III CNP 48/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-06-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CNP 48/07
POSTANOWIENIE
Dnia 25 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper
w sprawie z wniosku K. B. i A. B.
przy uczestnictwie Gminy K. i in., o zasiedzenie nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 lipca 2007 r.,
skargi wnioskodawców
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w N.
z dnia 20 grudnia 2005 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Postawieniem z dnia 20 grudnia 2005 r. Sąd Okręgowy w N. oddalił apelacje
wnioskodawców K. B. i A. B. od postanowienia Sądu Rejonowego w M. oddającego
wniosek o stwierdzenie zasiedzenia własności nieruchomości.
Postanowienie Sądu Okręgowego wnioskodawcy zaskarżyli skargą
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, nie wnosząc
wcześniej skargi kasacyjnej.. Uzasadniając przesłankę braku możliwości
wzruszenia tego postanowienia w drodze innych środków prawnych wskazali,
że nie podlegało ono zaskarżeniu skargą kasacyjną z uwagi na zbyt niską wartość
przedmiotu sporu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, który przysługuje wtedy tylko, gdy
zmiana lub uchylenie tego orzeczenia w drodze przysługujących środków prawnych
nie jest możliwe. Skarga jest więc dopuszczalna, jeżeli strona wykaże,
że skorzystała ze wszystkich środków procesowych lub że środki te nie przysługują
jej w tej sprawie (postanowienie SN dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC
2006, nr 7-8, poz. 140).
W sprawie o zasiedzenie skarga kasacyjna przysługuje niezależnie od
wartości przedmiotu zaskarżania (art. 5191
§ 1 k.p.c.).
W tym stanie rzeczy, skoro wnioskodawcy nie zaskarżyli postanowienia
Sądu Okręgowego przysługującą im skargą kasacyjną, wniesiona przez niech
obecnie skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem jest niedopuszczalna
i podlega odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 25 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper
w sprawie z wniosku K. B. i A. B.
przy uczestnictwie Gminy K. i in., o zasiedzenie nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 lipca 2007 r.,
skargi wnioskodawców
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w N.
z dnia 20 grudnia 2005 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Postawieniem z dnia 20 grudnia 2005 r. Sąd Okręgowy w N. oddalił apelacje
wnioskodawców K. B. i A. B. od postanowienia Sądu Rejonowego w M. oddającego
wniosek o stwierdzenie zasiedzenia własności nieruchomości.
Postanowienie Sądu Okręgowego wnioskodawcy zaskarżyli skargą
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, nie wnosząc
wcześniej skargi kasacyjnej.. Uzasadniając przesłankę braku możliwości
wzruszenia tego postanowienia w drodze innych środków prawnych wskazali,
że nie podlegało ono zaskarżeniu skargą kasacyjną z uwagi na zbyt niską wartość
przedmiotu sporu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, który przysługuje wtedy tylko, gdy
zmiana lub uchylenie tego orzeczenia w drodze przysługujących środków prawnych
nie jest możliwe. Skarga jest więc dopuszczalna, jeżeli strona wykaże,
że skorzystała ze wszystkich środków procesowych lub że środki te nie przysługują
jej w tej sprawie (postanowienie SN dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC
2006, nr 7-8, poz. 140).
W sprawie o zasiedzenie skarga kasacyjna przysługuje niezależnie od
wartości przedmiotu zaskarżania (art. 5191
§ 1 k.p.c.).
W tym stanie rzeczy, skoro wnioskodawcy nie zaskarżyli postanowienia
Sądu Okręgowego przysługującą im skargą kasacyjną, wniesiona przez niech
obecnie skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem jest niedopuszczalna
i podlega odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
jz