V CZ 118/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-04-2014
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 118/06
POSTANOWIENIE
Dnia 16 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący,
sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa A.M.
przeciwko J.M.
o ustanowienie rozdzielności majątkowej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 lutego 2007 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 23 października 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z dnia 23 października 2006 r., w
sprawie z powództwa A.M. przeciwko J.M. o ustanowienie rozdzielności
majątkowej, odrzucił apelację pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego w O. z dnia
6 lipca 2006 r. W uzasadnieniu podkreślił, że dnia 22 września 2006 r. doręczono
pełnomocnikowi pozwanej pismo, na podstawie którego pozwana została
zobowiązana do uzupełnienia apelacji przez oznaczenie wartości przedmiotu
zaskarżenia (art. 368 § 2 k.p.c.). Pozwana, mimo upływu zakreślonego terminu, nie
uzupełniła tego braku, zatem apelacja podlegała odrzuceniu (art. 373 w związku z
art. 370 k.p.c.).
Pełnomocnik pozwanej wniósł zażalenie na postanowienie Sądu
Okręgowego, zarzucając naruszenie art. 328 § 1 w związku z art. 233 § 1
w związku z art. 361 k.p.c. oraz żądając uchylenia zaskarżonego postanowienia
i przyjęcia apelacji do rozpoznania. W uzasadnieniu podkreślił, że pozwana
uzupełniła braki apelacji nadając dnia 28 września 2006 r. pismo listem poleconym
w placówce pocztowej w O. i omyłkowo kierując je do Sądu Rejonowego w O. jako
Sądu pierwszej instancji. Podniósł ponadto, że zważywszy, iż w niniejszej sprawie
przysługuje skarga kasacyjna, zażalenie na postanowienie o odrzuceniu apelacji
jest dopuszczalne, zgodnie z art. 394 § 2 w związku z art. 398 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie jest niezasadne, a przytoczone w nim przepisy art. 328 § 1
w związku z art. 233 § 1 w związku z art. 361 k.p.c. nie pozostają w żadnej relacji
z niniejszą sprawą.
Wezwanie do usunięcia braku formalnego w postaci wskazania wartości
przedmiotu zaskarżenia zostało pełnomocnikowi pozwanej doręczone w dniu
22 września 2006 roku, a do dnia 29 września 2006 r. nie wpłynęło pismo w kwestii
usunięcia wskazanego wyżej braku. Pismo pozwanego w dniu 28 września 2006 r.
zostało skierowane do Sądu Rejonowego w O., podczas gdy do usunięcia braku
formalnego wzywał Sąd Okręgowy w W. i dopiero złożenie w terminie pisma w tym
Sądzie (lub nadanie w urzędzie pocztowym pisma skierowanego do tego Sądu)
3
pozwalałoby przyjąć, że został usunięty formalny brak apelacji. Strona pozwana w
siedmiodniowym, ustawowym terminie nie usunęła zatem braku formalnego
apelacji, co uzasadniało odrzucenie apelacji przez Sąd Okręgowy w W.
Profesjonalny pełnomocnik musi bowiem brać pod uwagę, że złożenie pisma w
niewłaściwym rzeczowo sądzie może spowodować negatywne konsekwencje dla
reprezentowanej przez niego strony.
Zażalenie podlegało więc oddaleniu na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw.
z art. 3941
§ 2 i 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 16 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący,
sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa A.M.
przeciwko J.M.
o ustanowienie rozdzielności majątkowej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 lutego 2007 r.,
zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 23 października 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w W. postanowieniem z dnia 23 października 2006 r., w
sprawie z powództwa A.M. przeciwko J.M. o ustanowienie rozdzielności
majątkowej, odrzucił apelację pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego w O. z dnia
6 lipca 2006 r. W uzasadnieniu podkreślił, że dnia 22 września 2006 r. doręczono
pełnomocnikowi pozwanej pismo, na podstawie którego pozwana została
zobowiązana do uzupełnienia apelacji przez oznaczenie wartości przedmiotu
zaskarżenia (art. 368 § 2 k.p.c.). Pozwana, mimo upływu zakreślonego terminu, nie
uzupełniła tego braku, zatem apelacja podlegała odrzuceniu (art. 373 w związku z
art. 370 k.p.c.).
Pełnomocnik pozwanej wniósł zażalenie na postanowienie Sądu
Okręgowego, zarzucając naruszenie art. 328 § 1 w związku z art. 233 § 1
w związku z art. 361 k.p.c. oraz żądając uchylenia zaskarżonego postanowienia
i przyjęcia apelacji do rozpoznania. W uzasadnieniu podkreślił, że pozwana
uzupełniła braki apelacji nadając dnia 28 września 2006 r. pismo listem poleconym
w placówce pocztowej w O. i omyłkowo kierując je do Sądu Rejonowego w O. jako
Sądu pierwszej instancji. Podniósł ponadto, że zważywszy, iż w niniejszej sprawie
przysługuje skarga kasacyjna, zażalenie na postanowienie o odrzuceniu apelacji
jest dopuszczalne, zgodnie z art. 394 § 2 w związku z art. 398 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie jest niezasadne, a przytoczone w nim przepisy art. 328 § 1
w związku z art. 233 § 1 w związku z art. 361 k.p.c. nie pozostają w żadnej relacji
z niniejszą sprawą.
Wezwanie do usunięcia braku formalnego w postaci wskazania wartości
przedmiotu zaskarżenia zostało pełnomocnikowi pozwanej doręczone w dniu
22 września 2006 roku, a do dnia 29 września 2006 r. nie wpłynęło pismo w kwestii
usunięcia wskazanego wyżej braku. Pismo pozwanego w dniu 28 września 2006 r.
zostało skierowane do Sądu Rejonowego w O., podczas gdy do usunięcia braku
formalnego wzywał Sąd Okręgowy w W. i dopiero złożenie w terminie pisma w tym
Sądzie (lub nadanie w urzędzie pocztowym pisma skierowanego do tego Sądu)
3
pozwalałoby przyjąć, że został usunięty formalny brak apelacji. Strona pozwana w
siedmiodniowym, ustawowym terminie nie usunęła zatem braku formalnego
apelacji, co uzasadniało odrzucenie apelacji przez Sąd Okręgowy w W.
Profesjonalny pełnomocnik musi bowiem brać pod uwagę, że złożenie pisma w
niewłaściwym rzeczowo sądzie może spowodować negatywne konsekwencje dla
reprezentowanej przez niego strony.
Zażalenie podlegało więc oddaleniu na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw.
z art. 3941
§ 2 i 3 k.p.c.