Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CSK 40/08
POSTANOWIENIE
Dnia 30 maja 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa A. H.
przeciwko Skarbowi Państwa - Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 maja 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 4
września 2007 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę
3600 zł (trzy tysiące sześćset zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania
kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 4 września 2007 r. Sąd Apelacyjny zmienił wyrok Sądu
Okręgowego w K. z dnia 9 maja 2007 r. w ten sposób, że zasądził od pozwanego
Skarbu Państwa – Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad na rzecz powódki A.
H. kwotę 223 232,77 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 18 listopada 2005 r. do dnia
zapłaty.
Od tego wyroku pozwany Skarb Państwa - Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i
Autostrad wniósł skargę kasacyjną, którą sporządził i sygnował profesjonalny
pełnomocnik – radca prawny, legitymujący się umocowaniem Generalnej Dyrekcji Dróg
Krajowych i Autostrad.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Zastępstwo to
dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem
Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Przepis ten nie ma jednak
zastosowania m. in. wtedy, gdy zastępstwo procesowe Skarbu Państwa jest
wykonywane przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa (art. 871
§ 3 k.p.c.).
Oznacza to, że w sytuacji, w której Skarb Państwa reprezentowany jest w postępowaniu
przed Sądem Najwyższym przez Prokuratorię Generalną, przymus adwokacko-
radcowski – w ujęciu art. 871
k.p.c. – nie obowiązuje.
Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii
Generalnej Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 169, poz. 1417), która weszła w życie w dniu 15
marca 2006 r., do zadań Prokuratorii Generalnej należy wyłączne zastępstwo
procesowe Skarbu Państwa przed Sądem Najwyższym. Przepis ten przyznaje zatem w
postępowaniu przed Sądem Najwyższym wyłączną zdolność postulacyjną radcom
Prokuratorii Generalnej. W sprawach, w których obowiązuje wyłączne zastępstwo
Skarbu Państwa przez Prokuratorię Generalną, czynności podjęte przez inne podmioty
niż radcy Prokuratorii Generalnej są nieskuteczne.
Skoro zatem skargę kasacyjna w niniejszej sprawie, wniesiona w dniu
19 listopada 2007 r., nie została sporządzona i podpisana przez radcę albo starszego
radcę Prokuratorii Generalnej, zatem – jako niedopuszczalna – podlega odrzuceniu (por.
np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 sierpnia 2006 r., I CZ 47/06, OSNC
2007, nr 5, poz. 75).
Z tych względów orzeczono, jak w sentencji (art. 3986
§ 2 w związku z art. 871
oraz art. 98 § 1 w związku z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.).

III CSK 40/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia