I CZ 25/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-03-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II CZ 2/05 II CZ 98/03 V CZ 66/02
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 25/06
POSTANOWIENIE
Dnia 30 maja 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Gerard Bieniek
w sprawie z wniosku A. K.
przy uczestnictwie L. K. i in. , o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości
przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 maja 2006 r.,
zażalenia uczestnika postępowania L. K.
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 16 grudnia 2005 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2005 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił
apelację uczestnika postępowania L. K. od postanowienia Sądu Rejonowego z dnia
20 sierpnia 2002 r.
W zażaleniu z dnia 6 stycznia 2006 r. skarżący zarzucił naruszenie art. 369
k.p.c., art. 5 k.c. oraz art. 77 § 2 i art. 78 Konstytucji, wnosząc o uchylenie
zaskarżonego postanowienia. Zażalenie sporządzone przez adwokata skierowane
zostało do Sądu Apelacyjnego. W dniu 28 lutego 2006 r. pełnomocnikowi
skarżącego doręczono wezwanie do usunięcia braków formalnych zażalenia, m.in.
przez prawidłowe oznaczenie sądu, do którego jest skierowane. W dniu 2 marca
2006 r. skarżący wniósł do Sądu Okręgowego w W. zażalenie adresowane do Sądu
Najwyższego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest niedopuszczalne.
Zgodnie z art. 3941
§ 2 k.p.c., w sprawach, w których przysługuje skarga
kasacyjna, zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje na postanowienie sądu
drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie, z wyjątkami określonymi w tym
przepisie. Nie ulega zatem wątpliwości, że sądem właściwym do rozpoznania
zażalenia na zaskarżonego postanowienie Sądu Okręgowego w W. o odrzuceniu
apelacji jest Sąd Najwyższy.
Z ustalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że zażalenie
wniesione do niewłaściwego sądu jest niedopuszczalnym środkiem zaskarżenia
i podlega odrzuceniu (por. postanowienia z 17.7.2002 r., V CZ 66/02, niepubl.;
z 3.3.2005 r., II CZ 2/05, niepubl.; z 6.11.2003 r., II CZ 98/03, niepubl.). Oceny tej
nie zmienia okoliczność, że Sąd Okręgowy wezwał skarżącego do prawidłowego
oznaczenia sądu, do którego zażalenie jest skierowane, a skarżący uczynił zadość
temu wezwaniu. Analizowane uchybienie nie jest bowiem brakiem formalnym i nie
podlega usunięciu na podstawie art. 130 k.p.c.
Z powyższych względów, na podstawie art. 370 w zw. z art. 373, art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 30 maja 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)
SSN Gerard Bieniek
w sprawie z wniosku A. K.
przy uczestnictwie L. K. i in. , o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości
przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 maja 2006 r.,
zażalenia uczestnika postępowania L. K.
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 16 grudnia 2005 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2005 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił
apelację uczestnika postępowania L. K. od postanowienia Sądu Rejonowego z dnia
20 sierpnia 2002 r.
W zażaleniu z dnia 6 stycznia 2006 r. skarżący zarzucił naruszenie art. 369
k.p.c., art. 5 k.c. oraz art. 77 § 2 i art. 78 Konstytucji, wnosząc o uchylenie
zaskarżonego postanowienia. Zażalenie sporządzone przez adwokata skierowane
zostało do Sądu Apelacyjnego. W dniu 28 lutego 2006 r. pełnomocnikowi
skarżącego doręczono wezwanie do usunięcia braków formalnych zażalenia, m.in.
przez prawidłowe oznaczenie sądu, do którego jest skierowane. W dniu 2 marca
2006 r. skarżący wniósł do Sądu Okręgowego w W. zażalenie adresowane do Sądu
Najwyższego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest niedopuszczalne.
Zgodnie z art. 3941
§ 2 k.p.c., w sprawach, w których przysługuje skarga
kasacyjna, zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje na postanowienie sądu
drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie, z wyjątkami określonymi w tym
przepisie. Nie ulega zatem wątpliwości, że sądem właściwym do rozpoznania
zażalenia na zaskarżonego postanowienie Sądu Okręgowego w W. o odrzuceniu
apelacji jest Sąd Najwyższy.
Z ustalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że zażalenie
wniesione do niewłaściwego sądu jest niedopuszczalnym środkiem zaskarżenia
i podlega odrzuceniu (por. postanowienia z 17.7.2002 r., V CZ 66/02, niepubl.;
z 3.3.2005 r., II CZ 2/05, niepubl.; z 6.11.2003 r., II CZ 98/03, niepubl.). Oceny tej
nie zmienia okoliczność, że Sąd Okręgowy wezwał skarżącego do prawidłowego
oznaczenia sądu, do którego zażalenie jest skierowane, a skarżący uczynił zadość
temu wezwaniu. Analizowane uchybienie nie jest bowiem brakiem formalnym i nie
podlega usunięciu na podstawie art. 130 k.p.c.
Z powyższych względów, na podstawie art. 370 w zw. z art. 373, art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji.