II CSK 133/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-03-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CSK 133/08
POSTANOWIENIE
Dnia 12 czerwca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Helena Ciepła
w sprawie z wniosku M. J.
przy uczestnictwie M. M.
o rozgraniczenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 czerwca 2008 r., na skutek skargi
kasacyjnej uczestnika postępowania od postanowienia Sądu Okręgowego w K. z dnia
18 października 2007 r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 18 października 2007 r. oddalił
apelację uczestnika postępowania od postanowienia Sądu Rejonowego w O. z dnia 11
maja 2007 r.
Uczestnik zaskarżył to postanowienie skargą kasacyjną opartą na zarzucie
naruszenia art. 45 ust. 1 Konstytucji oraz przepisów prawa procesowego.
Wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania uzasadnił, powołaniem się na
występujące w sprawie istotne zagadnienie prawne, którego nie sprecyzował.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać:
- oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest
ono zaskarżone w całości czy w części,
- przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie,
- wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie oraz
2
- wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem
zakresu żądanego uchylenia i zmiany.
Według ugruntowanego stanowiska Sądu Najwyższego wniosek o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie powinien wskazywać jakie
zagadnienie prawne i na tle jakich przepisów występuje w sprawie oraz przedstawienie
argumentacji jurydycznej uzasadniającej tezę o możliwości odmiennych ocen prawnych
lub przedstawienie rozbieżności występujących w orzecznictwie sądów (por.
postanowienie SN z 22 marca 2001 r., V CZ 131/00, OSNC 2001, nr 10, poz. 156).
Wymagań tych nie spełnia wniosek skarżącego, bowiem ograniczył się on do
samego powołania, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, jednak nie
wskazał w czym się ono wyraża i nie przytoczył jakiejkolwiek argumentacji jurydycznej
dla uzasadnienia tego wniosku.
W konsekwencji Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§3 k.p.c. orzekł jak
w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 12 czerwca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Helena Ciepła
w sprawie z wniosku M. J.
przy uczestnictwie M. M.
o rozgraniczenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 czerwca 2008 r., na skutek skargi
kasacyjnej uczestnika postępowania od postanowienia Sądu Okręgowego w K. z dnia
18 października 2007 r., sygn. akt II Ca (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 18 października 2007 r. oddalił
apelację uczestnika postępowania od postanowienia Sądu Rejonowego w O. z dnia 11
maja 2007 r.
Uczestnik zaskarżył to postanowienie skargą kasacyjną opartą na zarzucie
naruszenia art. 45 ust. 1 Konstytucji oraz przepisów prawa procesowego.
Wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania uzasadnił, powołaniem się na
występujące w sprawie istotne zagadnienie prawne, którego nie sprecyzował.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać:
- oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest
ono zaskarżone w całości czy w części,
- przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie,
- wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie oraz
2
- wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem
zakresu żądanego uchylenia i zmiany.
Według ugruntowanego stanowiska Sądu Najwyższego wniosek o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie powinien wskazywać jakie
zagadnienie prawne i na tle jakich przepisów występuje w sprawie oraz przedstawienie
argumentacji jurydycznej uzasadniającej tezę o możliwości odmiennych ocen prawnych
lub przedstawienie rozbieżności występujących w orzecznictwie sądów (por.
postanowienie SN z 22 marca 2001 r., V CZ 131/00, OSNC 2001, nr 10, poz. 156).
Wymagań tych nie spełnia wniosek skarżącego, bowiem ograniczył się on do
samego powołania, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, jednak nie
wskazał w czym się ono wyraża i nie przytoczył jakiejkolwiek argumentacji jurydycznej
dla uzasadnienia tego wniosku.
W konsekwencji Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§3 k.p.c. orzekł jak
w sentencji.