II UZ 157/99
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Zmiana nazwy izby Sądu Najwyższego z "Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych" na "Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie dnia 18 stycznia 2000 r.
II UZ 157/99
Sąd drugiej instancji nie ma obowiązku udzielania wskazówek o sposo-
bie i terminie wniesienia kasacji, przy doręczeniu na wniosek odpisu wyroku
wraz z uzasadnieniem stronie, która pomimo prawidłowego zawiadomienia o
terminie rozprawy, nie była obecna przy ogłaszaniu wyroku.
Przewodniczący SSN Maria Tyszel, Sędziowie SN: Andrzej Kijowski (spra-
wozdawca), Barbara Wagner.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2000 r. na posiedzeniu
niejawnym sprawy z wniosku Edmunda K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Spo-
łecznych-Oddział w R. o wysokość emerytury, na skutek zażalenia wnioskodawcy od
postanowienia Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 8 listopada 1999 r. [...]
p o s t a n o w i ł:
o d d a l i ć zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu postano-
wieniami z dnia 8 listopada 1999 r. [...] odmówił Edmundowi K. ustanowienia adwo-
kata, jak też odrzucił kasację wniesioną przez wnioskodawcę osobiście i po upływie
ustawowo określonego terminu. Odbiór odpisu wyroku tegoż Sądu z dnia 8 czerwca
1999 r. [...] wraz z uzasadnieniem potwierdził bowiem wnioskodawca w dniu 21 lipca
1999 r., a więc miesięczny termin do wniesienia kasacji (art. 3934
KPC) upłynął w
dniu 21 sierpnia 1999 r., podczas gdy faktycznie nastąpiło to dopiero w dniu 1 paź-
dziernika 1999 r., a poza tym skarżący uczynił to osobiście, a więc bez zachowania
przymusu adwokacko-radcowskiego (art. 3932
KPC).
Na powyższe postanowienie zażalił się wnioskodawca podnosząc, że nie zos-
tał pouczony „co ma dalej czynić z krzywdzącym go wyrokiem, jaki ma termin do ka-
2
sacji i czy konieczny musi być do kasacji adwokat”. Z tego powodu „termin do wnie-
sienia kasacji winien być przewrucony (pisownia oryginału) i ustanowiony adwokat
powinien złożyć stosowną kasację”.
Postanowieniem z dnia 2 grudnia 1999 r. Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie w
części dotyczącej odmowy ustanowienia adwokata.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne i podlega oddaleniu. Zgodnie bowiem z art. 327 § 1
KPC, który ma – zgodnie z art. 391 KPC – odpowiednie zastosowanie do postępo-
wania w drugiej instancji, sąd udziela wskazówek co do sposobu i terminów wniesie-
nia środka zaskarżenia tylko stronie działającej bez adwokata lub radcy prawnego i
obecnej przy ogłoszeniu wyroku. Jeżeli więc strona, prawidłowo zawiadomiona o
terminie rozprawy, nie skorzystała z prawa obecności przy ogłaszaniu wyroku w dru-
giej instancji, to nie może liczyć na to, że przy doręczeniu zażądanego przez nią od-
pisu wyroku wraz z uzasadnieniem będzie ją sąd pouczał o zasadach wnoszenia
skarg kasacyjnych. Strona zachowująca choćby minimum staranności w życiowo
ważnych dla niej sprawach powinna więc sama poszukiwać stosownych informacji,
łatwo zresztą dostępnych w sądzie, również drogą telefoniczną.
Naruszenie miesięcznego terminu do wniesienia kasacji (art. 3934
KPC) jest
więc wyrazem braku staranności wnioskodawcy, a zatem przywrócenie tego terminu
byłoby niezgodne z art. 168 § 1 KPC. Wobec zawinionego spóźnienia kasacji bez-
przedmiotowe było też rozpatrywanie zawartego w niej wniosku o ustanowienie ad-
wokata, a osobiste wniesienie skargi przez wnioskodawcę nie mającego kwalifikacji
prawniczych określonych w art. 3932
§ 2 KPC jest – w świetle § 1 tego przepisu –
niedopuszczalne.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39319
w związku z
art. 397 § 1 i art. 385 KPC postanowił jak w sentencji.
========================================
II UZ 157/99
Sąd drugiej instancji nie ma obowiązku udzielania wskazówek o sposo-
bie i terminie wniesienia kasacji, przy doręczeniu na wniosek odpisu wyroku
wraz z uzasadnieniem stronie, która pomimo prawidłowego zawiadomienia o
terminie rozprawy, nie była obecna przy ogłaszaniu wyroku.
Przewodniczący SSN Maria Tyszel, Sędziowie SN: Andrzej Kijowski (spra-
wozdawca), Barbara Wagner.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2000 r. na posiedzeniu
niejawnym sprawy z wniosku Edmunda K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Spo-
łecznych-Oddział w R. o wysokość emerytury, na skutek zażalenia wnioskodawcy od
postanowienia Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 8 listopada 1999 r. [...]
p o s t a n o w i ł:
o d d a l i ć zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu postano-
wieniami z dnia 8 listopada 1999 r. [...] odmówił Edmundowi K. ustanowienia adwo-
kata, jak też odrzucił kasację wniesioną przez wnioskodawcę osobiście i po upływie
ustawowo określonego terminu. Odbiór odpisu wyroku tegoż Sądu z dnia 8 czerwca
1999 r. [...] wraz z uzasadnieniem potwierdził bowiem wnioskodawca w dniu 21 lipca
1999 r., a więc miesięczny termin do wniesienia kasacji (art. 3934
KPC) upłynął w
dniu 21 sierpnia 1999 r., podczas gdy faktycznie nastąpiło to dopiero w dniu 1 paź-
dziernika 1999 r., a poza tym skarżący uczynił to osobiście, a więc bez zachowania
przymusu adwokacko-radcowskiego (art. 3932
KPC).
Na powyższe postanowienie zażalił się wnioskodawca podnosząc, że nie zos-
tał pouczony „co ma dalej czynić z krzywdzącym go wyrokiem, jaki ma termin do ka-
2
sacji i czy konieczny musi być do kasacji adwokat”. Z tego powodu „termin do wnie-
sienia kasacji winien być przewrucony (pisownia oryginału) i ustanowiony adwokat
powinien złożyć stosowną kasację”.
Postanowieniem z dnia 2 grudnia 1999 r. Sąd Apelacyjny odrzucił zażalenie w
części dotyczącej odmowy ustanowienia adwokata.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne i podlega oddaleniu. Zgodnie bowiem z art. 327 § 1
KPC, który ma – zgodnie z art. 391 KPC – odpowiednie zastosowanie do postępo-
wania w drugiej instancji, sąd udziela wskazówek co do sposobu i terminów wniesie-
nia środka zaskarżenia tylko stronie działającej bez adwokata lub radcy prawnego i
obecnej przy ogłoszeniu wyroku. Jeżeli więc strona, prawidłowo zawiadomiona o
terminie rozprawy, nie skorzystała z prawa obecności przy ogłaszaniu wyroku w dru-
giej instancji, to nie może liczyć na to, że przy doręczeniu zażądanego przez nią od-
pisu wyroku wraz z uzasadnieniem będzie ją sąd pouczał o zasadach wnoszenia
skarg kasacyjnych. Strona zachowująca choćby minimum staranności w życiowo
ważnych dla niej sprawach powinna więc sama poszukiwać stosownych informacji,
łatwo zresztą dostępnych w sądzie, również drogą telefoniczną.
Naruszenie miesięcznego terminu do wniesienia kasacji (art. 3934
KPC) jest
więc wyrazem braku staranności wnioskodawcy, a zatem przywrócenie tego terminu
byłoby niezgodne z art. 168 § 1 KPC. Wobec zawinionego spóźnienia kasacji bez-
przedmiotowe było też rozpatrywanie zawartego w niej wniosku o ustanowienie ad-
wokata, a osobiste wniesienie skargi przez wnioskodawcę nie mającego kwalifikacji
prawniczych określonych w art. 3932
§ 2 KPC jest – w świetle § 1 tego przepisu –
niedopuszczalne.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39319
w związku z
art. 397 § 1 i art. 385 KPC postanowił jak w sentencji.
========================================