III CNP 31/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CNP 31/08
POSTANOWIENIE
Dnia 10 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa "C.(...)" S.A. w K.
przeciwko M. K., Skarbowi Państwa - Staroście X., Prezydentowi Miasta K.
wykonującemu zadania z zakresu administracji rządowej o usunięcie niezgodności
pomiędzy stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej, a
rzeczywistym stanem prawnym,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 września 2008 r.,
na skutek skargi Rzecznika Praw Obywatelskich o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 6 listopada 2006 r., sygn. akt II
Ca (…)
odrzuca skargę i znosi wzajemnie koszty postępowania wywołanego wniesioną
skargą.
Uzasadnienie
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 6 listopada 2006 r.
Stosownie do art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. jednym z wymogów prawidłowego
sporządzenia skargi o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem
jest wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne. W
skardze powołano jej podstawy, nie wskazano natomiast przepisu prawa, z którym
kwestionowane orzeczenie ma być sprzeczne. Nie sanuje tego braku okoliczność, że
skarga spełnia wymaganie przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c., skoro wymagania
skargi wskazane w pkt 2 i 3 art. 4245
§ 1 k.p.c. są niezależne od siebie i spełniają, jako
2
istotne elementy skargi, różne funkcje. Dlatego też ustawodawca uznał, że wskazanie
przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest zdaniem autora skargi, niezgodne,
należeć powinno, do tzw. konstrukcyjnych wymagań skargi.
Skarga nie spełnia też wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Uprawdopodobnienie szkody wyrządzonej zaskarżonym orzeczeniem zostaje spełnione,
jeśli skarżący powoła w skardze nie tylko wszystkie znane mu fakty, które wskazują na
związek między zaskarżonym orzeczeniem a doznanymi wskutek jego wydania stratami
lub utraconymi korzyściami, ale ponadto powoła dowody lub co najmniej ich surogaty,
które uczynią twierdzenie o wyrządzeniu szkody wiarygodnym. W postępowaniu
wywołanym skargą Sąd Najwyższy wprawdzie nie bada tych dowodów, ale ich
powołanie jest konieczne dla uprawdopodobnienia (uwiarygodnienia) szkody. W
przeciwnym razie mogłoby się okazać, że skarga o stwierdzenie niezgodności
prawomocnego orzeczenia z prawem przyjęta zostanie do merytorycznego rozpoznania,
mimo że zaskarżone orzeczenie nie spowodowało szkody, albo wywołało skutki, które
tylko w mniemaniu skarżącego stanowią o szkodzie, która w istocie nie zaistniała. Samo
twierdzenie skarżącego o wystąpieniu szkody nie spełnia wymagania skargi
przewidzianego w art. 4245
pkt 5 k.p.c. Należało więc odrzucić skargę (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
O kosztach postępowania wywołanego wniesioną skargą należało orzec na
podstawie art. 39818
w zw. z art. 42412
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 10 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa "C.(...)" S.A. w K.
przeciwko M. K., Skarbowi Państwa - Staroście X., Prezydentowi Miasta K.
wykonującemu zadania z zakresu administracji rządowej o usunięcie niezgodności
pomiędzy stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej, a
rzeczywistym stanem prawnym,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 września 2008 r.,
na skutek skargi Rzecznika Praw Obywatelskich o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 6 listopada 2006 r., sygn. akt II
Ca (…)
odrzuca skargę i znosi wzajemnie koszty postępowania wywołanego wniesioną
skargą.
Uzasadnienie
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 6 listopada 2006 r.
Stosownie do art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. jednym z wymogów prawidłowego
sporządzenia skargi o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem
jest wskazanie przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne. W
skardze powołano jej podstawy, nie wskazano natomiast przepisu prawa, z którym
kwestionowane orzeczenie ma być sprzeczne. Nie sanuje tego braku okoliczność, że
skarga spełnia wymaganie przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c., skoro wymagania
skargi wskazane w pkt 2 i 3 art. 4245
§ 1 k.p.c. są niezależne od siebie i spełniają, jako
2
istotne elementy skargi, różne funkcje. Dlatego też ustawodawca uznał, że wskazanie
przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest zdaniem autora skargi, niezgodne,
należeć powinno, do tzw. konstrukcyjnych wymagań skargi.
Skarga nie spełnia też wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Uprawdopodobnienie szkody wyrządzonej zaskarżonym orzeczeniem zostaje spełnione,
jeśli skarżący powoła w skardze nie tylko wszystkie znane mu fakty, które wskazują na
związek między zaskarżonym orzeczeniem a doznanymi wskutek jego wydania stratami
lub utraconymi korzyściami, ale ponadto powoła dowody lub co najmniej ich surogaty,
które uczynią twierdzenie o wyrządzeniu szkody wiarygodnym. W postępowaniu
wywołanym skargą Sąd Najwyższy wprawdzie nie bada tych dowodów, ale ich
powołanie jest konieczne dla uprawdopodobnienia (uwiarygodnienia) szkody. W
przeciwnym razie mogłoby się okazać, że skarga o stwierdzenie niezgodności
prawomocnego orzeczenia z prawem przyjęta zostanie do merytorycznego rozpoznania,
mimo że zaskarżone orzeczenie nie spowodowało szkody, albo wywołało skutki, które
tylko w mniemaniu skarżącego stanowią o szkodzie, która w istocie nie zaistniała. Samo
twierdzenie skarżącego o wystąpieniu szkody nie spełnia wymagania skargi
przewidzianego w art. 4245
pkt 5 k.p.c. Należało więc odrzucić skargę (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
O kosztach postępowania wywołanego wniesioną skargą należało orzec na
podstawie art. 39818
w zw. z art. 42412
k.p.c.