III CSK 58/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-04-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 58/07
POSTANOWIENIE
Dnia 30 marca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku K. S.
przy uczestnictwie Gminy M. i in. ,
o rozgraniczenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 marca 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy
od postanowienia Sądu Okręgowego w R.
z dnia 10 października 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Pełnomocnik wnioskodawcy wniósł skargę kasacyjna od postanowienia
Sądu Okręgowego w R. oddalającego apelację od postanowienia Sądu
Rejonowego w G. o rozgraniczeniu nieruchomości. Uzasadniając wniosek
2
o przyjęcie skargi kasacyjnej, przytoczył argumenty zawarte w części skargi
kasacyjnej od słów „Wnoszę o przyjęcie” do słów „mapy na grunt”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. stanowi, że skarga kasacyjna powinna
zawierać wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Przytoczone
wymaganie stanowi jeden z elementów istotnych (konstrukcyjnych) skargi
kasacyjnej, którego niedochowanie powoduje, że skarga jest dotknięta brakiem
nieusuwalnym i podlega odrzuceniu a limine.
Wymaganie uzasadniania wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania nawiązuje do instytucji przedsądu, uregulowanej w art. 3989
k.p.c.,
i stanowi jej dopełnienie. Jest to zatem obowiązek nałożony na skarżącego
polegający na wykazaniu argumentów przemawiających za tym, aby skarga
kasacyjna została przyjęta do rozpoznania przez Sąd Najwyższy. Należy przy tym
podkreślić, że spełnieniem tego obowiązku nie jest przedstawienie dowolnych
argumentów uzasadniających przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, istotnych
tylko w ocenie samego skarżącego.
Uzasadnienie omawianego wniosku, ze względu na związek z przedsądem,
musi ściśle nawiązywać do przesłanek przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
wskazanych w art. 3989
§ 1 k.p.c. To oznacza, że wnoszący skargę kasacyjną
powinien wykazać – w formie wyodrębnionego wywodu prawnego – że w sprawie
występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów
prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności
w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna
jest oczywiście uzasadniona (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
20 października 2005 r., II CZ 89/05 niepubl.).
Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej wnioskodawcy do
rozpoznania nie spełnia wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.,
ponieważ zawiera ono dowolne argumenty, nienawiązujące do żadnej ze
wskazanych w art. 3989
§ 1 k.p.c. przesłanek przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania. Skarżący nie wykazał, że w spawie wystąpiło istotne zagadnienie
prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawa budzących poważne
3
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi
nieważność postępowania lub skarga jest oczywiście uzasadniona. Uzasadnienie
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania zawiera natomiast polemikę
z oceną dowodów, z ustaleniami faktycznymi i zarzuca, że orzeczenie jest
„niespójne i sprzeczne samo w sobie”.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 3986
§ 3 k.p.c.).
jc
POSTANOWIENIE
Dnia 30 marca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku K. S.
przy uczestnictwie Gminy M. i in. ,
o rozgraniczenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 marca 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy
od postanowienia Sądu Okręgowego w R.
z dnia 10 października 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Pełnomocnik wnioskodawcy wniósł skargę kasacyjna od postanowienia
Sądu Okręgowego w R. oddalającego apelację od postanowienia Sądu
Rejonowego w G. o rozgraniczeniu nieruchomości. Uzasadniając wniosek
2
o przyjęcie skargi kasacyjnej, przytoczył argumenty zawarte w części skargi
kasacyjnej od słów „Wnoszę o przyjęcie” do słów „mapy na grunt”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. stanowi, że skarga kasacyjna powinna
zawierać wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Przytoczone
wymaganie stanowi jeden z elementów istotnych (konstrukcyjnych) skargi
kasacyjnej, którego niedochowanie powoduje, że skarga jest dotknięta brakiem
nieusuwalnym i podlega odrzuceniu a limine.
Wymaganie uzasadniania wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania nawiązuje do instytucji przedsądu, uregulowanej w art. 3989
k.p.c.,
i stanowi jej dopełnienie. Jest to zatem obowiązek nałożony na skarżącego
polegający na wykazaniu argumentów przemawiających za tym, aby skarga
kasacyjna została przyjęta do rozpoznania przez Sąd Najwyższy. Należy przy tym
podkreślić, że spełnieniem tego obowiązku nie jest przedstawienie dowolnych
argumentów uzasadniających przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, istotnych
tylko w ocenie samego skarżącego.
Uzasadnienie omawianego wniosku, ze względu na związek z przedsądem,
musi ściśle nawiązywać do przesłanek przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
wskazanych w art. 3989
§ 1 k.p.c. To oznacza, że wnoszący skargę kasacyjną
powinien wykazać – w formie wyodrębnionego wywodu prawnego – że w sprawie
występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów
prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności
w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna
jest oczywiście uzasadniona (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
20 października 2005 r., II CZ 89/05 niepubl.).
Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej wnioskodawcy do
rozpoznania nie spełnia wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.,
ponieważ zawiera ono dowolne argumenty, nienawiązujące do żadnej ze
wskazanych w art. 3989
§ 1 k.p.c. przesłanek przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania. Skarżący nie wykazał, że w spawie wystąpiło istotne zagadnienie
prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawa budzących poważne
3
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi
nieważność postępowania lub skarga jest oczywiście uzasadniona. Uzasadnienie
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania zawiera natomiast polemikę
z oceną dowodów, z ustaleniami faktycznymi i zarzuca, że orzeczenie jest
„niespójne i sprzeczne samo w sobie”.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 3986
§ 3 k.p.c.).
jc