Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II UK 479/03
POSTANOWIENIE
Dnia 4 maja 2004 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Hajn
w sprawie z wniosku W. G.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 4 maja 2004 r.,
na skutek kasacji wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 21 sierpnia 2003 r.,
odmawia przyjęcia kasacji do rozpoznania.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, w sprawie W. G.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o rentę z tytułu niezdolności do
pracy w związku z wypadkiem przy pracy, wyrokiem z 21 sierpnia 2003 r. oddalił
apelację wnioskodawcy.
W kasacji wnioskodawca zarzucił powyższemu wyrokowi naruszenie prawa
materialnego, to jest art. 6 k.c. poprzez niezasadne przerzucenie ciężaru dowodu
na ubezpieczonego w zakresie udowodnienia związku pomiędzy wypadkiem przy
pracy a schorzeniem ujawnionym u ubezpieczonego, w sytuacji, gdy ciężar dowodu
w tym zakresie spoczywał na Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Ponadto
skarżący zarzucił naruszenie prawa procesowego, to jest art. 233 § 1 k.p.c., art.
286 k.p.c. i art. 328 § 2 k.p.c., polegające na zaniechaniu wszechstronnego
rozważenia ujawnionego materiału dowodowego oraz błąd w ustaleniach
2
faktycznych. W związku z tymi zarzutami wnioskodawca wniósł o zmianę
zaskarżonego wyroku i uwzględnienie w całości złożonego przez siebie odwołania
oraz zasądzenie od pozwanego kosztów zastępstwa procesowego według norm
przewidzianych, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie
sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu. Wniosek o rozpoznanie
kasacji jej Autor uzasadnił tym, że zaskarżone orzeczenie oczywiście narusza
prawo.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Jako okoliczność uzasadniającą przyjęcie kasacji do rozpoznania skarżący
wskazał to, że zaskarżone orzeczenie oczywiście narusza prawo. Nie wskazał on
jednak, jakie przepisy prawa zostały oczywiście naruszone.
Oczywiste naruszenie prawa przez zaskarżony wyrok jest możliwe do przyjęcia
tylko wówczas, gdy jest widoczne na pierwszy rzut oka, bez potrzeby zagłębiania
się w sprawę (uchwała Połączonych Izb – Izby Administracyjnej, Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych oraz Izby Cywilnej z dnia 17 grudnia 2002 r., III CZP
72/02, OSNC 2003, nr 7-8, poz. 92), gdy jest to widoczna bez pogłębionej analizy
sprzeczność wykładni lub stosowania prawa z jego brzmieniem albo powszechnie
przyjętymi regułami interpretacji (postanowienie Sądu Najwyższego z 26 lutego
2001 r., I PKN 15/01, OSNAP 2002, nr 20, poz. 494), gdy jest z góry widoczne dla
każdego prawnika bez potrzeby głębszej analizy prawniczej (orzeczenie z 8
czerwca 1934 r., C III 76/34, Zb. Urz. 1935, poz. 15), gdy jest zupełnie pewne i nie
może ulegać żadnej wątpliwości (orzeczenie z 25 września 1934 r., C II 1532, Zb.
Urz. 1935, poz. 98); gdy jest niewątpliwie sprzeczne z zasadniczymi i
niepodlegającymi różnej wykładni przepisami prawa (orzeczenie z 30 stycznia 1963
r., II CZ 3/63, OSPiKA 1963 r., z. 11, poz. 286).
Nie można w szczególności przyjąć, że tak rozumiane naruszenie prawa przez
zaskarżony wyrok dotyczyło art. 233 § 1 k.p.c. Sąd Apelacyjny, z uwagi na
wątpliwości co do ustaleń sądu pierwszej instancji, przeprowadził uzupełniające
postępowanie dowodowe, w tym powołał nowego biegłego, i na tej podstawie
wyprowadził wnioski, które nie mogą być uznane za wychodzące poza granice
3
swobodnej oceny dowodów. Z tego też względu nie można przyjąć, że Sąd
Apelacyjny przerzucił na wnioskodawcę ciężar dowodu.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł o odmowie przyjęcia kasacji do
rozpoznania na podstawie art. 393 k.p.c. i art. 3937
§ 1 k.p.c.

II UK 479/03

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia