I UK 231/05
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:16-11-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I UK 231/05
POSTANOWIENIE
Dnia 17 stycznia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Beata Gudowska
w sprawie z odwołania E. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Ł.
o rentę z tytułu niezdolności do pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 stycznia 2006 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 7 kwietnia 2005 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Skarga kasacyjna, wywiedziona od wyroku wydanego po 6 lutego 2005 r.,
powinna spełniać warunki określone w art. 3984
§ 1 k.p.c. (art. 3 ustawy z dnia 22
grudnia 2004 r. o zmianie ustawy – kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy –
prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98), czyli
między innymi zawierać wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania i jego
uzasadnienie.
Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania wymaga
przytoczenia argumentów przemawiających za istnieniem przesłanek określonych
w art. 3989
k.p.c., które Sąd Najwyższy bierze pod uwagę, rozważając przyjęcie
skargi do rozpoznania, co powoduje, że jest to istotny element skargi, pełniący
odrębną od jej podstaw, samodzielną funkcję procesową. Wyraźne oddzielenie i
2
rozróżnienie podstaw skargi kasacyjnej od przesłanek uzasadniających przyjęcie jej
do rozpoznania (art. 3983
i 3989
k.p.c.) wyklucza jakiekolwiek trudności
prawidłowym skonstruowaniu i sporządzeniu skargi kasacyjnej (por. aktualne
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 22 marca 2001 r., V CZ 131/00, OSNC
2001, nr 10, poz. 156, z dnia 12 grudnia 2000 r. V CKN 1780/00, OSNC 2001/3,
poz. 52 i z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002, nr 1, poz. 11).
Skarga kasacyjna wniesiona przez pełnomocnika E. W. od wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 7 kwietnia 2005 r. oddalającego apelację ubezpieczonego od
wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 21
listopada 2003 r. nie zawiera wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania ani jego
uzasadnienia.
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 17 stycznia 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Beata Gudowska
w sprawie z odwołania E. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Ł.
o rentę z tytułu niezdolności do pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 stycznia 2006 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 7 kwietnia 2005 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Skarga kasacyjna, wywiedziona od wyroku wydanego po 6 lutego 2005 r.,
powinna spełniać warunki określone w art. 3984
§ 1 k.p.c. (art. 3 ustawy z dnia 22
grudnia 2004 r. o zmianie ustawy – kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy –
prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98), czyli
między innymi zawierać wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania i jego
uzasadnienie.
Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania wymaga
przytoczenia argumentów przemawiających za istnieniem przesłanek określonych
w art. 3989
k.p.c., które Sąd Najwyższy bierze pod uwagę, rozważając przyjęcie
skargi do rozpoznania, co powoduje, że jest to istotny element skargi, pełniący
odrębną od jej podstaw, samodzielną funkcję procesową. Wyraźne oddzielenie i
2
rozróżnienie podstaw skargi kasacyjnej od przesłanek uzasadniających przyjęcie jej
do rozpoznania (art. 3983
i 3989
k.p.c.) wyklucza jakiekolwiek trudności
prawidłowym skonstruowaniu i sporządzeniu skargi kasacyjnej (por. aktualne
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 22 marca 2001 r., V CZ 131/00, OSNC
2001, nr 10, poz. 156, z dnia 12 grudnia 2000 r. V CKN 1780/00, OSNC 2001/3,
poz. 52 i z dnia 10 maja 2001 r., II CZ 35/01, OSNC 2002, nr 1, poz. 11).
Skarga kasacyjna wniesiona przez pełnomocnika E. W. od wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 7 kwietnia 2005 r. oddalającego apelację ubezpieczonego od
wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 21
listopada 2003 r. nie zawiera wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania ani jego
uzasadnienia.
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.