I CZ 7/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:28-02-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 7/08
POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku E. S.
przy uczestnictwie K. S., J. Z. i A. Z.
o stwierdzenie nabycia spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 kwietnia 2008 r.,
zażalenia uczestnika postępowania K. S.
na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 25 września 2007 r., sygn. akt V Ca
(…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w W. w sprawie z wniosku E. S. z
udziałem K. S., J. Z. i A. I. o stwierdzenie nabycia spadku odrzucił skargę kasacyjną
uczestnika K. S. W uzasadnieniu Sąd Okręgowy wskazał, że skarga kasacyjna nie
zawiera uzasadnienia wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania i ze względu na ten brak
konstrukcyjny podlegała odrzuceniu.
W zażaleniu na wskazane postanowienie skarżący podniósł, że w skardze
kasacyjnej zawarto uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
aż dwukrotnie, a ponadto jest ono zawarte i w uzasadnieniu podstaw kasacyjnych. W
ocenie skarżącego, w sprawie bezsporna jest okoliczność, że zachodziła nieważność
postępowania przed Sądem drugiej instancji, gdyż skład sądu była sprzeczny z
2
przepisami prawa, a skarżący był pozbawiony możności obrony swych praw zarówno w
toku postępowania przed Sądem Rejonowym, jak i przed Sądem Okręgowym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności zachodzi potrzeba odniesienia się do wskazanego przez
skarżącego zarzutu nieważności postępowania jako uzasadnienia wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania. W ocenie Sądu Najwyższego, brak jest podstaw do
przyjęcia takiej nieważności zarówno ze względu na ewentualną sprzeczność składu
orzekającego w Sądzie drugiej instancji z prawem, jak i ze względu na pozbawienie
możności obrony swych praw przez skarżącego. I tak jeżeli chodzi o legalność
delegowania sędziego do innego sądu, to należy zwrócić uwagę, że zgodnie z uchwałą
pełnego składu SN z dnia 14 listopada 2007 r., BSA – I-4110-05/07 ustawowe
uprawnienie Ministra Sprawiedliwości do delegowania sędziego do pełnienia
obowiązków sędziego w innym sądzie może być w jego zastępstwie albo z jego
upoważnienia wykonywane również przez sekretarza stanu lub podsekretarza stanu.
Odnosząc się natomiast do kwestii pozbawienia możności obrony praw
skarżącego, to zarzut ten jest chybiony, gdyż odnosi się zasadniczo do postępowania
pierwszoinstancyjnego, a nie postępowania przed Sądem Okręgowym, które jest – co
do zasady – objęte kontrolą kasacyjną. Co się tyczy natomiast samego postępowania
przed Sądem drugiej instancji, to trudno przyjąć, ażeby podniesiona przez skarżącego
okoliczność związana odmową Sądu odroczenia rozprawy apelacyjnej była uchybieniem
procesowym prowadzącym aż do nieważności postępowania. W tej sytuacji jedynie
dodatkowo należy wskazać, że powołana przez skarżącego nieważność postępowania
nie została wskazana jako uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania, lecz jako jedna z podstaw kasacyjnych.
Należy też podkreślić, że w skardze kasacyjnej w ogóle brak jest jakiegokolwiek
przedstawienia uzasadnienia wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania. Tymczasem
zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek o
przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Spełnienie tego wymagania polega na
wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne lub, że istnieje potrzeba
wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów lub, że zachodzi nieważność postępowania lub, że
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Ponadto, w uzasadnieniu wniosku
należy przedstawić odrębną, pogłębioną argumentację prawną wskazującą na
3
zaistnienie powołanej okoliczności uzasadniającej przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania (por. post. SN z 25 maja 2007 r., I CZ 65/07, post. SN z 29 września 2006
r., I CSK 304/06). Skarżący nie zamieścił w skardze kasacyjnej takiego uzasadnienia.
Nie można zgodzić się z twierdzeniem skarżącego, że wystarczające jest
w omawianym zakresie samo uzasadnienie podstaw skargi kasacyjnej. Wymaganie
uzasadnienia podstawy kasacyjnej stanowi wszak odrębny element skargi kasacyjnej.
Brak natomiast jakiejkolwiek argumentacji uzasadniającej wniosek o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania .zawsze oznacza niezachowanie podstawowych wymagań
odnośnie do ustawowo określonej konstrukcji tej skargi. Skarga kasacyjna
niezawierająca któregokolwiek z elementów konstrukcyjnych wymienionych w art. 3984
§ 1 k.p.c. dotknięta jest zaś nieusuwalnym brakiem skutkującym jej odrzuceniem w myśl
art. 3986
k.p.c.
W tej sytuacji Sąd Najwyższy oddalił zażalenie jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 3
k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku E. S.
przy uczestnictwie K. S., J. Z. i A. Z.
o stwierdzenie nabycia spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 kwietnia 2008 r.,
zażalenia uczestnika postępowania K. S.
na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 25 września 2007 r., sygn. akt V Ca
(…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w W. w sprawie z wniosku E. S. z
udziałem K. S., J. Z. i A. I. o stwierdzenie nabycia spadku odrzucił skargę kasacyjną
uczestnika K. S. W uzasadnieniu Sąd Okręgowy wskazał, że skarga kasacyjna nie
zawiera uzasadnienia wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania i ze względu na ten brak
konstrukcyjny podlegała odrzuceniu.
W zażaleniu na wskazane postanowienie skarżący podniósł, że w skardze
kasacyjnej zawarto uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
aż dwukrotnie, a ponadto jest ono zawarte i w uzasadnieniu podstaw kasacyjnych. W
ocenie skarżącego, w sprawie bezsporna jest okoliczność, że zachodziła nieważność
postępowania przed Sądem drugiej instancji, gdyż skład sądu była sprzeczny z
2
przepisami prawa, a skarżący był pozbawiony możności obrony swych praw zarówno w
toku postępowania przed Sądem Rejonowym, jak i przed Sądem Okręgowym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności zachodzi potrzeba odniesienia się do wskazanego przez
skarżącego zarzutu nieważności postępowania jako uzasadnienia wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania. W ocenie Sądu Najwyższego, brak jest podstaw do
przyjęcia takiej nieważności zarówno ze względu na ewentualną sprzeczność składu
orzekającego w Sądzie drugiej instancji z prawem, jak i ze względu na pozbawienie
możności obrony swych praw przez skarżącego. I tak jeżeli chodzi o legalność
delegowania sędziego do innego sądu, to należy zwrócić uwagę, że zgodnie z uchwałą
pełnego składu SN z dnia 14 listopada 2007 r., BSA – I-4110-05/07 ustawowe
uprawnienie Ministra Sprawiedliwości do delegowania sędziego do pełnienia
obowiązków sędziego w innym sądzie może być w jego zastępstwie albo z jego
upoważnienia wykonywane również przez sekretarza stanu lub podsekretarza stanu.
Odnosząc się natomiast do kwestii pozbawienia możności obrony praw
skarżącego, to zarzut ten jest chybiony, gdyż odnosi się zasadniczo do postępowania
pierwszoinstancyjnego, a nie postępowania przed Sądem Okręgowym, które jest – co
do zasady – objęte kontrolą kasacyjną. Co się tyczy natomiast samego postępowania
przed Sądem drugiej instancji, to trudno przyjąć, ażeby podniesiona przez skarżącego
okoliczność związana odmową Sądu odroczenia rozprawy apelacyjnej była uchybieniem
procesowym prowadzącym aż do nieważności postępowania. W tej sytuacji jedynie
dodatkowo należy wskazać, że powołana przez skarżącego nieważność postępowania
nie została wskazana jako uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania, lecz jako jedna z podstaw kasacyjnych.
Należy też podkreślić, że w skardze kasacyjnej w ogóle brak jest jakiegokolwiek
przedstawienia uzasadnienia wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania. Tymczasem
zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać wniosek o
przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Spełnienie tego wymagania polega na
wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne lub, że istnieje potrzeba
wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów lub, że zachodzi nieważność postępowania lub, że
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Ponadto, w uzasadnieniu wniosku
należy przedstawić odrębną, pogłębioną argumentację prawną wskazującą na
3
zaistnienie powołanej okoliczności uzasadniającej przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania (por. post. SN z 25 maja 2007 r., I CZ 65/07, post. SN z 29 września 2006
r., I CSK 304/06). Skarżący nie zamieścił w skardze kasacyjnej takiego uzasadnienia.
Nie można zgodzić się z twierdzeniem skarżącego, że wystarczające jest
w omawianym zakresie samo uzasadnienie podstaw skargi kasacyjnej. Wymaganie
uzasadnienia podstawy kasacyjnej stanowi wszak odrębny element skargi kasacyjnej.
Brak natomiast jakiejkolwiek argumentacji uzasadniającej wniosek o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania .zawsze oznacza niezachowanie podstawowych wymagań
odnośnie do ustawowo określonej konstrukcji tej skargi. Skarga kasacyjna
niezawierająca któregokolwiek z elementów konstrukcyjnych wymienionych w art. 3984
§ 1 k.p.c. dotknięta jest zaś nieusuwalnym brakiem skutkującym jej odrzuceniem w myśl
art. 3986
k.p.c.
W tej sytuacji Sąd Najwyższy oddalił zażalenie jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 3
k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).