IV CZ 19/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CZ 30/97
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 19/08
POSTANOWIENIE
Dnia 14 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z wniosku M. B. i K. B.
przy uczestnictwie A. F.
o zmianę sposobu korzystania ze współwłasności nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 marca 2008 r.,
zażalenia wnioskodawców
na postanowienie Sądu Okręgowego w O. z dnia 10 stycznia 2008 r., sygn. akt IX WSC
(…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 10 stycznia 2008 r. Sąd Okręgowy w O.
odrzucił skargę kasacyjną wnioskodawców na postanowienie Sądu Okręgowego w O. z
dnia 11 października 2007 r. wydane w sprawie o zmianę sposobu korzystania z
nieruchomości. W uzasadnieniu Sąd Okręgowy powołał się na postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 17 lipca 1997 r., III CZ 30/97, w którym stwierdzono, że żądanie
dokonania przez sąd podziału quoad usum na podstawie art. 201 k.c. jest sprawą
dotyczącą zarządu związanego ze współwłasnością, a więc sprawą, w której
dopuszczalność kasacji (obecnie skargi kasacyjnej) jest wyłączona na podstawie art.
519 § 2 pkt 1 k.p.c. (obecnie art. 5191
§ 4 pkt 2 k.p.c.).
2
W zażaleniu na postanowienie Sądu Okręgowego wniesiono o zmianę
zaskarżonego postanowienia lub ewentualnie o przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania, stwierdzając, że art. 5191
§ 4 pkt 2 k.p.c. nie ma zastosowania, ponieważ
sprawa nie dotyczy zarządu, ale ustalenia sposobu korzystania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Kodeks postępowania cywilnego wyróżnia dwa rodzaje spraw dotyczących
współwłasności rzeczy rozpoznawanych w postępowaniu nieprocesowym: sprawy
dotyczące zarządu (art. 611-616 k.p.c.) i sprawy dotyczące zniesienia współwłasności
(art. 617-625 k.p.c.). W pierwszych sprawach skarga kasacyjna nie przysługuje (art.
5191
§ 4 pkt 2 k.p.c.), w drugich sprawach przysługiwanie skargi kasacyjnej zostało
uzależnione od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 5191
§ 4 pkt 4 k.p.c.). Sprawy
dotyczące ustalenia sposobu korzystania z rzeczy wspólnej, czyli sprawy o podział
rzeczy do korzystania (quoad usum), nie są związane ze zniesieniem współwłasności,
ale z zarządem rzeczą wspólną. Świadczy o tym zarówno umiejscowienie art. 206 k.c.
dotyczącego podziału quoad usum wśród przepisów dotyczących zarządu rzeczą
wspólną (art. 199-209 k.c.), nie zaś przepisów dotyczących zniesienia współwłasności
(art. 210-220 k.c.), jak też okoliczność, że podział quoad usum nie jest definitywny, w
odróżnieniu od podziału fizycznego (art. 210 k.c.), który stanowi jeden ze sposobów
zniesienia współwłasności.
Z przedstawionych powodów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 14 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z wniosku M. B. i K. B.
przy uczestnictwie A. F.
o zmianę sposobu korzystania ze współwłasności nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 marca 2008 r.,
zażalenia wnioskodawców
na postanowienie Sądu Okręgowego w O. z dnia 10 stycznia 2008 r., sygn. akt IX WSC
(…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 10 stycznia 2008 r. Sąd Okręgowy w O.
odrzucił skargę kasacyjną wnioskodawców na postanowienie Sądu Okręgowego w O. z
dnia 11 października 2007 r. wydane w sprawie o zmianę sposobu korzystania z
nieruchomości. W uzasadnieniu Sąd Okręgowy powołał się na postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 17 lipca 1997 r., III CZ 30/97, w którym stwierdzono, że żądanie
dokonania przez sąd podziału quoad usum na podstawie art. 201 k.c. jest sprawą
dotyczącą zarządu związanego ze współwłasnością, a więc sprawą, w której
dopuszczalność kasacji (obecnie skargi kasacyjnej) jest wyłączona na podstawie art.
519 § 2 pkt 1 k.p.c. (obecnie art. 5191
§ 4 pkt 2 k.p.c.).
2
W zażaleniu na postanowienie Sądu Okręgowego wniesiono o zmianę
zaskarżonego postanowienia lub ewentualnie o przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania, stwierdzając, że art. 5191
§ 4 pkt 2 k.p.c. nie ma zastosowania, ponieważ
sprawa nie dotyczy zarządu, ale ustalenia sposobu korzystania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Kodeks postępowania cywilnego wyróżnia dwa rodzaje spraw dotyczących
współwłasności rzeczy rozpoznawanych w postępowaniu nieprocesowym: sprawy
dotyczące zarządu (art. 611-616 k.p.c.) i sprawy dotyczące zniesienia współwłasności
(art. 617-625 k.p.c.). W pierwszych sprawach skarga kasacyjna nie przysługuje (art.
5191
§ 4 pkt 2 k.p.c.), w drugich sprawach przysługiwanie skargi kasacyjnej zostało
uzależnione od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 5191
§ 4 pkt 4 k.p.c.). Sprawy
dotyczące ustalenia sposobu korzystania z rzeczy wspólnej, czyli sprawy o podział
rzeczy do korzystania (quoad usum), nie są związane ze zniesieniem współwłasności,
ale z zarządem rzeczą wspólną. Świadczy o tym zarówno umiejscowienie art. 206 k.c.
dotyczącego podziału quoad usum wśród przepisów dotyczących zarządu rzeczą
wspólną (art. 199-209 k.c.), nie zaś przepisów dotyczących zniesienia współwłasności
(art. 210-220 k.c.), jak też okoliczność, że podział quoad usum nie jest definitywny, w
odróżnieniu od podziału fizycznego (art. 210 k.c.), który stanowi jeden ze sposobów
zniesienia współwłasności.
Z przedstawionych powodów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c.).