SNO 64/03
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
POSTANOWIENIE Z DNIA 13 MAJA 2004 R.
SNO 64/03
Przewodniczący: sędzia SN Stanisław Kosmal (sprawozdawca)
Sędziowie SN: Marian Kocon, Marian Buliński.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny w Warszawie na posiedzeniu z
udziałem obrońcy sędziego Sądu Okręgowego oraz protokolanta w sprawie
sędziego Sądu Okręgowego, po rozpoznaniu wniosku obrońcy o zawieszenie
postępowania po odczytaniu wniosku Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego
p o s t a n o w i ł:
na podstawie art. 22 § 1 k.p.k. w związku z art. 128 i 80 § 3 ustawy z dnia 27
lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070
ze zm.) z a w i e s i ć p o s t ę p o w a n i e w sprawie pociągnięcia sędziego
Sądu Okręgowego do odpowiedzialności karnej sądowej.
U z a s a d n i e n i e
Prokurator Prokuratury Okręgowej prowadzący, śledztwo w sprawie
przeciwko X. Y. i innym, sygn. akt (...) uznał, że zebrany w sprawie materiał
dowodowy uprawdopodobnił, iż sędzia Sądu Okręgowego dopuścił się kilku
przestępstw łapownictwa biernego, w związku z czym zwrócił się do Sądu
Dyscyplinarnego z wnioskiem o pociągnięcie wyżej wspomnianego sędziego do
odpowiedzialności karnej.
Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny przychylił się do wniosku
prokuratora i zezwolił na pociągnięcie sędziego Sądu Okręgowego do
odpowiedzialności karnej sądowej za trzy przestępstwa łapownictwa.
2
Uchwała Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego została zaskarżona
przez sędziego Sądu Okręgowego oraz przez jego obrońców: sędziego Sądu
Okręgowego i adwokata.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny mimo wyznaczenia dwóch posiedzeń
w październiku 2003 r. i styczniu 2004 r. wspomnianych wyżej zażaleń nie
rozpoznał, z uwagi na usprawiedliwioną nieobecność sędziego Sądu
Okręgowego na tych posiedzeniach.
Przyczyną nieobecności sędziego na posiedzeniach wyznaczonych w
Sądzie Najwyższym była jego choroba związana z resekcją jelita grubego i
pobyt w szpitalu.
W dniu 13 marca 2004 r. do Sądu Najwyższego wpłynął wniosek obrońcy
sędziego Sądu Okręgowego o zawieszenie postępowania w tej sprawie do czasu
zakończenia leczenia obwinionego sędziego. Do wniosku załączono
zaświadczenie lekarskie wystawione dla niego przez Zakład Radiologii Centrum
Onkologii, z którego wynika, iż wyżej wymieniony sędzia odbywa
pooperacyjne leczenie onkologiczne w tym Zakładzie i jest niezdolny do udziału
w postępowaniu dyscyplinarnym do dnia 17 maja 2004 r. oraz skierowanie do
poradni diagnostycznej w związku z rozpoznaniem nowotworu złośliwego jelita
ślepego.
Po odczytaniu pisma Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego, z którego
wynika, iż nie sprzeciwia się on wnioskowi o zawieszenie postępowania, a
nadto po wysłuchaniu obrońcy chorego sędziego, który popierając swój wniosek
złożył dodatkowo zaświadczenie lekarskie Zakładu Opieki Zdrowotnej z dnia 12
maja 2004 r., z którego wynika, że przypuszczalny okres leczenia sędziego
potrwa około 3 miesięcy, Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wniosek obrońcy o zawieszenie postępowania w sprawie pociągnięcia
sędziego Sądu Okręgowego do odpowiedzialności karnej sądowej zasługuje na
uwzględnienie.
3
Z dołączonych do wniosku obrońcy oraz będących w dyspozycji Sądu
zaświadczeń lekarskich wynika jednoznacznie, że obecny stan zdrowia
obwinionego sędziego uniemożliwia mu osobiste uczestnictwo w postępowaniu
odwoławczym, toczącym się przed Sądem Najwyższym.
Z zaświadczeń tych wynika ponadto, że leczenie może trwać kilka
miesięcy, co musi być ocenione jako długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca
prowadzenie postępowania.
Istnienie takiej przeszkody jest wystarczającą przesłanką zastosowania art.
22 § 1 k.p.k., a zatem zawieszenia postępowania, o czym orzeczono jak na
wstępie.
SNO 64/03
Przewodniczący: sędzia SN Stanisław Kosmal (sprawozdawca)
Sędziowie SN: Marian Kocon, Marian Buliński.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny w Warszawie na posiedzeniu z
udziałem obrońcy sędziego Sądu Okręgowego oraz protokolanta w sprawie
sędziego Sądu Okręgowego, po rozpoznaniu wniosku obrońcy o zawieszenie
postępowania po odczytaniu wniosku Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego
p o s t a n o w i ł:
na podstawie art. 22 § 1 k.p.k. w związku z art. 128 i 80 § 3 ustawy z dnia 27
lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070
ze zm.) z a w i e s i ć p o s t ę p o w a n i e w sprawie pociągnięcia sędziego
Sądu Okręgowego do odpowiedzialności karnej sądowej.
U z a s a d n i e n i e
Prokurator Prokuratury Okręgowej prowadzący, śledztwo w sprawie
przeciwko X. Y. i innym, sygn. akt (...) uznał, że zebrany w sprawie materiał
dowodowy uprawdopodobnił, iż sędzia Sądu Okręgowego dopuścił się kilku
przestępstw łapownictwa biernego, w związku z czym zwrócił się do Sądu
Dyscyplinarnego z wnioskiem o pociągnięcie wyżej wspomnianego sędziego do
odpowiedzialności karnej.
Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny przychylił się do wniosku
prokuratora i zezwolił na pociągnięcie sędziego Sądu Okręgowego do
odpowiedzialności karnej sądowej za trzy przestępstwa łapownictwa.
2
Uchwała Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego została zaskarżona
przez sędziego Sądu Okręgowego oraz przez jego obrońców: sędziego Sądu
Okręgowego i adwokata.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny mimo wyznaczenia dwóch posiedzeń
w październiku 2003 r. i styczniu 2004 r. wspomnianych wyżej zażaleń nie
rozpoznał, z uwagi na usprawiedliwioną nieobecność sędziego Sądu
Okręgowego na tych posiedzeniach.
Przyczyną nieobecności sędziego na posiedzeniach wyznaczonych w
Sądzie Najwyższym była jego choroba związana z resekcją jelita grubego i
pobyt w szpitalu.
W dniu 13 marca 2004 r. do Sądu Najwyższego wpłynął wniosek obrońcy
sędziego Sądu Okręgowego o zawieszenie postępowania w tej sprawie do czasu
zakończenia leczenia obwinionego sędziego. Do wniosku załączono
zaświadczenie lekarskie wystawione dla niego przez Zakład Radiologii Centrum
Onkologii, z którego wynika, iż wyżej wymieniony sędzia odbywa
pooperacyjne leczenie onkologiczne w tym Zakładzie i jest niezdolny do udziału
w postępowaniu dyscyplinarnym do dnia 17 maja 2004 r. oraz skierowanie do
poradni diagnostycznej w związku z rozpoznaniem nowotworu złośliwego jelita
ślepego.
Po odczytaniu pisma Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego, z którego
wynika, iż nie sprzeciwia się on wnioskowi o zawieszenie postępowania, a
nadto po wysłuchaniu obrońcy chorego sędziego, który popierając swój wniosek
złożył dodatkowo zaświadczenie lekarskie Zakładu Opieki Zdrowotnej z dnia 12
maja 2004 r., z którego wynika, że przypuszczalny okres leczenia sędziego
potrwa około 3 miesięcy, Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wniosek obrońcy o zawieszenie postępowania w sprawie pociągnięcia
sędziego Sądu Okręgowego do odpowiedzialności karnej sądowej zasługuje na
uwzględnienie.
3
Z dołączonych do wniosku obrońcy oraz będących w dyspozycji Sądu
zaświadczeń lekarskich wynika jednoznacznie, że obecny stan zdrowia
obwinionego sędziego uniemożliwia mu osobiste uczestnictwo w postępowaniu
odwoławczym, toczącym się przed Sądem Najwyższym.
Z zaświadczeń tych wynika ponadto, że leczenie może trwać kilka
miesięcy, co musi być ocenione jako długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca
prowadzenie postępowania.
Istnienie takiej przeszkody jest wystarczającą przesłanką zastosowania art.
22 § 1 k.p.k., a zatem zawieszenia postępowania, o czym orzeczono jak na
wstępie.