Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE Z DNIA 10 CZERWCA 2008 R.
SNO 53/08
Przewodniczący: sędzia SN Jacek Sobczak.
Sędziowie SN: Józef Szewczyk (sprawozdawca), Jacek Gudowski.
S ą d N a j w y ż s z y  S ą d D y s c y p l i n a r n y z udziałem protokolanta
w sprawie sędziego Sądu Rejonowego obwinionego z art. 107 § 1 ustawy z dnia 27
lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.)
po rozpoznaniu wniosku Sądu Apelacyjnego  Sądu Dyscyplinarnego w A. o
przekazanie sprawy sędziego Sądu Rejonowego do rozpoznania innemu Sądowi
Apelacyjnemu – Sądowi Dyscyplinarnemu na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł : p r z e k a z a ć s p r a w ę ASD (...) S ą d u A p e l a c y j n e g o
– S ą d u D y s c y p l i n a r n e g o w A . d o r o z p o z n a n i a S ą d o w i
A p e l a c y j n e m u – S ą d o w i D y s c y p l i n a r n e m u w B .
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 14 maja 2008 r., sygn. akt ASD (...), Sąd Apelacyjny –
Sąd Dyscyplinarny w A. wystąpił do Sądu Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego o
przekazanie sprawy sędziego Sądu Rejonowego do rozpoznania innemu Sądowi
Apelacyjnemu – Sądowi Dyscyplinarnemu z uwagi na dobro wymiaru
sprawiedliwości, gdyż obwinionemu zarzucono między innymi przewinienie służbowe
polegające na obrażaniu i pomówieniu o zachowanie niegodne sprawowanego urzędu,
sędziów Sądu Apelacyjnego w A.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Rzeczywiście, jeden z zarzucanych obwinionemu czynów dotyczy pomówienia
sędziów Sądu Apelacyjnego w A. o zachowania niegodne sprawowanego urzędu. W
opisanej sytuacji dobro wymiaru sprawiedliwości przemawia za przekazaniem sprawy
innemu sądowi równorzędnemu, gdyż pokrzywdzeni w sprawie sędziowie orzekaliby
niejako we własnej sprawie.
W judykaturze wykształcił się pogląd, że przepis art. 37 k.p.k., jako wyjątek od
orzekania przez sąd miejscowo właściwy, ma na względzie takie sytuacje, które mogą
wpływać na swobodę orzekania lub stwarzać przekonanie (nawet mylne) o braku
warunków do rozpoznania sprawy w sposób obiektywny.
2
W orzecznictwie Sądu Najwyższego podkreśla się, iż nie powinien rozpoznawać
sprawy sąd, w której on sam występuje w charakterze pokrzywdzonego (por. post.
Sądu Najwyższego z dnia 29 października 1991 r., III KO 109/91, Inf. Praw. 10 – 12 z
1991 r., poz. 3).
Reasumując, Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny orzekł jak na wstępie.