V CZ 131/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-01-2014
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 131/07
POSTANOWIENIE
Dnia 18 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi M. G.
o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w K.
z dnia 30 maja 2006 r., sygn. akt III Ca (…)
w sprawie z wniosku M. G.
przy uczestnictwie W. G.
o podział majątku dorobkowego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 stycznia 2008 r.,
zażalenia M. G. na postanowienie Sądu Okręgowego w K. z dnia 9 sierpnia 2007 r.,
sygn. akt III Ca (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 9 sierpnia 2007 r. odrzucił zażalenie
wnioskodawczyni M. G. na postanowienie z dnia 4 lipca 2007 r. stwierdzając, że zostało
ono wadliwie skierowane do Sądu Okręgowego w K., który postanowienie z dnia 4 lipca
2007 r. wydał jako Sąd drugiej instancji.
W zażaleniu na to postanowienie skarżąca zarzuciła naruszenie art. 370 i 397 § 2
k.p.c. i wniosła o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
W rozpoznawanej sprawie nie budzi wątpliwości, że zażalenie zostało wniesione
do sądu właściwego, gdyż z brzmienia art. 369 § 1 k.p.c. wynika, iż zażalenie wnosi się
do sądu, który wydał zaskarżone postanowienie. Treść zaskarżonego postanowienia
jest związana z dokonaną przez Sąd Okręgowy oceną skutków wadliwego oznaczenia
sądu właściwego do jego rozpoznania. Sąd Okręgowy stwierdził, że kodeks
postępowania cywilnego nie przewiduje możliwości zaskarżenia orzeczenia sądu
odwoławczego w drodze środka kierowanego do tego sądu. Odrzucając z tego powodu
zażalenie odwołał się do treści art. 370 k.p.c., co nakazuje przyjąć, że takie zażalenie
uznał za niedopuszczalne. Stanowisko to zostało zasadnie zakwestionowane w
rozpoznawanym obecnie zażaleniu.
W zażaleniu zasadnie zarzucono, że wadliwe oznaczenie sądu, do którego
skierowano zażalenie, podlegające faktycznie rozpoznaniu przez Sąd Najwyższy nie
uzasadnia jego odrzucenia na podstawie art. 3941
§ 3, 370 i 373 k.p.c.
Z tego względu zażalenie podlegało uwzględnieniu na podstawie art. 3941
§ 3 i
39815
§ 1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi M. G.
o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w K.
z dnia 30 maja 2006 r., sygn. akt III Ca (…)
w sprawie z wniosku M. G.
przy uczestnictwie W. G.
o podział majątku dorobkowego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 stycznia 2008 r.,
zażalenia M. G. na postanowienie Sądu Okręgowego w K. z dnia 9 sierpnia 2007 r.,
sygn. akt III Ca (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 9 sierpnia 2007 r. odrzucił zażalenie
wnioskodawczyni M. G. na postanowienie z dnia 4 lipca 2007 r. stwierdzając, że zostało
ono wadliwie skierowane do Sądu Okręgowego w K., który postanowienie z dnia 4 lipca
2007 r. wydał jako Sąd drugiej instancji.
W zażaleniu na to postanowienie skarżąca zarzuciła naruszenie art. 370 i 397 § 2
k.p.c. i wniosła o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
W rozpoznawanej sprawie nie budzi wątpliwości, że zażalenie zostało wniesione
do sądu właściwego, gdyż z brzmienia art. 369 § 1 k.p.c. wynika, iż zażalenie wnosi się
do sądu, który wydał zaskarżone postanowienie. Treść zaskarżonego postanowienia
jest związana z dokonaną przez Sąd Okręgowy oceną skutków wadliwego oznaczenia
sądu właściwego do jego rozpoznania. Sąd Okręgowy stwierdził, że kodeks
postępowania cywilnego nie przewiduje możliwości zaskarżenia orzeczenia sądu
odwoławczego w drodze środka kierowanego do tego sądu. Odrzucając z tego powodu
zażalenie odwołał się do treści art. 370 k.p.c., co nakazuje przyjąć, że takie zażalenie
uznał za niedopuszczalne. Stanowisko to zostało zasadnie zakwestionowane w
rozpoznawanym obecnie zażaleniu.
W zażaleniu zasadnie zarzucono, że wadliwe oznaczenie sądu, do którego
skierowano zażalenie, podlegające faktycznie rozpoznaniu przez Sąd Najwyższy nie
uzasadnia jego odrzucenia na podstawie art. 3941
§ 3, 370 i 373 k.p.c.
Z tego względu zażalenie podlegało uwzględnieniu na podstawie art. 3941
§ 3 i
39815
§ 1 k.p.c.