IV CZ 118/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-03-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 118/06
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
SSN Tadeusz Żyznowski
w sprawie z wniosku K. W.
przy uczestnictwie J. W.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 stycznia 2007 r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w O.
z dnia 22 września 2006 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 września 2006 r. Sąd Okręgowy w Ol. odrzucił
skargę kasacyjną uczestnika postępowania od postanowienia tego Sądu z dnia 11
lipca 2006 r., stwierdzając, że wartość przedmiotu zaskarżenia oznaczona została
na kwotę 123 474,86 zł, podczas gdy w sprawach o podział majątku wspólnego po
ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, w których wartość przedmiotu
zaskarżenia jest niższa niż 150 000 zł, skarga kasacyjna nie przysługuje (art. 3986
§
2 w związku z art. 13 § 2 oraz art. 5191
§ 2 k.p.c.).
W zażaleniu na to postanowienie uczestnik postępowania podniósł, że
zaskarżył postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 11 lipca 2006 r. oddalające jego
apelację w części dotyczącej rozstrzygnięcia o żądaniu zasądzenia od
wnioskodawczyni kwoty 123 474,86 zł z tytułu zwrotu nakładów, jakie poczynił
z majątku osobistego na majątek wspólny, dokonując spłaty długów zaciągniętych
w czasie trwania wspólności majątkowej. Roszczenie to nie jest objęte hipotezą art.
5191
§ 2 k.p.c., wobec czego nie należało dokonywać oceny dopuszczalności
skargi kasacyjnej przez pryzmat wymienionego przepisu. Kwestię tę należało
natomiast ocenić na podstawie art. 3982
§ 1 k.p.c., a w świetle tego przepisu skarga
kasacyjna jest dopuszczalna, wartość przedmiotu zaskarżenia jest bowiem wyższa
niż pięćdziesiąt tysięcy złotych. W konkluzji żalący wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zagadnienie dopuszczalności skargi kasacyjnej w postępowaniu
nieprocesowym uregulowane zostało w sposób autonomiczny i samodzielny w art.
5191
k.p.c., stąd sięganie przy ocenie tej kwestii równocześnie do treści art. 3982
§ 1 k.p.c. jest nieuprawnione. O dopuszczalności skargi kasacyjnej w sprawach
o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między
małżonkami przesądza zatem wyłącznie art. 5191
k.p.c., bez względu na to czy
skarga dotyczy rozstrzygnięcia o podziale składników majątku wspólnego, czy
rozstrzygnięcia o roszczeniach o zwrot wydatków i nakładów poczynionych
z majątku osobistego na majątek wspólny.
3
W dotychczasowym orzecznictwie Sąd Najwyższy podkreślał, że regulacja
zawarta w art. 5191
k.p.c. ma charakter autonomiczny i wyczerpujący, a także
wyjaśniał, że wartością przedmiotu zaskarżenia w sprawach o podział majątku
wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami jest wartość
poszczególnych rzeczy i praw, których objęcie lub nieobjęcie rozstrzygnięciem sądu
albo sposób ich podziału kwestionuje skarżący, a także wartość roszczeń
dochodzonych w tych sprawach, będących przedmiotem zaskarżenia
(zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2002 r., III CZ 98/02,
OSNC 2004, nr 1, poz. 11, z dnia 7 lipca 2005 r., IV CZ 65/05, niepubl., z dnia
27 stycznia 2006 r., III CZ 1/06, niepubl., z dnia 10 marca 2006 r., IV CZ 17/06,
niepubl.).
Skoro zatem wartość przedmiotu zaskarżenia w niniejszej sprawie jest
niższa niż sto pięćdziesiąt tysięcy złotych, Sąd Okręgowy trafnie uznał wniesioną
przez żalącego skargę kasacyjną za niedopuszczalną.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na zasadzie art. 39814
w związku
z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
SSN Tadeusz Żyznowski
w sprawie z wniosku K. W.
przy uczestnictwie J. W.
o podział majątku wspólnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 stycznia 2007 r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w O.
z dnia 22 września 2006 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 września 2006 r. Sąd Okręgowy w Ol. odrzucił
skargę kasacyjną uczestnika postępowania od postanowienia tego Sądu z dnia 11
lipca 2006 r., stwierdzając, że wartość przedmiotu zaskarżenia oznaczona została
na kwotę 123 474,86 zł, podczas gdy w sprawach o podział majątku wspólnego po
ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, w których wartość przedmiotu
zaskarżenia jest niższa niż 150 000 zł, skarga kasacyjna nie przysługuje (art. 3986
§
2 w związku z art. 13 § 2 oraz art. 5191
§ 2 k.p.c.).
W zażaleniu na to postanowienie uczestnik postępowania podniósł, że
zaskarżył postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 11 lipca 2006 r. oddalające jego
apelację w części dotyczącej rozstrzygnięcia o żądaniu zasądzenia od
wnioskodawczyni kwoty 123 474,86 zł z tytułu zwrotu nakładów, jakie poczynił
z majątku osobistego na majątek wspólny, dokonując spłaty długów zaciągniętych
w czasie trwania wspólności majątkowej. Roszczenie to nie jest objęte hipotezą art.
5191
§ 2 k.p.c., wobec czego nie należało dokonywać oceny dopuszczalności
skargi kasacyjnej przez pryzmat wymienionego przepisu. Kwestię tę należało
natomiast ocenić na podstawie art. 3982
§ 1 k.p.c., a w świetle tego przepisu skarga
kasacyjna jest dopuszczalna, wartość przedmiotu zaskarżenia jest bowiem wyższa
niż pięćdziesiąt tysięcy złotych. W konkluzji żalący wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zagadnienie dopuszczalności skargi kasacyjnej w postępowaniu
nieprocesowym uregulowane zostało w sposób autonomiczny i samodzielny w art.
5191
k.p.c., stąd sięganie przy ocenie tej kwestii równocześnie do treści art. 3982
§ 1 k.p.c. jest nieuprawnione. O dopuszczalności skargi kasacyjnej w sprawach
o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między
małżonkami przesądza zatem wyłącznie art. 5191
k.p.c., bez względu na to czy
skarga dotyczy rozstrzygnięcia o podziale składników majątku wspólnego, czy
rozstrzygnięcia o roszczeniach o zwrot wydatków i nakładów poczynionych
z majątku osobistego na majątek wspólny.
3
W dotychczasowym orzecznictwie Sąd Najwyższy podkreślał, że regulacja
zawarta w art. 5191
k.p.c. ma charakter autonomiczny i wyczerpujący, a także
wyjaśniał, że wartością przedmiotu zaskarżenia w sprawach o podział majątku
wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami jest wartość
poszczególnych rzeczy i praw, których objęcie lub nieobjęcie rozstrzygnięciem sądu
albo sposób ich podziału kwestionuje skarżący, a także wartość roszczeń
dochodzonych w tych sprawach, będących przedmiotem zaskarżenia
(zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2002 r., III CZ 98/02,
OSNC 2004, nr 1, poz. 11, z dnia 7 lipca 2005 r., IV CZ 65/05, niepubl., z dnia
27 stycznia 2006 r., III CZ 1/06, niepubl., z dnia 10 marca 2006 r., IV CZ 17/06,
niepubl.).
Skoro zatem wartość przedmiotu zaskarżenia w niniejszej sprawie jest
niższa niż sto pięćdziesiąt tysięcy złotych, Sąd Okręgowy trafnie uznał wniesioną
przez żalącego skargę kasacyjną za niedopuszczalną.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na zasadzie art. 39814
w związku
z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw.
db