Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 137/07
POSTANOWIENIE
Dnia 24 stycznia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Strus (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Iwona Koper
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z powództwa E. B.
przeciwko Burmistrzowi Miasta N.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 stycznia 2008 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 27 września 2007 r.,
sygn. akt VI ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z 17marca 2006 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację powoda od
wyroku Sądu Okręgowego z 22 listopada 2004 r. nadaną w urzędzie pocztowym w dniu
29 marca 2005 r. Sąd wskazał w uzasadnieniu postanowienia, że powód zażądał
uzasadnienia wyroku w dniu 4 marca 2005 r., po upływie terminu tygodniowego
określonego w art. 369 § 2 k.p.c. W takiej sytuacji termin dwutygodniowy do wniesienia
apelacji biegł – zgodnie z tym przepisem - od dnia w którym upłynął termin do żądania
uzasadnienia wyroku, tj. od 29 listopada 2004 r.
Powód, po doręczeniu mu odpisu postanowienia z 24 marca 2006 r. wniósł
zażalenie do Sądu Najwyższego, w którym wnosił m.in. o ustanowienie pełnomocnika z
urzędu. Sąd Apelacyjny odrzucił to zażalenie postanowieniem z 12 kwietnia 2006 r., ze
względu na ustawowe ograniczenie powoda niebędącego radcą prawnym lub
2
adwokatem do czynności w postępowaniu przed Sadem Najwyższym (art. 871
k.p.c.).
Postanowienie to zostało doręczone powodowi osobiście w dniu 28 kwietnia 2006 r.
Ponowny wniosek o ustanowienie przez Sąd pełnomocnika z urzędu powód
złożył w urzędzie pocztowym w dniu 8 maja 2006 r. Postanowieniem z 10 maja 2006 r.
wniosek został rozpoznany i uwzględniony, a 16 maja 2006 r. roku Sąd Apelacyjny
został powiadomiony przez Okręgową Radę Adwokacka o wyznaczeniu pełnomocnika
adw. P. J. Zawiadomienie zawierało adres kancelarii adwokackiej. Następnie powód
reprezentowany już przez pełnomocnika złożył skargę o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym postanowieniem (o odrzuceniu apelacji) z 12 kwietnia
2006 r. Po rozpoznaniu tej skargi Sąd Apelacyjny postanowieniem z 14 czerwca 2007 r.
uchylił zaskarżone postanowienie. W dniu 29 sierpnia 2007 r. pełnomocnik z urzędu
złożył wniosek o wydanie odpisu tegoż postanowienia oraz kserokopii uzasadnienia i
pokwitował odbiór tych dokumentów.
Sąd Apelacyjny w dniu 27 września 2007 r. na posiedzeniu niejawnym postanowił
odrzucić zażalenie powoda na postanowienie z 17 marca 2006 r. w przedmiocie
odrzucenia apelacji ponownie wskazując na uchybienie ustawowego wymogu
reprezentacji strony przez adwokata lub radcę prawnego. W uzasadnieniu przytoczono
przepisy art. 370 w zw. z art. 397 § 2 i 39821
k.p.c. Postanowienie to zostało doręczone i
zaskarżone zażaleniem, przedstawionym wraz z aktami sprawy Sądowi Najwyższemu.
Skarżący wywodzi, że z ustanowieniem pełnomocnika i uchyleniem
postanowienia z 12 kwietnia 2006 r. wiązał się obowiązek Sądu Apelacyjnego
doręczenia pełnomocnikowi odpisu postanowienia z 17 marca 2006 r. o odrzuceniu
apelacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Art. 118 k.p.c. rozstrzyga skutki ustanowienia pełnomocnika dla strony kosztów
sądowych, stanowiąc o jego równoznaczności z udzieleniem pełnomocnictwa
procesowego. Oznacza to zrównanie praw i obowiązków pełnomocników – bez względu
na podstawę ich uczestnictwa w sprawie i stanowi argument w rozstrzyganiu skutków
dotychczasowych czynności procesowych. W szczególności wydając na posiedzeniu
niejawnym postanowienie o odrzuceniu apelacji strony, jako spóźnionej, Sąd Apelacyjny
doręczył jego odpis m.in. powodowi, którego pouczył o dopuszczalności, terminie i
sposobie wniesienia środka zaskarżenia. Doręczenie było skuteczne i zamknęło ten
etap postępowania, a jednocześnie otwierało bieg terminu tygodniowego do wniesienia
zażalenia (art. 394 § 2 oraz art. 3941
§ 2 k.p.c.). Termin ten został uchybiony, ponieważ
3
czynność dokonana przez powoda ze względu na brak wspominanej już zdolności
postulacyjnej nie wywarła skutku. W wyniku działania pełnomocnika z urzędu,
Sąd Apelacyjny postanowieniem z 14 czerwca 2006 r. uchylił swoje postanowienie
w przedmiocie odrzucenia apelacji, nie oznaczało to jednak konwalidacji wadliwej
czynności powoda, tzn. zaskarżenia, a jedynie przedłużało etap postępowania
rozpoczęty doręczeniem postanowieniem z 17 marca 2006 r. Ponieważ ważna czynność
zaskarżenia postanowienia wymienionego w poprzednim zdaniu, nie została dokonana
przez osobę uprawnioną (byłoby to możliwe tylko w wypadku przywrócenia uchybionego
terminu), a w aktach sprawy znajdowało się zażalenie niedopuszczalne, Sąd Apelacyjny
postanowieniem z 27 września odrzucił je z tą samą motywacją, jak w postanowieniu z
12 kwietnia 2006 r.
Zażalenie sporządzone przez pełnomocnika nie zawiera merytorycznej
argumentacji pozwalającej dopatrzyć się uchybienia w rozstrzygnięciu Sądu
Apelacyjnego, dlatego na podstawie art. 3941
§ 2 i 3 k.p.c. w związku z art. 39814
k.p.c.
podlega oddaleniu.