Pełny tekst orzeczenia

Wyrok z dnia 21 października 1999 r.
I PKN 326/99
Rejestracja jednolitego tekstu zakładowego układu zbiorowego pracy,
powstałego z przekształcenia się z mocy prawa zakładowego systemu wyna-
gradzania, dokonana po upływie 3 miesięcznego terminu przewidzianego w art.
5 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz
o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz. 547 ze zm.) jest prawnie sku-
teczna.
Przewodniczący: SSN Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Walerian Sanetra, Barbara Wagner.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 21 października 1999 r. sprawy z po-
wództwa Jana G., Włodzimierza K., Włodzimierza L., Stanisława P., Tomasza G. i
Włodzimierza G. przeciwko Hucie Szkła „F.” w P.T. o wynagrodzenie za pracę, na
skutek kasacji powodów od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w Łodzi z dnia 5 marca 1999 r. [...]
o d d a l i ł kasację i zasądził od każdego z powodów na rzecz pozwanej
kwoty po 250 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
U z a s a d n i e n i e
Powodowie - wymienieni w sentencji wyroku - w sprawie przeciwko Hucie
Szkła „F.” w P.T. o wynagrodzenie w postaci dodatków stażowych, wnieśli kasację
od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi z dnia
5 marca 1999 r. [...]. Zaskarżonym wyrokiem oddalono apelację powodów od wyroku
Sądu pierwszej instancji, oddalającego powództwo. W kasacji zarzucono naruszenie
przepisów porozumienia płacowego z dnia 28 czerwca 1993 r., art. 29 i 37 oraz za-
łącznika nr 10 do zakładowego układu zbiorowego pracy z dnia 26 listopada 1994 r.,
art. 240 § 3, art. 241 § 1 i art. 241 § 5 i 6 KP, a także przepisów postępowania. Zda-
niem strony skarżącej z tych przepisów wynika prawo powodów do dodatku stażo-
2
wego, poczynając od lat 1994 lub 1995 względnie 1996 (różnie w odniesieniu do
poszczególnych powodów) do 1998 r., to jest do roku wytoczenia powództw. Poz-
wana wniosła o oddalenie kasacji i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego
według norm przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja nie jest uzasadniona.
Według porozumienia z dnia 19 grudnia 1986 r. o wprowadzeniu zakładowego
systemu wynagradzania pracownikom pozwanej przysługiwał dodatek za wieloletnią
pracę (art. 29), zaś szczegółowe zasady jego przyznawania i wypłacania określono w
załączniku nr 10. Następnie dnia 28 czerwca 1993 r. zawarto porozumienie płacowe
między pozwaną a związkami zawodowymi, które przewidywało nowy system wyna-
gradzania, bez dodatków stażowych na stanowiskach pracy zajmowanych przez po-
wodów. Nie spowodowało to obniżenia wynagrodzenia powodów, gdyż inne składniki
(wynagrodzenie akordowe, ryczałt i premia) były odpowiednio wyższe. Zresztą pod
rządem ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych syste-
mów wynagradzania (jednolity tekst: Dz.U. z 1990 r. Nr 69, poz. 407) można było
wprowadzić bez wypowiedzenia warunków płacy zmiany także niekorzystne dla pra-
cownika (art. 20 i art. 21). W istocie rzeczy spór powstał w związku z rejestracją zak-
ładowego układu zbiorowego pracy przez Okręgowego Inspektora Pracy w Łodzi
dnia 21 sierpnia 1995 r. z mocą obowiązującą od dnia 26 listopada 1994 r. Nastąpiło
to na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o
zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz.
547 ze zm.). Z przepisów tych wynika, że zawarte przed dniem wejścia w życie
ustawy porozumienie o wprowadzeniu zakładowego systemu wynagradzania prze-
kształca się z mocy prawa w zakładowy układ zbiorowy pracy, który w postaci tekstu
jednolitego podlega rejestracji w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy,
to jest od dnia 26 listopada 1994 r. Mimo znacznego przekroczenia terminu rejestra-
cji, porozumienie z 1986 r. o wprowadzeniu zakładowego systemu wynagradzania
przekształciło się z dniem 26 listopada 1994 r. w zakładowy układ zbiorowy pracy.
Skutek ten następował bowiem z mocy prawa, a przedmiotem rejestracji nie był
układ zbiorowy, lecz jedynie jego tekst jednolity. Rejestracja ta miała zatem głównie
charakter porządkujący. Zarejestrowany tekst jednolity zawiera art. 29 przyznający
3
dodatek stażowy nie wyłączając go dla stanowisk pracy powodów, a więc w brzmie-
niu zakładowego systemu wynagradzania z dnia 19 grudnia 1986 r. Wbrew twierdze-
niom kasacji nie uzasadnia to jednakże żądań powodów w przedmiocie tego dodat-
ku. Z postanowienia art. 8 ust. 1 zarejestrowanego układu zbiorowego wynika bo-
wiem wprost, iż pracownicy wynagradzani akordowo (co odnosi się do powodów)
wynagradzani są na podstawie porozumienia płacowego z dnia 28 czerwca 1993 r.
lub na podstawie ustalonej ceny jednostkowej pomnożonej przez wykonaną ilość
pracy (czyli bez dodatków stażowych). Nadto załącznikiem nr 2 do zakładowego
układu zbiorowego pracy jest załącznik do porozumienia z dnia 28 czerwca 1993 r.,
nie przewidujący dodatku stażowego dla stanowisk pracy zajmowanych przez powo-
dów. Skoro powodowie bezspornie utracili prawo do spornego dodatku w 1993 r., to
jego przywrócenie wymagałoby jednoznacznej podstawy w postanowieniach zakła-
dowego układu zbiorowego pracy. W sprawie jest jednakże zupełnie odwrotnie.
Zarzuty naruszenia przepisów Kodeksu pracy nie zostały odpowiednio uza-
sadnione (a nawet powołano nieistniejący przepis art. 241 § 6 KP, który to artykuł
został w całości skreślony przez wskazaną wyżej nowelizację z 1994 r.), nie mogą
być zatem rozpoznawane przez Sąd Najwyższy (art. 39311
KPC). W odniesieniu do
zarzutu naruszenia przepisów postępowania nie wskazano podstaw kasacyjnych,
naruszając w ten sposób art. 3933
KPC. Jest to istotny brak kasacji, a wnoszenie o
przeprowadzenie przez Sąd Najwyższy dowodu z zeznań świadka jest całkowicie
bezzasadne. Sąd Najwyższy jest bowiem związany stanem faktycznym ustalonym
przez Sądy obu instancji, jako że wnoszący kasację nie wskazali, naruszenie których
przepisów - ich zdaniem - doprowadziło do błędnych ustaleń faktycznych.
Orzekając o kosztach postępowania kasacyjnego na podstawie art. 98 i art.
105 KPC oddalono kasację powodów na mocy art. 39312
KPC.
========================================