Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 122/06
POSTANOWIENIE
Dnia 18 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 stycznia 2007 r.,
skargi G. R. i M. R.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w S. z dnia 31 stycznia 2006 r., wydanego w sprawie z wniosku D. R.
przy uczestnictwie G. R. i M. R.
o podział majątku i dział spadku,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 31 stycznia 2006 r. Sąd Okręgowy w S. oddalił
apelację uczestników od postanowienia Sądu Rejonowego w S.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia uczestnicy zarzucili naruszenie prawa materialnego – art. 74 § 2 k.c.
w zw. z art. 246 k.p.c., art. 32 ust. 1 i 45 ust. 1 Konstytucji, naruszenie przepisów
postępowania – art. 235 w zw. z art. 210 § 3 i 236, art. 233 § 1 i 328 § 2, art. 246,
232 k.p.c. i wnosili o stwierdzenie niezgodności z prawem zaskarżonego wyroku
oraz wyroku Sądu pierwszej instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4244
zdanie drugie k.p.c. podstawą skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie mogą być zarzuty
dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów. Wskazane przez skarżących
przepisy wprost dotyczą ustaleń faktów i oceny dowodów. Przyznali to zresztą
skarżący wskazując m.in., że ich naruszenia upatrują w dopuszczeniu przez Sąd
z urzędu dowodów niezawnioskowanych przez strony, „przez akceptację
dokonania ustaleń faktycznych na podstawie dowodów zgromadzonych nie przez
Sąd orzekający czy też na jego zlecenie bądź wezwanie, ale w innym
postępowaniu, jak też akceptację braku wyjaśnień takiego toku postępowania przez
sąd niższej instancji, z rażącym przekroczeniem zasady swobodnej oceny
dowodów".
Z tych przyczyn skargę należało odrzucić (art. 4244
zd. 2 w zw. z art. 4248
§ 1 k.p.c., por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2005 r.,
III CSK 13/05, OSNC 2006, nr 4, poz. 76).
jz