Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 57/07
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Zbigniew Strus
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi J. W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w B.
z dnia 27 października 2005 r., w sprawie z wniosku J. W.
przy uczestnictwie E. W.
o powierzenie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi D.
i A. W. i pozbawienie E. W. władzy rodzicielskiej nad małoletnimi D. i A. W.
oraz z urzędu
przy uczestnictwie J. W., E. W. i M. W.
o wydanie zarządzeń co do małoletnich D. i A. W.
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 22 czerwca 2007 r.,
zażalenia skarżącego J. W.
na zarządzenie przewodniczącego
Sądu Okręgowego w B.
z dnia 20 marca 2007 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
2
Skarżący J. W. wniósł osobiście skargę o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnych postanowień Sądu Okręgowego wydanych w postępowaniu
opiekuńczym. Skarga ta została mu zwrócona zarządzeniem przewodniczącego z 9
marca 2007 r. Przewodniczący zwrócił skarżącemu także zażalenie na to
zarządzenie, uznając w obydwu wypadkach, że pisma te, mimo że kierowane są do
Sądu Najwyższego, nie zostały sporządzone przez radcę prawnego ani przez
adwokata, co stanowi naruszenie wymagań art. 871
§ 1 k.p.c. i uzasadnia ich zwrot
na podstawie art. 130 § 5 k.p.c.
Skarżący wniósł zażalenie na zarządzenie o zwrocie jego wcześniejszego
zażalenia. Także to pismo sporządził osobiście.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym strony,
o ile nie należą do grona osób określonych w § 2 tego przepisu, obowiązane są działać
przez adwokatów lub radców prawnych.
Oznacza to, że zarówno skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, jak i zażalenia na zarządzenia przewodniczącego
wydane w Sądzie Okręgowym, kierowane do Sądu Najwyższego objęte są
obowiązkiem sporządzenia ich przez adwokata lub radcę prawnego. Ze względu na
wymagania postawione w art. 871
§ 1 k.p.c. skarżący J. W. nie ma zdolności
postulacyjnej, co powoduje, że wniesione przez niego zażalenie należało odrzucić na
podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 373 k.p.c., jako dotknięte
nieusuwalną wadą.
Wobec powyższego bezprzedmiotowe było badanie czy zostały spełnione
pozostałe przesłanki dopuszczalności tego zażalenia.
kg