Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 68/07
POSTANOWIENIE
Dnia 30 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 30 maja 2007 r.,
skargi H. L. i J. L.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w K.
z dnia 14 czerwca 2006 r.,
wydanego w sprawie z powództwa H. L. i J. L.
przeciwko F. C.
o zapłatę,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
H. i J. L. – powodowie w sprawie wytoczonej przeciwko F. C. o zasądzenie
kwoty 4.610,67 zł z odsetkami i kosztami procesu, wnieśli skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem wydanego w tej sprawie prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w K. z dnia 14 czerwca 2006 r., odrzucającego ich apelację od
wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 23 lutego 2006 r., którym oddalone zostało
powództwo. Na uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody spowodowanej przez
wydanie zaskarżonego postanowienia skarżący powołali dowody w postaci tego
postanowienia, dowodów uiszczenia opłaty sądowej od złożonej apelacji
i wezwania sądu do uiszczenia tej opłaty. W uzasadnieniu skargi wskazali,
że „szkodę uprawdopodobniają powołane dowody, a także dowody zawarte
w aktach sprawy VIII C …/05”. Podnieśli, że „gdyby Sąd Okręgowy podjął
postępowanie apelacyjne i rozstrzygnął merytorycznie przesłanki złożonej apelacji
powodowie mogliby uzyskać dochodzoną należność. Nie przeprowadzając
rozprawy apelacyjnej spowodował utratę możliwości należności objętej apelacją.”
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia powinna zawierać uprawdopodobnienie
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga
dotyczy. Skarga wniesiona przez skarżących takiego uprawdopodobnienia
nie zawiera.
Szkodą wyrządzoną skarżącym przez wydanie zaskarżonego postanowienia
nie są opłaty sądowe, które oni uiścili od złożonej apelacji. Opłaty te skarżący uiścili
bowiem przed wydaniem zaskarżonego postanowienia, jako opłaty od wniesionej
apelacji i ich poniesienie nie jest następstwem wydania postanowienia
zaskarżonego skargą. Szkoda doznana przez skarżących na skutek poniesienia
tych opłat nie została spowodowana „przez wydanie” zaskarżonego postanowienia
(postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2006 r., V CZP 86/06, OSNC
2007, nr 3, poz. 47).
3
Uprawdopodobnieniem poniesionej przez skarżących szkody,
spowodowanej wydaniem postanowienia, którego skarga dotyczy, nie jest też
powołanie się na szkodę, jaką skarżący upatrują w niezasądzeniu na ich rzecz
należności dochodzonej od F. C. w kwocie 4,610, 67 zł z odsetkami i kosztami
procesu. Zasądzenie tej należności zależy bowiem od zasadności wniesionej przez
nich apelacji od wyroku sądu pierwszej instancji oddalającego powództwo, a ocena
tej zasadności nie może być dokonana w sprawie o stwierdzenie niezgodności z
prawem innego orzeczenia sądu (postanowienia o odrzuceniu apelacji) niż ten
wyrok. Sąd Najwyższy w sprawie o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia nie ma kognicji do zastępowania sądu drugiej instancji
właściwego do rozpoznania sprawy i rozstrzygania jakiej treści orzeczenie powinno
zapaść, gdyby apelacja nie została odrzucona (postanowienia Sądu Najwyższego z
dnia 26 kwietnia 2006 r. V CNP 79/05, niepubl. i z dnia 4 lipca 2006 r., V CNP
86/06). Niezasądzenie należności dochodzonej przez skarżących w sprawie, w
której zapadło zaskarżone postanowienie, jako okoliczność nie podlegająca ocenie
w postępowaniu o stwierdzenie niezgodności z prawem tego postanowienia, nie
może być uznane za uprawdopodabniające wyrządzenie szkody spowodowanej
jego wydaniem.
Należy dodać, że zamknięcie dostępu do instancji odwoławczej, będące
naruszeniem uprawnień chronionych przepisami konstytucyjnymi (art. 78
Konstytucji) może stanowić podstawę skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia sądu pierwszej instancji (art. 4241
§ 2 k.p.c.) –
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2006 r., V CNP 86/06).
Mając na uwadze przytoczone względy Sąd Najwyższy na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.
db