V CNP 25/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-03-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 25/08
POSTANOWIENIE
Dnia 10 czerwca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi W. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego z
dnia 28 grudnia 2005 r., sygn. akt I ACa (…) [I WSC (…)]
w sprawie z powództwa S. R.
przeciwko W. K.
o zapłatę
oraz z powództwa wzajemnego W. K.
przeciwko S. R.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 czerwca 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 28 grudnia 2005 r. [sygn. akt II Ca (…)] Sąd Apelacyjny oddalił
apelację pozwanych-powodów wzajemnych od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia
20 stycznia 2005 r. w sprawie o zapłatę.
Pozwany-powód wzajemny W. K. zaskarżył w całości wyrok Sądu Apelacyjnego
skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił obrazę „art. 1262
k.p.c., a w momencie wniesienia
pozwu art. 16 ustawy o kosztach sądowych polegającej na przyjęciu, iż powód opłacił
jedynie pozew w postępowaniu upominawczym, zaś po sprzeciwie pozwanych nie
dopłacił do pozwu jak też nie złożył wniosku o zwolnienie od kosztów".
2
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać - obok oznaczenia orzeczenia, od którego
została wniesiona, przytoczenia jej podstaw oraz ich uzasadnienia, wniosku o
stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem i wskazania przepisu prawa, z którym
zaskarżone orzeczenie jest niezgodne - także uprawdopodobnienie wyrządzenia
szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy oraz
wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe.
Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c. wymaga przedstawienia wyodrębnionego wywodu przekonującego, że szkoda
została wyrządzona oraz określającego czas jej powstania, postać i związek
przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego z prawem.
Skarżący nie wskazał, że związana z zaskarżonym orzeczeniem szkoda
powstała. Nie uprawdopodobnił ani rozmiaru poniesionych szkód, ani też nie wykazał ich
związku z wydaniem kwestionowanego orzeczenia. Nie jest spełnieniem wymagania z
art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. stwierdzenie skarżącego, że „straty wyceniam na kwotę 26034
zł z odsetkami i kosztami co wynosi obecnie 45000 zł bo na taką kwotę posiada powód
w sprawie tytuł wykonawczy przeciwko pozwanemu".
Ze skargi pozwanego wydaje się wynikać, że poniesienie szkody utożsamia on z
tym, że przeciwnik procesowy rzekomo „nie opłacił powództwa w całości", a dopiero w
wyroku sąd obciążył kosztami pozwanych solidarnie nakazując pobrać od nich koszty od
zasądzonego roszczenia. Z treści skargi wynika także niezrozumienie istoty skargi z art.
4241
k.p.c. z tej racji, że strona przeciwna zwolniona z kosztów nie może domagać się
odszkodowania za to, iż „powództwo nie było opłacone w całości a jedynie w
postępowaniu upominawczym". Stanowisko skarżącego zaprezentowane w skardze jest
błędne i oznacza, że skarżący nie uprawdopodobnił wyrządzenia szkody, jako
nieodzownej przesłanki skargi (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Wniesiona skarga nie spełnia także wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 3
k.p.c., ponieważ w skardze nie zawarto wskazania przepisu prawa, z którym orzeczenie
jest niezgodne.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 10 czerwca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi W. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego z
dnia 28 grudnia 2005 r., sygn. akt I ACa (…) [I WSC (…)]
w sprawie z powództwa S. R.
przeciwko W. K.
o zapłatę
oraz z powództwa wzajemnego W. K.
przeciwko S. R.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 czerwca 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 28 grudnia 2005 r. [sygn. akt II Ca (…)] Sąd Apelacyjny oddalił
apelację pozwanych-powodów wzajemnych od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia
20 stycznia 2005 r. w sprawie o zapłatę.
Pozwany-powód wzajemny W. K. zaskarżył w całości wyrok Sądu Apelacyjnego
skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił obrazę „art. 1262
k.p.c., a w momencie wniesienia
pozwu art. 16 ustawy o kosztach sądowych polegającej na przyjęciu, iż powód opłacił
jedynie pozew w postępowaniu upominawczym, zaś po sprzeciwie pozwanych nie
dopłacił do pozwu jak też nie złożył wniosku o zwolnienie od kosztów".
2
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać - obok oznaczenia orzeczenia, od którego
została wniesiona, przytoczenia jej podstaw oraz ich uzasadnienia, wniosku o
stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem i wskazania przepisu prawa, z którym
zaskarżone orzeczenie jest niezgodne - także uprawdopodobnienie wyrządzenia
szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy oraz
wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe.
Uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c. wymaga przedstawienia wyodrębnionego wywodu przekonującego, że szkoda
została wyrządzona oraz określającego czas jej powstania, postać i związek
przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego z prawem.
Skarżący nie wskazał, że związana z zaskarżonym orzeczeniem szkoda
powstała. Nie uprawdopodobnił ani rozmiaru poniesionych szkód, ani też nie wykazał ich
związku z wydaniem kwestionowanego orzeczenia. Nie jest spełnieniem wymagania z
art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. stwierdzenie skarżącego, że „straty wyceniam na kwotę 26034
zł z odsetkami i kosztami co wynosi obecnie 45000 zł bo na taką kwotę posiada powód
w sprawie tytuł wykonawczy przeciwko pozwanemu".
Ze skargi pozwanego wydaje się wynikać, że poniesienie szkody utożsamia on z
tym, że przeciwnik procesowy rzekomo „nie opłacił powództwa w całości", a dopiero w
wyroku sąd obciążył kosztami pozwanych solidarnie nakazując pobrać od nich koszty od
zasądzonego roszczenia. Z treści skargi wynika także niezrozumienie istoty skargi z art.
4241
k.p.c. z tej racji, że strona przeciwna zwolniona z kosztów nie może domagać się
odszkodowania za to, iż „powództwo nie było opłacone w całości a jedynie w
postępowaniu upominawczym". Stanowisko skarżącego zaprezentowane w skardze jest
błędne i oznacza, że skarżący nie uprawdopodobnił wyrządzenia szkody, jako
nieodzownej przesłanki skargi (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Wniesiona skarga nie spełnia także wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 3
k.p.c., ponieważ w skardze nie zawarto wskazania przepisu prawa, z którym orzeczenie
jest niezgodne.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 4248
§ 1
k.p.c.).