Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 28 listopada 2001 r.
II UZ 82/01
W sprawie o przyznanie emerytury kasacja przysługuje niezależnie od
wartości przedmiotu zaskarżenia, chociażby zaskarżono wyłącznie wysokość
przyznanego świadczenia.
Przewodniczący SSN Andrzej Wasilewski, Sędziowie SN: Andrzej Kijowski,
Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 listopa-
da 2001 r. sprawy z wniosku Bronisława C. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Spo-
łecznych-Oddziałowi w N.S. o wysokość świadczenia, zażalenia wnioskodawcy na
postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 24 lipca 2001 r. [...]
u c h y l i ł zaskarżone postanowienie.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 24 lipca 2001 r. odrzucił
kasację wnioskodawcy Bronisława C. od wyroku tego Sądu z dnia 3 kwietnia 2001 r.
oddalającego apelację wnioskodawcy od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z
dnia 10 kwietnia 2000 r. oddalającego odwołanie wnioskodawcy od decyzji ZUS z
dnia 31 sierpnia 1999 r., o przyznaniu wnioskodawcy emerytury w miejsce pobieranej
dotychczas renty.
Podstawę odrzucenia kasacji stanowiło ustalenie jej niedopuszczalności ze
względu na wartość zaskarżenia niższą niż dziesięć tysięcy złotych. Wynika to - we-
dług oceny Sądu Apelacyjnego - z wartości dochodzonego w sprawie roszczenia któ-
rego wartości wprawdzie wnioskodawca nie oznaczył ale wskazał, że chodzi mu o to,
że emerytura, którą otrzymuje od lipca 1999 r. w miejsce wypłacanej uprzednio renty
z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, powinna być wyższa. Przyjmując nawet
maksymalny wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury (250%) i porównując
go z dotychczasowym wskaźnikiem podstawy renty otrzymywanej przez wniosko-
2
dawcę (236,05 %), nie sposób przyjąć, że sporna kwota przekracza 800 zł miesięcz-
nie (10 000 zł w skali roku) skoro wypłacana wnioskodawcy od 1 września 1999 r.
kwota stanowi 1.515,67 zł miesięcznie.
W zażaleniu wnioskodawca zarzucił: „naruszenie przepisów prawa proceso-
wego, w szczególności art. 22”. Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia. W
uzasadnieniu zażalenia podniesiono, że Sąd Apelacyjny w Krakowie błędnie uznał,
że przedmiotem dochodzonego w sprawie roszczenia jest świadczenie pieniężne.
Tymczasem sporna kwestia, która stała się także przedmiotem kasacji, polega na
kwestionowaniu przyjętej przez organ rentowy i w zaskarżonym kasacją wyroku pod-
stawy wymiaru emerytury.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 3921
§ 1 zdanie drugie KPC w sprawach z zakresu ubezpie-
czeń społecznych kasacja przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarże-
nia w określonych sprawach, w tym o przyznanie i wstrzymanie emerytury.
Rozpatrywana sprawa mieści się w kategorii spraw o przyznanie emerytury.
Przedmiotem bowiem odwołania, które rozpoczęło postępowanie sądowe w sprawie,
była decyzja ZUS z dnia 31 sierpnia 1999 r. ustalająca dla wnioskodawcy na jego
wniosek prawo do emerytury w określonej wysokości. Istotne jest przy tym, że od-
wołanie obejmuje decyzję tę w całości. Chociaż odwołujący się zmierza do uzyskania
świadczenia emerytalnego w wyższej wysokości, to podstawy swego żądania upa-
truje w przesłankach emerytury, która - jego zdaniem - powinna być „pełna”, z
uwzględnieniem wskazanych okresów składkowych.
Z powyższych przyczyn rozstrzygnięto o zasadności zażalenia (art. 39318
§ 1,
art. 397 i art. 386 § 1 KPC).
========================================

II UZ 82/01

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia