IV CZ 41/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:IV CZ 13/07 I CKN 21/96
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 41/07
POSTANOWIENIE
Dnia 28 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie z powództwa M. K.
przeciwko M. P.
o uznanie umowy za bezskuteczną,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 28 czerwca 2007 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w B.
z dnia 8 marca 2007 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 8 marca 2007 r. Sąd Okręgowy w B. odrzucił skargę
kasacyjną pozwanego M. P. w sprawie o uznanie umowy za bezskuteczną, a to z
tej przyczyny, że wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż 50.000 zł. (art.
3982
§ 1 k.p.c.).
Pozwany w zażaleniu wniósł o uchylenie tego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W orzecznictwie ugruntowane jest stanowisko, że wartość przedmiotu
zaskarżenia decydująca o dopuszczalności skargi kasacyjnej, nie może być wyższa
od wartości przedmiotu sporu (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
18 grudnia 1996 r., I CKN 21/96, OSNC 1997 r. Nr 4, poz. 42, z dnia 25 kwietnia
2007r. IV CZ 13/07). W rozważanej sprawie, wartość przedmiotu sporu
w wysokości 25.000 zł została podana w pozwie, co nie było wcześniej
kwestionowane przez żalącego.
Wskazanej zasady nie podważa twierdzenie żalącego, iż na wartość
przedmiotu zaskarżenia w niniejszej sprawie składa się należność główna,
skapitalizowane odsetki oraz koszty procesu nakazowego. Twierdzenie żalącego
pomija bowiem reguły dotyczące ustalania wartości przedmiotu sporu z art. 19-26
k.p.c., a zwłaszcza z art. 19 i 20 k.p.c. Zgodnie z tymi przepisami, do wartości
przedmiotu sporu nie wlicza się m. in. odsetek i kosztów żądanych obok roszczenia
głównego mimo, iż w praktyce może to doprowadzić do rozejścia się wartości
przedmiotu sporu i wartości rzeczywiście dochodzonego roszczenia.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c.).
db
POSTANOWIENIE
Dnia 28 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie z powództwa M. K.
przeciwko M. P.
o uznanie umowy za bezskuteczną,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 28 czerwca 2007 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w B.
z dnia 8 marca 2007 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 8 marca 2007 r. Sąd Okręgowy w B. odrzucił skargę
kasacyjną pozwanego M. P. w sprawie o uznanie umowy za bezskuteczną, a to z
tej przyczyny, że wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż 50.000 zł. (art.
3982
§ 1 k.p.c.).
Pozwany w zażaleniu wniósł o uchylenie tego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W orzecznictwie ugruntowane jest stanowisko, że wartość przedmiotu
zaskarżenia decydująca o dopuszczalności skargi kasacyjnej, nie może być wyższa
od wartości przedmiotu sporu (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
18 grudnia 1996 r., I CKN 21/96, OSNC 1997 r. Nr 4, poz. 42, z dnia 25 kwietnia
2007r. IV CZ 13/07). W rozważanej sprawie, wartość przedmiotu sporu
w wysokości 25.000 zł została podana w pozwie, co nie było wcześniej
kwestionowane przez żalącego.
Wskazanej zasady nie podważa twierdzenie żalącego, iż na wartość
przedmiotu zaskarżenia w niniejszej sprawie składa się należność główna,
skapitalizowane odsetki oraz koszty procesu nakazowego. Twierdzenie żalącego
pomija bowiem reguły dotyczące ustalania wartości przedmiotu sporu z art. 19-26
k.p.c., a zwłaszcza z art. 19 i 20 k.p.c. Zgodnie z tymi przepisami, do wartości
przedmiotu sporu nie wlicza się m. in. odsetek i kosztów żądanych obok roszczenia
głównego mimo, iż w praktyce może to doprowadzić do rozejścia się wartości
przedmiotu sporu i wartości rzeczywiście dochodzonego roszczenia.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c.).
db