Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 39/08
POSTANOWIENIE
Dnia 13 czerwca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie ze skargi I. N.
o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa skarżącej przeciwko Spółdzielni
Mieszkaniowej "W.(...)" w W. o uchylenie uchwały, zakończonej prawomocnym
wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia14 maja 2003r., sygn. akt I ACa (…),
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 czerwca 2008 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 23 listopada 2007 r.,
sygn. akt VI ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 6 czerwca 2002 r. Sąd Okręgowy w W. oddalił powództwo I. N.
w sprawie o uchylenie uchwały Spółdzielni Mieszkaniowej „W.(...)". Apelacja powódki od
tego wyroku została oddalona przez Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 14 maja 2003 r.
W dniu 28 maja 2005 r. skarżąca wniosła skargę o wznowienie postępowania,
wskazując jako podstawę skargi art. 403 § 2 k.p.c. Postanowieniem z dnia 22 listopada
2006 r. Sąd Apelacyjny powyższą skargę odrzucił.
Na powyższe postanowienie skarżąca wniosła zażalenie do Sądu Najwyższego,
który postanowieniem z dnia 30 maja 2007 r. uchylił zaskarżone postanowienie i
przekazał skargę o wznowienie postępowania do ponownego rozpoznania Sądowi
Apelacyjnemu. Sąd ten postanowieniem z dnia 23 listopada 2007 r. ponownie odrzucił
2
skargę uznając, że powołane przez skarżącą okoliczności nie stanowią ustawowej
podstawy wznowienia (art. 410 § 1 k.p.c.).
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżąca wniosła o uchylenie
zaskarżonego postanowienia i przekazanie skargi do ponownego rozpoznania Sądowi
Apelacyjnemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżąca w skardze o wznowienie postępowania zarzuciła naruszenie przepisów
postępowania cywilnego, tj. art. 227 k.p.c. w zw. z art. 217 § 2 k.p.c. poprzez
bezpodstawne oddalenie jej wniosku dowodowego oraz art. 233 k.p.c. tj. przekroczenie
granic swobodnej oceny dowodów. Tymczasem rozstrzygające znaczenie dla oceny
istnienia podstaw skargi o wznowienie postępowania mają przytoczone w skardze
okoliczności uzasadniające jej złożenie.
Podstawą odrzucenia skargi o wznowienie przez Sąd Apelacyjny był brak
ustawowej podstawy wznowienia postępowania, stwierdzony już na wstępnym etapie
badani skargi. Uznanie, że brak jest ustawowej podstawy wznowienia było wynikiem nie
tylko oceny, czy samo sformułowanie podstawy skargi odpowiada ustawowej podstawie
wznowienia, ale także oceny, czy okoliczności powołane przez skarżącą jako podstawa
wznowienia, stanowią istotnie taką ustawową podstawę. Oceniając przytoczone przez
skarżącą okoliczności uzasadniające złożenie skargi, w zakresie wynikającym z treści
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 30 maja 2007 r., Sąd Apelacyjny zasadnie
przyjął, że treść skargi nie pozwala przyjąć, iż została ona oparta o którąkolwiek z
ustawowych podstaw do wznowienia postępowania.
Bezspornym jest, że uchwała Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej
„W.(...)" o wykluczeniu powódki została podjęta w 1995 r., a jej podstawę stanowiły
okoliczności zaszłe przed datą tej uchwały. Wbrew twierdzeniom skarżącej nową
okolicznością uzasadniającą wznowienie postępowania nie może być uchwała Rady
Nadzorczej nr 31, o której istnieniu powódka miała powziąć wiadomość w listopadzie
2006 r. Uchwała ta nosi datę 24 sierpnia 1998 r. i nie można przyjąć, aby jej podjęcie
miało wpływ na ocenę zasadności wykluczenia skarżącej ze spółdzielni, które nastąpiło
kilka lat wcześniej.
Nie miała również znaczenia jako podstawa wznowienia okoliczność zadłużenia
innych członków spółdzielni powołana przez skarżącą. Jej wnioski dowodowe zmierzały
do wykazania stanu tego zadłużenia w późniejszych okresach, niż data wykluczenia
3
skarżącej ze spółdzielni, co nie było okolicznością mającą znaczenie dla wznowienia
postępowania.
Ocena dokonana przez Sąd Apelacyjny nie wskazywała przy tym, wbrew
zarzutowi zawartemu w zażaleniu, że odmówił on mocy dowodowej uchwale nr 31 Rady
Nadzorczej pozwanej spółdzielni.
Z przyczyn wyżej wskazanych zażalenie było pozbawione uzasadnionych
podstaw i podlegało oddaleniu na podstawie art. art. 3941
§ 3 i 39814
k.p.c.