Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 116/06
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
SSN Tadeusz Żyznowski
w sprawie z powództwa Szpitali […] Spółki z o.o. w G.
przeciwko F. Spółce z o.o. w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 stycznia 2007 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 13 czerwca 2006 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 13 czerwca 2006 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną pozwanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością od wyroku tego Sądu
z dnia 16 marca 2006 r., stwierdzając, że skarga ta sporządzona została przez
prezesa zarządu spółki niebędącego adwokatem lub radcą prawnym, co do którego
brak również podstaw do przyjęcia, iż należy do kręgu osób wskazanych w art. 871
§ 2 k.p.c. (art. 3986
§ 2 k.p.c.).
W zażaleniu pozwana zarzuciła, że zaskarżone postanowienie nie zostało
należycie uzasadnione ani nie zawierało pouczenia o sposobie i terminie wniesienia
środka odwoławczego i z tej przyczyny nie była w stanie bez konsultacji z radcą
prawnym zrozumieć przyczyn odrzucenia złożonej skargi. Twierdziła, że w toku
dotychczasowej działalności w sprawach sądowych reprezentował ją prezes
zarządu lub inny upoważniony pracownik i nawet nie wiedziała o obowiązywaniu
przymusu adwokacko – radcowskiego. Podniosła ponadto, że odrzucenie skargi
kasacyjnej, podpisanej w dobrej wierze przez prezesa zarządu, zamknie jej drogę
do dochodzenia swoich praw, tym bardziej że istnieją szanse merytoryczne na
uwzględnienie złożonej skargi. Zarzuciła wreszcie, że możliwe było wezwanie jej
w trybie art. 130 k.p.c. do usunięcia braku formalnego wniesionej skargi kasacyjnej.
W konkluzji żaląca wnosiła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Dotyczy ono
także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem
Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Przepisu tego nie
stosuje się, gdy stroną, jej organem, jej przedstawicielem ustawowym lub
pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor
habilitowany nauk prawnych, a także gdy stroną, jej organem lub jej
przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca prawny lub radca Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa (art. 87 § 2 k.p.c.).
3
Przymus adwokacko – radcowski przewidziany w art. 871
§ 1 k.p.c. ma
charakter bezwzględny i pozbawia strony zdolności postulacyjnej, stąd pisma
procesowe sporządzone z naruszeniem art. 871
k.p.c. podlegają zwrotowi bez
wzywania do usunięcia braków, a środki zaskarżenia – odrzuceniu (art. 130 § 5
k.p.c.). Skarga kasacyjna sporządzona z naruszeniem art. 871
k.p.c. podlega zatem
odrzuceniu jako z innych przyczyn niedopuszczalna w rozumieniu art. 3986
§ 2
k.p.c. Trzeba podkreślić, że przyczyny niewniesienia skargi kasacyjnej przez
profesjonalnego pełnomocnika procesowego są z punktu widzenia dopuszczalności
tej skargi obojętne (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada
2005 r., IV CZ 124/05, niepubl.).
Wywody żalącej dotyczące stopnia dokładności uzasadnienia oraz kwestii
pouczenia o sposobie i terminie zaskarżenia pozostają bez znaczenia dla oceny
trafności zaskarżonego postanowienia, skoro skarga kasacyjna wniesiona została
z naruszeniem art. 871
k.p.c. Nie było też możliwe wdrożenie trybu przewidzianego
w art. 130 k.p.c., ponieważ dotyczy on usuwania braków formalnych, a nie braku
zdolności postulacyjnej.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie jako pozbawione
uzasadnionych podstaw (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
jc

IV CZ 116/06

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia