Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 47/08
POSTANOWIENIE
Dnia 26 czerwca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosław Bączyk
w sprawie ze skargi G. B. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w R. z dnia 9 października 2007 r., sygn. akt I Ca (…),
wydanego w sprawie z powództwa J. M.
przeciwko G. B.
o ochronę posiadania lokalu mieszkalnego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 czerwca 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Pozwana złożyła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 9 października 2007 r. Wyrokiem tym zmieniono wyrok Sądu
Rejonowego z dnia 28 maja 2007 r. i przywrócono powodowi posiadanie lokalu
mieszkalnego położonego w Ł. w budynku przy ul. M. Zaskarżonemu wyrokowi pozwana
zarzuciła naruszenie: art. 336 k.c. w zw. z art. 338 k.c. i art. 344 k.p.c., art. 5 k.c., art.
187 § 1 pkt 1 k.p.c. w zw. z art. 325 k.p.c., art. 328 § 2 w zw. z art. 233, art. 382 k.p.c. i
art. 391 § 1 k.p.c., art. 445 k.p.c. w zw. z art. 58 § 2 k.r. i op. i art. 205 k.p.c. Pozwana
wskazywała, że wzruszenie zaskarżonego roszczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest obecnie możliwe. W wyniku zaskarżonego wyroku skarżąca
poniosła szkodę w mieniu w wysokości 2.000 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać m.in. uprawdopodobnienie wyrządzenia
2
szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy. W
judykaturze Sądu Najwyższego przyjmuje się, że przewidziany w art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c. wymóg uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody polega na złożeniu przez
skarżącego oświadczenia, iż szkoda nastąpiła ze wskazaniem jej rodzaju i rozmiaru
oraz uwiarygodnienie tego oświadczenia przez powołanie i przedstawienie stosownych
dowodów. Niezbędne jest przy tym przeprowadzenie odpowiedniego wywodu
wskazującego czas powstania szkody oraz związek przyczynowy pomiędzy tą szkodą a
wydaniem zaskarżonego orzeczenia (tak np. postanowienie z dnia 28 listopada 2006 r.,
III CNP 55/06, nieopubl.; postanowienie z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05,
OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141). Koszty procesu, którymi strona została obciążona w
kwestionowanym w skardze orzeczeniu, nawet gdyby zostały one już uiszczone przed
wniesieniem skargi, nie stanowią szkody w rozumieniu art. 4245
§ 1 pkt 1 k.p.c. (np.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 2006 r., III CNP 46/06 nieopubl.).
Za ukształtowane w judykaturze należy uznać stanowisko, zgodnie z którym przesłanką
dopuszczalności skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia jest istnienie szkody w chwili wnoszenia skargi, a nie możliwość jej
wystąpienia w przyszłości (tak np. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 23 marca
2007 r., IV CNP 29/07, z dnia 21 grudnia 2006 r., III CNP 57/06).
Z treści skargi wynika to, że jednak został spełniony wymóg przewidziany w art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. Wprawdzie skarżąca wskazuje na to, że poniosła szkodę w mieniu
w kwocie 2.000 zł [s. (…) skargi], ale określa tę szkodę jako „koszty przegranego
procesu oraz wydatki związane z wymianą zamków w całym domu”. [s. (…) skargi]. W
końcowym fragmencie skargi skarżąca stwierdza także, że „poniesie też stratę
majątkową związaną z utrzymaniem domu, wymianą zamków i koniecznością
eksmitowania powoda”. Jak stwierdzono wcześniej, koszty procesu, zasądzone
kwestionowanym w skardze wyroku, nie stanowią szkody w rozumieniu art. 4245
§ 1
k.p.c. To samo odnosi się do szkody jeszcze nieistniejącej w chwili złożenia skargi.
W związku z tym, że skarżąca nie spełniła wymogu skargi przewidzianego w art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., należało jej skargę odrzucić jako niedopuszczalną (art. 4248
§ 1
k.p.c. ).

I CNP 47/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia