrafił podać wartości „mająt-
kowej” roszczenia, o które rozszerzył powództwo. Strony i Sąd Rejonowy traktowały
to roszczenie jako powództwo o zapłatę. Powód wniósł apelację, a Sąd zobowiązał
go do uzupełnienia jej braków formalnych przez wskazanie wartości przedmiotu zas-
karżenia. Pełnomocnik powoda oświadczył, że przedmiotem zaskarżenia jest rosz-
2
czenie o zapłatę kwoty 6.500 zł tytułem wynagrodzenia i o zapłatę dodatku stażowe-
go w wysokości 20% wynagrodzenia miesięcznego. Uznawszy, że powód nie uzu-
pełnił braku formalnego apelacji Sąd Okręgowy odrzucił ją na podstawie art. 368
KPC i art. 373 zdanie trzecie KPC.
Od tego postanowienia powód wniósł kasację, podnosząc zarzut naruszenia
art. 368 zdanie końcowe oraz art. 370 KPC.
Strona pozwana wniosła o oddalenie kasacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja jest uzasadniona. Zgodnie z art. 368 KPC w sprawach o roszczenia
majątkowe należy podać w apelacji wartość przedmiotu zaskarżenia. W apelacji po-
woda nie wskazano wartości przedmiotu zaskarżenia. Należy rozważyć, czy brak ten
został uzupełniony na wezwanie Sądu drugiej instancji. Pismo procesowe pełnomoc-
nika powoda nie wskazuje tej wartości w sposób jednoznaczny. Trzeba jednak pod-
kreślić, że poprzez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia apelacją nie można
dopiero po wydaniu wyroku przez sąd pierwszej instancji wskazywać, jakiego rosz-
czenia dochodził powód, ani też go zmieniać. Jeżeli powód nie określił nigdy w pos-
tępowaniu pierwszoinstancyjnym (kwoty) drugiego ze zgłoszonych roszczeń, wska-
zanie tej kwoty dopiero w apelacji pozbawione byłoby znaczenia. Jeżeli sąd pierw-
szej instancji określił żądanie powoda jako żądanie zapłaty, to nie powinno być wątp-
liwości, w świetle uzasadnienia wyroku, jakiej kwoty dotyczy oddalenie powództwa.
Nie można usuwać tego rodzaju wątpliwości poprzez żądanie wskazania wartości
przedmiotu zaskarżenia. Uzupełnienie braku formalnego apelacji w taki sposób, jaki
uczynił to pełnomocnik powoda można uznać za nieprecyzyjne, ale nie ma podstaw
do stwierdzenia, że brak nie został uzupełniony. Ułomna postać uzupełnienia braku
nie stoi też na przeszkodzie rozpoznaniu apelacji.
Wobec powyższego należało uchylić zaskarżone postanowienie jako tamujące
dalsze postępowanie w sprawie (art. 39313
§ 1 KPC).
========================================
I PKN 177/99
Wątpliwości co do treści żądania pozwu nie można usuwać przez wez-
wanie do wskazania wartości przedmiotu zaskarżenia.
Przewodniczący: SSN Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca), Sędziowie
SN: Jerzy Kwaśniewski, Walerian Sanetra.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 maja
1999 r. sprawy z powództwa Zbigniewa P. przeciwko Rolniczej Spółdzielni Produk-
cyjnej „W.” w G. o zapłatę, na skutek kasacji powoda od postanowienia Sądu Okrę-
gowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni z
dnia 13 stycznia 1999 r. [...]
p o s t a n o w i ł :
u c h y l i ć zaskarżone postanowienie.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą
w Gdyni, postanowieniem z dnia 13 stycznia 1999 r. odrzucił apelację powoda Zbig-
niewa P. od orzeczenia (wyroku) Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Malborku z dnia
29 października 1998 r. Sąd ten podał, że powód w pozwie dochodził zasądzenia od
Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej „W.” w G. wynagrodzenia w kwocie 6.500 zł. Po-
wód rozszerzył następnie powództwo, wnosząc o ustalenie prawa do pobierania do-
datku stażowego w wysokości 20% miesięcznego wynagrodzenia pobieranego w
okresie od 1 maja 1995 r. do 31 stycznia 1998 r. Nie potrafił podać wartości „mająt-
kowej” roszczenia, o które rozszerzył powództwo. Strony i Sąd Rejonowy traktowały
to roszczenie jako powództwo o zapłatę. Powód wniósł apelację, a Sąd zobowiązał
go do uzupełnienia jej braków formalnych przez wskazanie wartości przedmiotu zas-
karżenia. Pełnomocnik powoda oświadczył, że przedmiotem zaskarżenia jest rosz-
2
czenie o zapłatę kwoty 6.500 zł tytułem wynagrodzenia i o zapłatę dodatku stażowe-
go w wysokości 20% wynagrodzenia miesięcznego. Uznawszy, że powód nie uzu-
pełnił braku formalnego apelacji Sąd Okręgowy odrzucił ją na podstawie art. 368
KPC i art. 373 zdanie trzecie KPC.
Od tego postanowienia powód wniósł kasację, podnosząc zarzut naruszenia
art. 368 zdanie końcowe oraz art. 370 KPC.
Strona pozwana wniosła o oddalenie kasacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja jest uzasadniona. Zgodnie z art. 368 KPC w sprawach o roszczenia
majątkowe należy podać w apelacji wartość przedmiotu zaskarżenia. W apelacji po-
woda nie wskazano wartości przedmiotu zaskarżenia. Należy rozważyć, czy brak ten
został uzupełniony na wezwanie Sądu drugiej instancji. Pismo procesowe pełnomoc-
nika powoda nie wskazuje tej wartości w sposób jednoznaczny. Trzeba jednak pod-
kreślić, że poprzez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia apelacją nie można
dopiero po wydaniu wyroku przez sąd pierwszej instancji wskazywać, jakiego rosz-
czenia dochodził powód, ani też go zmieniać. Jeżeli powód nie określił nigdy w pos-
tępowaniu pierwszoinstancyjnym (kwoty) drugiego ze zgłoszonych roszczeń, wska-
zanie tej kwoty dopiero w apelacji pozbawione byłoby znaczenia. Jeżeli sąd pierw-
szej instancji określił żądanie powoda jako żądanie zapłaty, to nie powinno być wątp-
liwości, w świetle uzasadnienia wyroku, jakiej kwoty dotyczy oddalenie powództwa.
Nie można usuwać tego rodzaju wątpliwości poprzez żądanie wskazania wartości
przedmiotu zaskarżenia. Uzupełnienie braku formalnego apelacji w taki sposób, jaki
uczynił to pełnomocnik powoda można uznać za nieprecyzyjne, ale nie ma podstaw
do stwierdzenia, że brak nie został uzupełniony. Ułomna postać uzupełnienia braku
nie stoi też na przeszkodzie rozpoznaniu apelacji.
Wobec powyższego należało uchylić zaskarżone postanowienie jako tamujące
dalsze postępowanie w sprawie (art. 39313
§ 1 KPC).
========================================