Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 87/08
POSTANOWIENIE
Dnia 7 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa małoletniego P. D. reprezentowanego przez przedstawicieli
ustawowych D. D. i M. D.
przeciwko (…) Zakładowi Ubezpieczeń SA w W. Oddziałowi Okręgowemu w L.
o zadośćuczynienie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 listopada 2008 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 16 września 2008 r., sygn. akt I ACa (...),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 16 września 2008 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił skargę kasacyjną powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 26 marca 2008
r. wydanego w sprawie o zadośćuczynienie. W uzasadnieniu Sąd Apelacyjny podkreślił,
że skarga kasacyjna wniesiona przez powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 26
marca 2008 r. podlegała opłacie podstawowej w kwocie 30 zł, zgodnie z art. 14 ust. 2 i 3
oraz art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.). Artykuł 14 ust. 2 ustawy o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych, który przewidywał obowiązek pobrania opłaty
podstawowej także od podlegających opłacie pism, o których mowa w art. 3 ust. 2,
wnoszonych przez stronę zwolnioną od kosztów sądowych, został uchylony przez art. 1
2
pkt 1, a art. 100 ust. 2 stosownie zmieniony przez art. 1 pkt 17, ustawy z dnia 14 grudnia
2006 r. o zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 21,
poz. 123). Jednak, zgodnie z art. 2 powołanej ustawy zmieniającej ustawę o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych, do spraw wszczętych przed dniem wejścia ustawy w
życie, tj. przed dniem 10 marca 2007 r., stosuje się przepisy dotychczasowe.
Rozpoznawana sprawa została wszczęta przez wniesienie pozwu w dniu 24 sierpnia
2006 r. Zatem powód, mimo iż został zwolniony w całości od kosztów sądowych przez
Sąd, był obowiązany uiścić od skargi kasacyjnej opłatę podstawową. Wobec tego, że
skargę kasacyjną w imieniu powoda wniósł adwokat, podlegała ona odrzuceniu bez
wezwania do uiszczenia opłaty, stosownie do art. 1302
§ 3 k.p.c. Opłata podstawowa
określona w art. 14 ust. 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych jest
bowiem opłatą w wysokości stałej w rozumieniu art. 1302
§ 2 k.p.c. (uchwała Sądu
Najwyższego z dnia 21 listopada 2006 r., III CZP 109/06, niepubl.).
W zażaleniu na postanowienie Sądu Apelacyjnego pełnomocnik reprezentujący
powoda zarzucił naruszenie art. 3986
§ 1 i 2 w związku z art. 1302
§ 3 oraz art. 3984
§ 1 i
2 w związku z art. 168 § 1 oraz art. 169 § 1, 2 i 3 k.p.c. W uzasadnieniu wyjaśnił, że z
powodu choroby, włożył do koperty skargę kasacyjną bez znaczków opłaty sądowej, zaś
skargę z naklejonymi znaczkami schował z innymi dokumentami do akt adwokackich.
Jednocześnie wystąpił do Sądu Apelacyjnego z wnioskiem o przywrócenie uchybionego
terminu do złożenia opłaty od skargi kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Pełnomocnik powoda nie kwestionował wykładni przedstawionej w uzasadnieniu
postanowienia Sądu Apelacyjnego. Jednocześnie, zarzucając w zażaleniu naruszenie
szeregu przepisów kodeksu postępowania cywilnego, nie podjął nawet próby
wyjaśnienia, na czym to naruszenie miałoby polegać. Wyjaśnił jedynie, że z powodu
choroby omyłkowo wysłał skargę kasacyjną bez naklejonych znaczków opłaty sądowej.
Konsekwencje takiej pomyłki ponosi jednakże profesjonalny pełnomocnik, dlatego
zażalenie nie może być uwzględnione.
Z przedstawionych powodów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art.
3941
§ 3 k.p.c.).

IV CZ 87/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia