II CSK 82/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-03-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I CZ 29/97 III CRN 464/68
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CSK 82/08
POSTANOWIENIE
Dnia 24 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa K. U.
przeciwko B. K., J. K. i A. K.
o ustalenie, że służebność wygasła,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 kwietnia 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 19 września 2007 r., sygn. akt III Ca (…),
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od powódki na rzecz pozwanych 300 (trzysta)
zł kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 19 września 2007 r. Sąd Okręgowy w Ł. zmienił uwzględniający
powództwo wyrok Sądu Rejonowego w Ł., wydany w prawie z powództwa K. U.
przeciwko B. K., J. K. i A. K. o ustalenie wygaśnięcia służebności drogi koniecznej,
[sygn. akt II C (…)], w ten sposób, że oddalił powództwo i orzekł o kosztach procesu.
Skargę kasacyjną od tego wyroku wniosła powódka.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sprawa o ustalenie, że służebność drogi koniecznej wygasła – w przeciwieństwie
do rozpoznawanej w trybie nieprocesowym sprawy o ustanowienie tej służebności (art.
626 k.p.c.) – należy do procesu (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 marca 1969 r.,
III CRN 464/68, OSNC 1969, nr 12, poz. 230). To oznacza, że dopuszczalność skargi
kasacyjnej w tej sprawie podlega ocenie na podstawie art. 3982
§ 1 k.p.c. i zależy od
wartości przedmiotu zaskarżenia. Tego stanowiska nie podważa – wbrew zapatrywaniu
2
skarżącej – zawarty w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 1997 r., I
CZ 29/97 (niepubl.) pogląd, że w sprawie o ustanowienie drogi koniecznej (art. 145 k.c.)
dopuszczalność kasacji nie zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia. Został on
bowiem wyrażony na tle innego stanu faktycznego (rozpoznawanej w trybie
nieprocesowym sprawy o ustanowienie drogi koniecznej) i prawnego (dotyczył
dopuszczalności kasacji).
Oznaczona w skardze kasacyjnej powódki wartość przedmiotu zaskarżenia
wynosi 5000 zł. Zatem skarga – ze względu na nieosiągnięcie przewidzianego w art.
3981
§ 1 k.p.c. progu wartości przedmiotu zaskarżenia (niższa niż pięćdziesiąt tysięcy
złotych) – podlegała już odrzuceniu przez Sąd drugiej instancji jako niedopuszczalna
(art. 3986
§ 2 k.p.c.).
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 3986
§ 3 k.p.c. oraz art. 98 w związku z art. 391 § 2 i art. 39821
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 24 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa K. U.
przeciwko B. K., J. K. i A. K.
o ustalenie, że służebność wygasła,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 kwietnia 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Okręgowego w Ł. z dnia 19 września 2007 r., sygn. akt III Ca (…),
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od powódki na rzecz pozwanych 300 (trzysta)
zł kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 19 września 2007 r. Sąd Okręgowy w Ł. zmienił uwzględniający
powództwo wyrok Sądu Rejonowego w Ł., wydany w prawie z powództwa K. U.
przeciwko B. K., J. K. i A. K. o ustalenie wygaśnięcia służebności drogi koniecznej,
[sygn. akt II C (…)], w ten sposób, że oddalił powództwo i orzekł o kosztach procesu.
Skargę kasacyjną od tego wyroku wniosła powódka.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sprawa o ustalenie, że służebność drogi koniecznej wygasła – w przeciwieństwie
do rozpoznawanej w trybie nieprocesowym sprawy o ustanowienie tej służebności (art.
626 k.p.c.) – należy do procesu (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 marca 1969 r.,
III CRN 464/68, OSNC 1969, nr 12, poz. 230). To oznacza, że dopuszczalność skargi
kasacyjnej w tej sprawie podlega ocenie na podstawie art. 3982
§ 1 k.p.c. i zależy od
wartości przedmiotu zaskarżenia. Tego stanowiska nie podważa – wbrew zapatrywaniu
2
skarżącej – zawarty w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 1997 r., I
CZ 29/97 (niepubl.) pogląd, że w sprawie o ustanowienie drogi koniecznej (art. 145 k.c.)
dopuszczalność kasacji nie zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia. Został on
bowiem wyrażony na tle innego stanu faktycznego (rozpoznawanej w trybie
nieprocesowym sprawy o ustanowienie drogi koniecznej) i prawnego (dotyczył
dopuszczalności kasacji).
Oznaczona w skardze kasacyjnej powódki wartość przedmiotu zaskarżenia
wynosi 5000 zł. Zatem skarga – ze względu na nieosiągnięcie przewidzianego w art.
3981
§ 1 k.p.c. progu wartości przedmiotu zaskarżenia (niższa niż pięćdziesiąt tysięcy
złotych) – podlegała już odrzuceniu przez Sąd drugiej instancji jako niedopuszczalna
(art. 3986
§ 2 k.p.c.).
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 3986
§ 3 k.p.c. oraz art. 98 w związku z art. 391 § 2 i art. 39821
k.p.c.).