I CZ 128/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:28-02-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 128/06
POSTANOWIENIE
Dnia 18 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący)
SSN Henryk Pietrzkowski
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa A. M.
przeciwko "D.-B." Przedsiębiorstwo Budowlano-Montażowe Spółce
z o.o. w D. i in. ,
o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną oraz uznanie umowy za
bezskuteczną,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 stycznia 2007 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 18 lipca 2006 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 18 lipca 2006 r. odrzucił skargę
kasacyjną powódki A. M. od wyroku tego Sądu z dnia 28 marca 2006 r. z uwagi na
nieuiszczenie należnej opłaty.
W zażaleniu na powyższe postanowienie A. M. wniosła o uchylenie tego
orzeczenia, zarzucając naruszenie art. 72 k.p.c. oraz art. 4 i art. 13 ustawy o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W myśl art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.; dalej: „u.k.s.c.”) przepisy
przewidujące pobranie opłaty od pozwu stosuje się również do opłaty od skargi
kasacyjnej, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Zgodnie zaś z treścią art.
13 u.k.s.c. opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe; wynosi
ona 5 % wartości przedmiotu sporu lub przedmiotu zaskarżenia, jednak nie mniej
niż 30 złotych i nie więcej niż 100.000 złotych.
Skutki nieuiszczenia opłat od środków odwoławczych i środków zaskarżenia
wnoszonych przez profesjonalnych pełnomocników określa art. 1302
§ 3 k.p.c.
Przepis ten stanowi, że sąd odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty pismo
wniesione przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego środki
odwoławcze lub środki zaskarżenia (apelację, zażalenie, skargę kasacyjną, skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, sprzeciw od
wyroku zaocznego, zarzuty od nakazu zapłaty, skargę na orzeczenie referendarza
sądowego) podlegające opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej od
wskazanej przez stronę wartości przedmiotu zaskarżenia.
Przenosząc te rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy,
że przewodniczący wydziału postąpił nieprawidłowo wzywając pełnomocnika
powodów do uzupełnienia brakującej opłaty sądowej. Obowiązek uiszczenia tej
opłaty przy wniesieniu skargi kasacyjnej wynika wprost z art. 3 ust. 2 pkt 3 i art. 10
u.k.s.c., a skutek jego zaniechania - z art. 1302
§ 3 k.p.c. Wadliwe działania
przewodniczącego wydziału, nie respektujące powyższych unormowań, nie mogą
sanować uchybienia obowiązkowi wniesienia opłaty we właściwy sposób, ani
uchylać sankcji za to uchybienie.
3
Skarżąca w zażaleniu nie kwestionowała faktu, iż opłata sądowa uiszczona
została przez jej pełnomocnika (adwokata) po wniesieniu skargi kasacyjnej.
Z tych też względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w zw. z 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 18 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący)
SSN Henryk Pietrzkowski
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa A. M.
przeciwko "D.-B." Przedsiębiorstwo Budowlano-Montażowe Spółce
z o.o. w D. i in. ,
o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną oraz uznanie umowy za
bezskuteczną,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 stycznia 2007 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 18 lipca 2006 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 18 lipca 2006 r. odrzucił skargę
kasacyjną powódki A. M. od wyroku tego Sądu z dnia 28 marca 2006 r. z uwagi na
nieuiszczenie należnej opłaty.
W zażaleniu na powyższe postanowienie A. M. wniosła o uchylenie tego
orzeczenia, zarzucając naruszenie art. 72 k.p.c. oraz art. 4 i art. 13 ustawy o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W myśl art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.; dalej: „u.k.s.c.”) przepisy
przewidujące pobranie opłaty od pozwu stosuje się również do opłaty od skargi
kasacyjnej, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Zgodnie zaś z treścią art.
13 u.k.s.c. opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe; wynosi
ona 5 % wartości przedmiotu sporu lub przedmiotu zaskarżenia, jednak nie mniej
niż 30 złotych i nie więcej niż 100.000 złotych.
Skutki nieuiszczenia opłat od środków odwoławczych i środków zaskarżenia
wnoszonych przez profesjonalnych pełnomocników określa art. 1302
§ 3 k.p.c.
Przepis ten stanowi, że sąd odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty pismo
wniesione przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego środki
odwoławcze lub środki zaskarżenia (apelację, zażalenie, skargę kasacyjną, skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, sprzeciw od
wyroku zaocznego, zarzuty od nakazu zapłaty, skargę na orzeczenie referendarza
sądowego) podlegające opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej od
wskazanej przez stronę wartości przedmiotu zaskarżenia.
Przenosząc te rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy,
że przewodniczący wydziału postąpił nieprawidłowo wzywając pełnomocnika
powodów do uzupełnienia brakującej opłaty sądowej. Obowiązek uiszczenia tej
opłaty przy wniesieniu skargi kasacyjnej wynika wprost z art. 3 ust. 2 pkt 3 i art. 10
u.k.s.c., a skutek jego zaniechania - z art. 1302
§ 3 k.p.c. Wadliwe działania
przewodniczącego wydziału, nie respektujące powyższych unormowań, nie mogą
sanować uchybienia obowiązkowi wniesienia opłaty we właściwy sposób, ani
uchylać sankcji za to uchybienie.
3
Skarżąca w zażaleniu nie kwestionowała faktu, iż opłata sądowa uiszczona
została przez jej pełnomocnika (adwokata) po wniesieniu skargi kasacyjnej.
Z tych też względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w zw. z 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie.
db