V CZ 67/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-06-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 67/07
POSTANOWIENIE
Dnia 26 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Żyznowski (przewodniczący)
SSN Zbigniew Strus
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa T. Z.
przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń S.A.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 lipca 2007 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
w […]
z dnia 30 marca 2007 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 30 marca 2007 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 23 stycznia 2007 r. w
sprawie o zapłatę. Powód reprezentowany przez radcę prawnego wniósł apelację
zaskarżając wyrok Sądu Okręgowego w całości i wskazując wartość przedmiotu
zaskarżenia na kwotę 61 716 złotych. W terminie do wniesienia apelacji uiścił
część opłaty od apelacji w kwocie 3014 złotych, należna opłata zdaniem Sądu
Apelacyjnego wynosiła 3086 złotych.
W zażaleniu pozwany zarzucił naruszenie przepisów postępowania (art. 1302
§ 3 w zw. z art. 191 k.p.c.) i wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez
uchylenie go w części odrzucającej apelację. Skarżący stwierdził, iż wniesiona
opłata (3014 złotych) jest opłatą wyliczoną od kwoty 60.276 złotych, a więc od
kwoty zasądzonej przez Sąd Okręgowy tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania.
Strona pozwana przyznała, iż rzeczywiście nie dokonała opłaty wyliczonej od
zaskarżonej renty zasądzonej na rzecz powoda przez Sąd Okręgowy w pkt II
wyroku. Jednakże, według skarżącego, apelacja powinna była zostać rozpatrzona
w opłaconej części, a jedynie w pozostałej części mogła być odrzucona.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 21 k.p.c. jeżeli
powód dochodzi, pozwem kilku roszczeń, zlicza się ich wartość, co przekłada się
odpowiednio na sposób ustalenia wartości przedmiotu zaskarżenia, od której
opłacana jest jedna opłata. W niniejszej sprawie powód dochodził różnych
roszczeń majątkowych: odszkodowania, zadośćuczynienia oraz renty. Niewątpliwie
art. 21 k.p.c. nakazujący kumulację roszczeń ma tutaj zastosowanie.
Sąd Najwyższy wypowiedział się już w tej kwestii w postanowieniu z dnia
22 czerwca 2004 r. II UZ 17/04, OSNP 2005/2/26, stwierdzając, iż w sprawie
o jednorazowe odszkodowanie i rentę wypadkową, dochodzone jednym pozwem,
do ustalenia wartości przedmiotu zaskarżenia w kasacji stosuje się art. 21 k.p.c.
Zatem za podstawę obliczenia opłaty należało uznać ogólną wartość połączonych
roszczeń, a nie każdego z nich oddzielnie. Skarżący w apelacji wyraźnie zaskarżył
3
wyrok Sądu Okręgowego w całości, przez co określił zakres zaskarżenia i należną
opłatę. Nie opłacając jej w pełnej wysokości naraził się na jej odrzucenie. Nie ma
znaczenia fakt, iż skarżący faktycznie ograniczył przedmiot zaskarżenia
w zażaleniu, po upływie terminu do wniesienia opłaty od apelacji, gdyż nie sanuje
to braku tej opłaty w prawidłowej wysokości (por. postanowienie SN z dnia
18 lutego 2005 r., V CZ 182/04, nie publ.)
Ponieważ w niniejszej sprawie należna była jedna opłata obliczona od
wskazanej przez stronę (reprezentowaną przez profesjonalnego pełnomocnika)
wartości przedmiotu zaskarżenia, a strona nie opłaciła jej w pełnej wysokości,
apelacja podlegała odrzuceniu na podstawie art. 130 § 3 k.p.c.
Z tych też względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 26 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Żyznowski (przewodniczący)
SSN Zbigniew Strus
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa T. Z.
przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń S.A.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 lipca 2007 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
w […]
z dnia 30 marca 2007 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 30 marca 2007 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 23 stycznia 2007 r. w
sprawie o zapłatę. Powód reprezentowany przez radcę prawnego wniósł apelację
zaskarżając wyrok Sądu Okręgowego w całości i wskazując wartość przedmiotu
zaskarżenia na kwotę 61 716 złotych. W terminie do wniesienia apelacji uiścił
część opłaty od apelacji w kwocie 3014 złotych, należna opłata zdaniem Sądu
Apelacyjnego wynosiła 3086 złotych.
W zażaleniu pozwany zarzucił naruszenie przepisów postępowania (art. 1302
§ 3 w zw. z art. 191 k.p.c.) i wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez
uchylenie go w części odrzucającej apelację. Skarżący stwierdził, iż wniesiona
opłata (3014 złotych) jest opłatą wyliczoną od kwoty 60.276 złotych, a więc od
kwoty zasądzonej przez Sąd Okręgowy tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania.
Strona pozwana przyznała, iż rzeczywiście nie dokonała opłaty wyliczonej od
zaskarżonej renty zasądzonej na rzecz powoda przez Sąd Okręgowy w pkt II
wyroku. Jednakże, według skarżącego, apelacja powinna była zostać rozpatrzona
w opłaconej części, a jedynie w pozostałej części mogła być odrzucona.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 21 k.p.c. jeżeli
powód dochodzi, pozwem kilku roszczeń, zlicza się ich wartość, co przekłada się
odpowiednio na sposób ustalenia wartości przedmiotu zaskarżenia, od której
opłacana jest jedna opłata. W niniejszej sprawie powód dochodził różnych
roszczeń majątkowych: odszkodowania, zadośćuczynienia oraz renty. Niewątpliwie
art. 21 k.p.c. nakazujący kumulację roszczeń ma tutaj zastosowanie.
Sąd Najwyższy wypowiedział się już w tej kwestii w postanowieniu z dnia
22 czerwca 2004 r. II UZ 17/04, OSNP 2005/2/26, stwierdzając, iż w sprawie
o jednorazowe odszkodowanie i rentę wypadkową, dochodzone jednym pozwem,
do ustalenia wartości przedmiotu zaskarżenia w kasacji stosuje się art. 21 k.p.c.
Zatem za podstawę obliczenia opłaty należało uznać ogólną wartość połączonych
roszczeń, a nie każdego z nich oddzielnie. Skarżący w apelacji wyraźnie zaskarżył
3
wyrok Sądu Okręgowego w całości, przez co określił zakres zaskarżenia i należną
opłatę. Nie opłacając jej w pełnej wysokości naraził się na jej odrzucenie. Nie ma
znaczenia fakt, iż skarżący faktycznie ograniczył przedmiot zaskarżenia
w zażaleniu, po upływie terminu do wniesienia opłaty od apelacji, gdyż nie sanuje
to braku tej opłaty w prawidłowej wysokości (por. postanowienie SN z dnia
18 lutego 2005 r., V CZ 182/04, nie publ.)
Ponieważ w niniejszej sprawie należna była jedna opłata obliczona od
wskazanej przez stronę (reprezentowaną przez profesjonalnego pełnomocnika)
wartości przedmiotu zaskarżenia, a strona nie opłaciła jej w pełnej wysokości,
apelacja podlegała odrzuceniu na podstawie art. 130 § 3 k.p.c.
Z tych też względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
jz