Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 126/06
POSTANOWIENIE
Dnia 10 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Marian Kocon
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku W. U.
przy uczestnictwie A. U. i in. ,
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 10 stycznia 2007 r.,
zażalenia uczestnika postępowania A. U.
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 4 sierpnia 2006 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 4 sierpnia 2006 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił
sporządzoną przez profesjonalnego pełnomocnika, reprezentującego uczestnika A.
U., apelację od postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 8 sierpnia 2005 r.
stwierdzającego nabycie przez zasiedzenie przez C. G. własności opisanej w nim
bliżej nieruchomością z powodu niewskazania w niej zakresu zaskarżenia tj. czy
postanowienie (określone tu przez Sąd Okręgowy błędnie jako wyrok) zaskarża
w całości czy w części oraz zakresu uchylenia i wniosku o zmianę postanowienia
(art. 3701
k.p.c. w zw. z art. 368 pkt 1 do 3 i 5 k.p.c.).
W zażaleniu uczestnik zarzucił naruszenie przepisów postępowania,
a mianowicie pominięcie art. 13 § 2, art. 610 i 679 § 1 k.p.c. oraz sprzeczność
ustaleń Sądu podanych w uzasadnieniu postanowienia z treścią wniosków apelacji,
co skutkowało wadliwym zastosowaniem art. 3701
k.p.c. Wnosił o uchylanie
postanowienia. Rozwijając zarzuty wskazał, że przepisy określające wymogi
apelacji stosuje się w postępowaniu nieprocesowym jedynie odpowiednio, a sąd
drugiej instancji w sprawie o zasiedzenie orzeka w oparciu o cały materiał
dowodowy niezależnie od określonego w apelacji zakresu zaskarżenia.
Wnosił o uchylenie postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wbrew stanowisku zaskarżonego postanowienia wniosek apelacyjny
uczestnika w części postulującej dokonanie zmiany postanowienia Sądu
Rejonowego został prawidłowo sprecyzowany. Ze wskazania, że uczestnik domaga
się jego zmiany i oddalenia wniosku wynika bowiem w sposób niebudzący
wątpliwości, że domaga się jego zmiany w całości. Użyła przez skarżącego formuła
wniosku apelacyjnego jako ewentualnego, przy uwzględnieniu przedmiotu
rozstrzygnięcia, pozwala uznać, że taki sam jest zakres wnioskowanego uchylenia
zaskarżonego postanowienia.
Wymaganie określenia zakresu zaskarżenia apelacyjnego (w całości lub
w części) związane jest z koniecznością dokładnego określenia granic apelacji,
o których jednak nie decyduje treść wniosku skarżącego co do sposobu
rozstrzygnięcia sprawy przez sąd apelacyjny, lecz przede wszystkim właśnie zakres
3
zaskarżenia, poza który sąd drugiej instancji nie może wyjść, (art. 378 k.p.c.).
Wskazanie zakresu zaskarżenia jest uprawnieniem a zarazem obowiązkiem
wnoszącego apelację, w wykonaniu którego nie może być on zastąpiony przez sąd.
Brak apelacji w tym zakresie uniemożliwia jej rozpoznanie.
Wymóg ten obowiązuje również, w sprawach rozpoznanych w postępowaniu
nieprocesowym na podstawie obowiązującego także w postępowaniu apelacyjnym
art. 13 ust. 2 k.p.c. i jest niezależny od podyktowanych specyfiką tych spraw
obowiązków sądu, związanych z występującym w nich elementem interesu
publicznego.
Niezależnie jednak od tego, jak wskazano już, treść postulowanej przez
skrzącego we wnioskach apelacji zmiany postanowienia przez oddalenie wniosku
o zasiedzenie wskazuje w sposób niewątpliwy, iż uczestnik zaskarża je w całości.
W tym stanie rzeczy, gdy wniesiona apelacja spełnia wymagania określone
w art. 368 § 1 pkt 1 i 5 k.p.c. brak było podstaw do jej odrzucenia.
Mając to na względzie Sąd Najwyższy uchylił zaskarżone postanowienie (art.
398 15
§ 1 w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
jc