III CKN 570/01
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 11 stycznia 2002 r., III CKN 570/01
Przedstawienie okoliczności uzasadniających przyjęcie kasacji do
rozpoznania nie może polegać na powtórzeniu treści przepisu art. 393 § 1 pkt
1 lub 2 k.p.c., lecz konieczne jest wyjaśnienie, jakie zagadnienie prawne
występuje w sprawie i dlaczego jest ono istotne, albo określenie, które
przepisy wymagają wykładni Sądu Najwyższego, ze wskazaniem, na czym
polegają związane z tym poważne wątpliwości, lub z przedstawieniem
rozbieżności występujących w orzecznictwie sądów.
Sędzia SN Jacek Gudowski
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Marka Ś., "S.I.", spółki z o.o. w K. i
Aleksandra Ż. przeciwko Barbarze S. o ochronę dóbr osobistych, na posiedzeniu
niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 11 stycznia 2002 r., na skutek kasacji powodów
Marka Ś. i "S.I.", spółki z o.o. w K. od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia
11 kwietnia 2001 r.
odrzucił kasację i zasądził od powodów Marka Ś. i „S.I.”, spółki z o.o. na rzecz
pozwanej kwotę 500 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zważywszy, że wyrok zaskarżony kasacją został wydany w dniu 11 kwietnia
2001 r., a więc po dniu 30 czerwca 2000 r., do postępowania kasacyjnego – także
do złożenia i, ewentualnie, rozpoznania kasacji – mają zastosowanie przepisy
kodeksu postępowania cywilnego w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 maja
2000 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie
rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 48, poz. 554;
por. art. 5 ust. 2 i art. 6 tej ustawy).
Zgodnie z art. 3933
§ 1 k.p.c. w nowym brzmieniu, kasacja – obok oznaczenia
zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem zakresu zaskarżenia, przytoczenia
podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia oraz wniosku o uchylenie lub zmianę
orzeczenia z oznaczeniem zakresu uchylenia lub zmiany – powinna zawierać, jako
jeden z elementów konstrukcyjnych, także przedstawienie okoliczności
uzasadniających jej rozpoznanie. W postanowieniu z dnia 4 lutego 2000 r., II CZ
178/99 (OSNC 2000, nr 7-8, poz. 147) Sąd Najwyższy wyjaśnił, że brak w tym
zakresie jest tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych, i w związku z tym kasacja dotknięta tym brakiem
podlega odrzuceniu a limine (por. także np. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia
14 września 1936 r., C.II. 859/36, Zb.Urz. 1937, poz. 109, orzeczenie Sądu
Najwyższego z dnia 17 grudnia 1936 r., C.II. 1811/36, „Przegląd Prawa i
Administracji im. E. Tilla” 1937, nr 2, poz. 118, uchwała składu siedmiu sędziów
Sądu Najwyższego z dnia 30 kwietnia 1938 r., C.III. 319/37, Zb. Urz. 1938, poz.
303, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 października 1997 r., II CKN
404/97, OSNC 1998, nr 4, poz. 59 albo postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
21 marca 2000 r., II CKN 711/00, OSNC 2000, nr 7-8, poz. 151).
Należy jednocześnie podkreślić, na co trafnie zwróciła uwagę pozwana
w odpowiedzi na kasację, że przedstawienie okoliczności uzasadniających przyjęcie
kasacji do rozpoznania nie może polegać – jak uczynili to powodowie – na
powtórzeniu treści przepisu art. 393 § 1 pkt 1 lub 2 k.p.c., lecz konieczne jest
wyjaśnienie, jakie zagadnienie prawne występuje w sprawie i dlaczego jest ono
istotne, albo określenie, które przypisy wymagają wykładni Sądu Najwyższego, ze
wskazaniem, na czym polegają związane z tym poważne wątpliwości, lub z
przedstawieniem rozbieżności występujących w orzecznictwie sądów (por. także
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002,
nr 1, poz. 11 oraz z dnia 22 marca 2001 r., V CZ 131/00, OSNC 2001, nr 10, poz.
156).
Stwierdziwszy, że w kasacji wniesionej w niniejszej sprawie skarżący
ograniczyli się do sformułowania, iż „okolicznością uzasadniającą rozpoznanie
kasacji jest zaistniała w niniejszej sprawie potrzeba wykładni przepisów prawnych
budzących poważne wątpliwości, a dotyczących dóbr osobistych”, bez próby
wyjaśnienia, o jakie przepisy chodzi i dlaczego – i jakie – budzą one wątpliwości,
należało przyjąć brak przedstawienia okoliczności, o jakich mowa w art. 3933
§ 1
pkt 3 k.p.c. i z tych względów orzec, jak w sentencji (art. 3937
§ 2 oraz art. 98 § 1 w
związku z art. 391 i 39319
k.p.c.).
Przedstawienie okoliczności uzasadniających przyjęcie kasacji do
rozpoznania nie może polegać na powtórzeniu treści przepisu art. 393 § 1 pkt
1 lub 2 k.p.c., lecz konieczne jest wyjaśnienie, jakie zagadnienie prawne
występuje w sprawie i dlaczego jest ono istotne, albo określenie, które
przepisy wymagają wykładni Sądu Najwyższego, ze wskazaniem, na czym
polegają związane z tym poważne wątpliwości, lub z przedstawieniem
rozbieżności występujących w orzecznictwie sądów.
Sędzia SN Jacek Gudowski
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Marka Ś., "S.I.", spółki z o.o. w K. i
Aleksandra Ż. przeciwko Barbarze S. o ochronę dóbr osobistych, na posiedzeniu
niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 11 stycznia 2002 r., na skutek kasacji powodów
Marka Ś. i "S.I.", spółki z o.o. w K. od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia
11 kwietnia 2001 r.
odrzucił kasację i zasądził od powodów Marka Ś. i „S.I.”, spółki z o.o. na rzecz
pozwanej kwotę 500 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zważywszy, że wyrok zaskarżony kasacją został wydany w dniu 11 kwietnia
2001 r., a więc po dniu 30 czerwca 2000 r., do postępowania kasacyjnego – także
do złożenia i, ewentualnie, rozpoznania kasacji – mają zastosowanie przepisy
kodeksu postępowania cywilnego w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 maja
2000 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie
rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 48, poz. 554;
por. art. 5 ust. 2 i art. 6 tej ustawy).
Zgodnie z art. 3933
§ 1 k.p.c. w nowym brzmieniu, kasacja – obok oznaczenia
zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem zakresu zaskarżenia, przytoczenia
podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia oraz wniosku o uchylenie lub zmianę
orzeczenia z oznaczeniem zakresu uchylenia lub zmiany – powinna zawierać, jako
jeden z elementów konstrukcyjnych, także przedstawienie okoliczności
uzasadniających jej rozpoznanie. W postanowieniu z dnia 4 lutego 2000 r., II CZ
178/99 (OSNC 2000, nr 7-8, poz. 147) Sąd Najwyższy wyjaśnił, że brak w tym
zakresie jest tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych, i w związku z tym kasacja dotknięta tym brakiem
podlega odrzuceniu a limine (por. także np. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia
14 września 1936 r., C.II. 859/36, Zb.Urz. 1937, poz. 109, orzeczenie Sądu
Najwyższego z dnia 17 grudnia 1936 r., C.II. 1811/36, „Przegląd Prawa i
Administracji im. E. Tilla” 1937, nr 2, poz. 118, uchwała składu siedmiu sędziów
Sądu Najwyższego z dnia 30 kwietnia 1938 r., C.III. 319/37, Zb. Urz. 1938, poz.
303, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 października 1997 r., II CKN
404/97, OSNC 1998, nr 4, poz. 59 albo postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
21 marca 2000 r., II CKN 711/00, OSNC 2000, nr 7-8, poz. 151).
Należy jednocześnie podkreślić, na co trafnie zwróciła uwagę pozwana
w odpowiedzi na kasację, że przedstawienie okoliczności uzasadniających przyjęcie
kasacji do rozpoznania nie może polegać – jak uczynili to powodowie – na
powtórzeniu treści przepisu art. 393 § 1 pkt 1 lub 2 k.p.c., lecz konieczne jest
wyjaśnienie, jakie zagadnienie prawne występuje w sprawie i dlaczego jest ono
istotne, albo określenie, które przypisy wymagają wykładni Sądu Najwyższego, ze
wskazaniem, na czym polegają związane z tym poważne wątpliwości, lub z
przedstawieniem rozbieżności występujących w orzecznictwie sądów (por. także
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002,
nr 1, poz. 11 oraz z dnia 22 marca 2001 r., V CZ 131/00, OSNC 2001, nr 10, poz.
156).
Stwierdziwszy, że w kasacji wniesionej w niniejszej sprawie skarżący
ograniczyli się do sformułowania, iż „okolicznością uzasadniającą rozpoznanie
kasacji jest zaistniała w niniejszej sprawie potrzeba wykładni przepisów prawnych
budzących poważne wątpliwości, a dotyczących dóbr osobistych”, bez próby
wyjaśnienia, o jakie przepisy chodzi i dlaczego – i jakie – budzą one wątpliwości,
należało przyjąć brak przedstawienia okoliczności, o jakich mowa w art. 3933
§ 1
pkt 3 k.p.c. i z tych względów orzec, jak w sentencji (art. 3937
§ 2 oraz art. 98 § 1 w
związku z art. 391 i 39319
k.p.c.).