Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 24 maja 2007 r.
II PZ 17/07
Zaskarżenie wyroku w całości jest jednoznaczne z żądaniem jego zmiany
lub uchylenia w całości (art. 368 § 1 pkt 1 k.p.c.). Natomiast zaskarżenie wyroku
w części powoduje konieczność wyjaśnienia zakresu zaskarżenia we wniosku
apelacyjnym (art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c.).
Przewodniczący SSN Roman Kuczyński, Sędziowie SN: Krystyna
Bednarczyk, Romualda Spyt (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 maja
2007 r. sprawy z powództwa Edwarda S. przeciwko S. Zakładom Mechanicznym Z.
SA w S. o ustalenie, sprostowanie świadectwa pracy, na skutek zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w
Świdnicy z dnia 18 stycznia 2007 r. [...]
u c h y l i ł zaskarżone postanowienie.
U z a s a d n i e n i e
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 18 stycznia 2007 r. Sąd Okręgowy-Sąd
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Świdnicy odrzucił apelację pełnomocnika powo-
da Edwarda S. od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecz-
nych w Świdnicy z dnia 4 października 2006 r. w sprawie przeciwko S. Zakładom
Mechanicznym „Z.” SA w S. W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że przed-
miotowa apelacja podlegała odrzuceniu na podstawie art. 3701
k.p.c. w związku z art.
373 k.p.c., bowiem pełnomocnik strony, będący adwokatem, nie spełnił wymogu pro-
cesowego wskazanego w art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c. Stwierdził, że z winy sądu pierw-
szej instancji, a także z winy pełnomocnika apelującego, nie doszło do określenia
wartości przedmiotu sporu. W postępowaniu przed sądem pierwszej instancji powód
rozszerzył powództwo o zapłatę odprawy i aż do zamknięcia przewodu sądowego
strona powodowa nie sprecyzowała kwotowo tego żądania. Z tego względu Sąd
2
uznał, że wniosek apelacyjny „o uwzględnienie powództwa” nie zawiera zakresu żą-
danej zmiany czy też uchylenia wyroku. Sąd podkreślił także, że wartość przedmiotu
sporu w niniejszej sprawie jest wyższa niż kwota wskazana w apelacji jako wartość
przedmiotu zaskarżenia.
Skarżący w zażaleniu na powyższe postanowienie zarzucił naruszenie art.
3701
k.p.c. w związku z art. 373 k.p.c. i wniósł o jego uchylenie. W uzasadnieniu za-
żalenia podniósł, że stanowisko Sądu Okręgowego nie jest trafne, bowiem apelacja
spełnia wszystkie wymogi formalne wynikające z art. 368 § 1 i 2 k.p.c, Wskazał, że
„sprecyzowanie przez niego żądania pozwu w wysokości trzymiesięcznej odprawy
spełniało wymogi wskazane art. 187 § 1 k.p.c., w czym utwierdziło go postępowanie
sądu pierwszej instancji”. Podkreślił, że nie został wezwany do uzupełnienia tego
braku formalnego przez sąd, a nadto, że to na pozwanym ciążył obowiązek wskaza-
nia wysokości poborów powoda.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 368 § 1 k.p.c. apelacja powinna
czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, a ponadto mię-
dzy innymi zawierać: oznaczenie wyroku, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem,
czy jest on zaskarżony w całości czy w części (pkt 1), zwięzłe przedstawienie zarzu-
tów (pkt 2), uzasadnienie zarzutów (pkt 3), powołanie, w razie potrzeby, nowych fak-
tów i dowodów oraz wykazanie, że ich powołanie w postępowaniu przed sądem
pierwszej instancji nie było możliwe albo że potrzeba powołania się na nie wynikła
później (pkt 4), oraz wniosek o zmianę lub o uchylenie wyroku z zaznaczeniem za-
kresu żądanej zmiany lub uchylenia (pkt 5). W sytuacji, gdy apelację składa sama
strona, wskazane wyżej braki tego pisma, podlegają uzupełnieniu na wezwanie sądu,
natomiast w sytuacji, gdy nie są one spełnione w apelacji sporządzonej przez adwo-
kata lub radcę prawnego, (pkt 1 - 3 i 5 ) sąd pierwszej instancji odrzuca środek od-
woławczy bez wzywania do usunięcia tych braków (art. 3701
k.p.c.). Sąd Okręgowy
wywiódł, że w wyniku uchybień sądu pierwszej instancji, ale też i pełnomocnika
strony, nie doszło do ustalenia wartości przedmiotu sporu, a zatem wniosek apelacji
„o uwzględnienie powództwa” w istocie nie spełnia wymogu przewidzianego w pkt 5
powyższego przepisu, ponieważ nie określa zakresu zaskarżenia wyroku. Stanowi-
sko to nie jest trafne. Środek zaskarżenia ma być tak sformułowany, aby nie budził
3
wątpliwości co do jego istotnych elementów, mających wpływ na orzeczenie sądu
drugiej instancji. Temu właśnie służą wymogi apelacji objęte przepisem art. 368 § 1
pkt 1 i 5 k.p.c., które odnieść należy do przepisu art. 378 k.p.c., zgodnie z którym sąd
drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach zaskarżenia. Należy mieć na uwa-
dze to, że punkt 5 omawianego przepisu pozostaje w ścisłym związku z art. 368 § 1
pkt 1 k.p.c. Jeśli strona skarży wyrok w całości (pkt 1), to zakres jego zaskarżenia
jest znany i nie ma potrzeby, aby po raz drugi wskazywać zakres zaskarżenia we
wniosku apelacyjnym. Zaskarżenie wyroku w całości jest jednoznaczne z żądaniem
jego zmiany lub uchylenia w całości. Natomiast zaskarżenie wyroku w części, powo-
duje konieczność wyjaśnienia zakresu zaskarżenia i następuje to we wniosku apela-
cyjnym (pkt 5). Skoro zatem apelujący wskazał, że zaskarża wyrok w całości i wniósł
o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa, to wskazanie to jedno-
znacznie określa zakres zaskarżenia w taki sposób, że dotyczy on wszystkich rosz-
czeń objętych rozstrzygnięciem sądu pierwszej instancji. Zatem apelacja nie jest do-
tknięta brakiem powodującym jej odrzucenie na podstawie art. 3701
k.p.c. Natomiast
wątpliwości co do wartości przedmiotu zaskarżenia mogą być wyjaśniane w oparciu
o przepis art. 25 § 1 k.p.c., zgodnie z którym sąd może z urzędu sprawdzić wartość
przedmiotu sporu podaną przez powoda, który to przepis ma odpowiednie zastoso-
wanie również do oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia.
Mając na uwadze powyższe Sąd Najwyższy na mocy art. 39816
k.p.c. w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł jak w postanowieniu.
========================================