Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 4/08
POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa W. N.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Infrastruktury
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 kwietnia 2008 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 20 listopada 2007 r.,
sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie i zasądza od powoda na rzecz pozwanego Skarbu Państwa -
Ministra Infrastruktury kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) zł z tytułu kosztów
postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny w sprawie z powództwa W. N.
przeciwko Skarbowi Państwa – Ministrowi Infrastruktury o zapłatę odrzucił skargę
kasacyjną powoda. W uzasadnieniu postanowienia Sąd Apelacyjny wskazał, że skarga
kasacyjna nie zawiera uzasadnienia wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania i ze względu
na ten brak konstrukcyjny podlegała odrzuceniu.
W zażaleniu na to postanowienie skarżący podniósł, że w skardze kasacyjnej
powołał się na „konieczność wyjaśnienia, czy w postępowaniu dowodowym jako koronny
dowód służyć może informacyjne przesłuchanie powoda i możliwe jest oddalenie
wniosków dowodowych, tylko dlatego, iż w błędnej ocenie sądu nie mają one znaczenia
2
dla wyjaśnienia sprawy”. W ocenie skarżącego kwestia ta jest w istocie zagadnieniem
prawnym stanowiącym uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności z urzędu należy odnieść się do kwestii terminowości
wniesionego przez skarżącego „uzupełnienia” skargi kasacyjnej. W piśmie procesowym
nazwanym uzupełnieniem skargi kasacyjnej skarżący podał bowiem właściwe
uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Pismo to zostało
wniesione do Sądu drugiej instancji w dniu 18.12.2007 r., a więc już po terminie dwóch
miesięcy od dnia doręczenia odpisu wyroku Sądu drugiej instancji, które nastąpiło w
dniu 18.09.2007 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru – k. [(…)]. Skarżący wskazał jednak,
że Sąd drugiej instancji doręczył mu prawidłowo odpis wyroku z uzasadnieniem dopiero
w dniu 20.11.2007 r. [zwrotne potwierdzenie odbioru – k. (…)], gdyż poprzednie
uzasadnienie pozbawione było jednej strony (strony dziewiątej). Z tego względu
skarżący upatruje możliwości uzupełnienia skargi kasacyjnej w otwartym terminie do jej
wniesienia.
Z poglądem tym nie można się jednak zgodzić. Jak wynika akt sprawy,
pełnomocnik skarżącego złożył w dniu 14.11.2007 r. wniosek o przesłanie mu brakującej
strony uzasadnienia za pośrednictwem faksu i w tym też dniu brakująca strona
uzasadnienia została pełnomocnikowi przesłana [notatka służbowa – k. (…)]. Mimo że
przepisy kodeksu postępowania cywilnego nie przewidują takiego sposobu doręczenia
nie bez znaczenia jest fakt, że to sam pełnomocnik skarżącego zażądał takiego właśnie
sposobu doręczenia. Jeżeli zatem pełnomocnik skarżącego dysponował kompletną
wersją uzasadnienia wyroku, to należy przyjąć, że termin do wniesienia skargi
kasacyjnej upłynął w dniu 18.11.2007 r. a więc z datą upływu dwóch miesięcy od
otrzymania przez skarżącego odpisu wyroku z uzasadnieniem. W związku z tym
wniesione w dniu 18.12.2007 r. uzupełnienie skargi kasacyjnej zawierające
uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania było
niedopuszczalne i jako czynność dokonana po upływie terminu pozostała bezskuteczna
(art. 167 k.p.c.).
Jednocześnie trzeba zaznaczyć, że nawet jeśli przyjąć, tak jak podnosi skarżący,
że termin do wniesienia skargi kasacyjnej rozpocząłby bieg w dniu ponownego
doręczenia wyroku wraz z kompletnym uzasadnieniem, tj. w dniu 20.11.2007 r., to
3
skarga kasacyjna wniesiona przez skarżącego w dniu 16.11.2007 r. podlegałaby
odrzuceniu jako przedwczesna, gdyż wniesiona zostałaby przed otworzeniem się
terminu do jej wniesienia. Samo zaś pismo stanowiące tzw. uzupełnienie skargi
kasacyjnej z dnia 18.12.2007 r. nie spełniałoby natomiast pozostałych wymagań
konstrukcyjnych skargi kasacyjnej, gdyż zawiera jedynie uzasadnienie wniosku o jej
przyjęcie do rozpoznania.
Odnosząc się natomiast do zarzutów zawartych w zażaleniu, to należy podnieść,
co następuje.
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek
o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Spełnienie tego wymagania polega
na wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne lub, że istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów lub, że zachodzi nieważność
postępowania lub, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Ponadto, w
uzasadnieniu wniosku należy przedstawić odrębną, pogłębioną argumentację prawną
wskazującą na zaistnienie powołanej okoliczności uzasadniającej przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania (por. post. SN z 25 maja 2007 r., I CZ 65/07, post. SN z 29
września 2006 r., I CSK 304/06). Skarżący nie zamieścił tymczasem w skardze
kasacyjnej takiego uzasadnienia.
Nie można zgodzić się z twierdzeniem skarżącego, że w skardze kasacyjnej
zawarto uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Wskazanie
przez skarżącego, że w sprawie zachodzi konieczność wyjaśnienia kwestii,
sformułowanej przez skarżącego w sposób niezwykle ogólnikowy i teoretyczny nie
oznacza, że można je uznać za poprawne sformułowanie uzasadnienia, które powinno
zawierać konkretny wywód prawny odnoszący się do podstaw przyjęcia skargi
kasacyjnej do rozpoznania.
Skarga kasacyjna niezawierająca któregokolwiek z elementów konstrukcyjnych
wymienionych w art. 3984
§ 1 k.p.c. dotknięta jest nieusuwalnym brakiem skutkującym
jej odrzuceniem w myśl art. 3986
k.p.c.
W tej sytuacji Sąd Najwyższy oddalił zażalenie jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 3
k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).
O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Najwyższy orzekł na podstawie art.
108 § 1 w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.