Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 65/07
POSTANOWIENIE
Dnia 26 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Żyznowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Strus
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa J.K. i M. K.
przeciwko B. Z. i A. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 lipca 2007 r.,
zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 26 stycznia 2007 r.,
oddala zażalenie i zasądza solidarnie od pozwanych B. Z. i A. K.
na rzecz strony powodowej 1800 zł (jeden tysiąc osiemset
złotych) kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił apelację pozwanych
B. Z. i A. K. po ustaleniu, że skarżący zostali w toku postępowania
pierwszoinstancyjego zwolnieni w całości od kosztów sądowych (k – 74). Wnoszący
apelację pełnomocnik pozwanych – adwokat nie uiścił opłaty podstawowej
określonej w art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w
sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.). Opłata ta jest opłatą w
wysokości stałej w rozumieniu art. 1302
§ 3 k.p.c.
W złożonym zażaleniu pozwani B. Z. i A. K. zarzucili naruszenie powołanego
art. 149 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych przez błędną
jego wykładnię i przyjęciu, że przepisy tej ustawy mają zastosowanie w
rozpoznawanej sprawie w zakresie żądania opłaty podstawowej. Nadto skarżący
zarzucili naruszenie art. 1302
§ 3 k.p.c. przez przyjęcie, że zachodzą przesłanki
odrzucenia apelacji z uwagi na nieuiszczenie przewidzianego ustawą – jak to
określono „wpisu opłaty podstawowej.”
Skarżący wnosili o zmianę zaskarżonego postanowienia w całości poprzez
przyjęcie apelacji oraz jej rozpoznanie.
Powodowie J. K. i M. K. wnosili o oddalenie zażalenia z zasądzeniem
kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 149 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych,
w sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się, do czasu
zakończenia postępowania w danej instancji, dotychczasowe przepisy o kosztach
sądowych. Ustalone i jednolite jest orzecznictwo Sądu Najwyższego stwierdzające,
że zakończenie postępowania w danej instancji – w rozumieniu art. 149 ust. 1
ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.
Nr 167, poz. 1398 ze zm.) – następuje z chwilą wydania orzeczenia kończącego
postępowanie w tej instancji (por. uchwałę z dnia 24 stycznia 2007 r., III CZP
124/06 i powołane w jej uzasadnieniu dalsze orzecznictwo). Opozycja przeciwko tej
linii orzecznictwa nie jest wystarczająca do uwzględnienia zażalenia zwłaszcza, że
3
przytoczona w uzasadnieniu zażalenia argumentacja w swojej treści nie podważa
przeciwstawnych treści i przesłanek leżących u podstaw przywołanego stanowiska
w orzecznictwie sądowym a rozmija się z przytoczoną argumentacją
w uzasadnieniu uchwały Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2007 r., III CZP
124/06.
Wyrok Sądu Okręgowego utrzymujący w całości nakaz zapłaty wydany
został dnia 11 lipca 2006 r. Obowiązujący wówczas art. 14 ust. 2 ustawy o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych stanowił, że opłatę podstawową pobiera się także
od podlegającej opłacie pism, o których mowa w art. 3 ust. 2 wnoszonych przez
stronę zwolnioną od kosztów sądowych przez sąd, chyba że ustawa stanowi
inaczej. W ustalonych i bezspornych okolicznościach tej sprawy zastosowanie
przez Sąd drugiej instancji art. 1302
§ 3 w zw. z art. 373 k.p.c. nie może być
skutecznie zakwestionowane. Dlatego zażalenie podlega oddaleniu (art. 3941
§ 3
w zw. z art. 39814
k.p.c.) z zasądzeniem żądanych przez stronę powodową kosztów
postępowania zażaleniowego (art. 3941
§ 3, 39821
w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. oraz
art. 108 zdanie pierwsze a także 98 § 1 i 3, 99 k.p.c.).
kg