V CNP 72/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-06-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 72/08
POSTANOWIENIE
Dnia 6 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi P.(...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego Sądu Gospodarczego w G. z dnia 22 kwietnia 2008 r., sygn. akt X
Gz (...) [X WSC (…)]
w sprawie z powództwa F.(...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.
przeciwko P.(...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K.
o zapłatę, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 listopada 2008 r.,
1.) odrzuca skargę;
2.) zasądza od P.(...) - spółki z o.o. w K. na rzecz F.(...) - spółki z o.o. w G. kwotę
1800, zł (jeden tysiąc osiemset) tytułem kosztów postępowania skargowego.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2008 r. (sygn. akt X Gz (...)] Sąd Okręgowy w
G. oddalił zażalenie strony pozwanej P.(...) sp. z o.o. od postanowienia Sądu
Rejonowego w G. z dnia 23 listopada 2007 r. [sygn. akt VII GNc (…)] odrzucającego jej
sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia 30 sierpnia 2007 r.
Sprzeciw od nakazu zapłaty wniesiony przez profesjonalnego pełnomocnika
strony pozwanej został odrzucony z powodu braków formalnych.
Strona skarżąca - P.(...) sp. z o.o. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w G., powołując się na
naruszenie „podstawowych zasad porządku prawnego, co do meritum sprawy art. 45
ust. 1 Konstytucji, zaś co do orzeczonych kosztów postępowania art. 109 § 1 k.p.c. w
2
związku z art. 4799
§ 1 k.p.c.” Zdaniem strony skarżącej, poniosła ona szkodę, ponieważ
w pozwie dochodzono od niej kwoty 11613,91 zł z tytułu rozwiązania umowy najmu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej
instancji, gdy przez jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub
uchylenie tego orzeczenia w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie było
i nie jest możliwe. W wyjątkowych wypadkach - jak stanowi § 2 powołanego artykułu -
gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku
prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, skarga
przysługuje także od prawomocnego orzeczenia wydanego przez sąd pierwszej lub
drugiej instancji, jeżeli strony nie skorzystały z przysługujących im środków prawnych,
chyba że jest możliwa zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych
przysługujących stronie środków prawnych.
W rozpoznawanej sprawie istotne jest to, że kwestionowane postanowienie
formalne Sądu Okręgowego o oddaleniu zażalenia zamknęło stronie skarżącej tylko
możliwość kontroli instancyjnej orzeczenia Sądu Rejonowego i samoistnie nie może
stanowić szkody. W konsekwencji istnieje nakaz zapłaty Sądu Rejonowego z dnia 30
sierpnia 2007 r., korzystający z waloru prawomocności i powagi rzeczy osądzonej (art.
365 i 366 k.p.c.). Nie został on zakwestionowany również w tej skardze, zatem nie może
podlegać jakiejkolwiek weryfikacji w sprawie skargowej.
Wniesiona skarga nie spełnia także istotnego wymagania, przewidzianego w art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., tj. uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego dotyczy. Strona skarżąca podała, że szkoda, jaką poniosła
to zasądzona od niej nakazem zapłaty kwota 11613,91 zł. Należy zauważyć, że strona
skarżąca - w następstwie procesowego ukształtowania swojej skargi - została
pozbawiona możliwości dowodzenia, że wynik postępowania odwoławczego byłby dla
niej korzystny. Sąd Najwyższy nie może zastępować sądu drugiej instancji i rozstrzygać,
jakiej treści orzeczenie powinno zapaść w następstwie nieodrzucenia środka
odwoławczego (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2006 r. V CNP
86/06; OSNC 2007/3/47). Zaskarżając jedynie postanowienie formalne oddalające
zażalenie, strona skarżąca nie uprawdopodobniła, gdyż nie mogła uprawdopodobnić,
powstania szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
3
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. postanowił, jak
w sentencji postanowienia.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 6 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi P.(...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego Sądu Gospodarczego w G. z dnia 22 kwietnia 2008 r., sygn. akt X
Gz (...) [X WSC (…)]
w sprawie z powództwa F.(...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.
przeciwko P.(...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K.
o zapłatę, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 listopada 2008 r.,
1.) odrzuca skargę;
2.) zasądza od P.(...) - spółki z o.o. w K. na rzecz F.(...) - spółki z o.o. w G. kwotę
1800, zł (jeden tysiąc osiemset) tytułem kosztów postępowania skargowego.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2008 r. (sygn. akt X Gz (...)] Sąd Okręgowy w
G. oddalił zażalenie strony pozwanej P.(...) sp. z o.o. od postanowienia Sądu
Rejonowego w G. z dnia 23 listopada 2007 r. [sygn. akt VII GNc (…)] odrzucającego jej
sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia 30 sierpnia 2007 r.
Sprzeciw od nakazu zapłaty wniesiony przez profesjonalnego pełnomocnika
strony pozwanej został odrzucony z powodu braków formalnych.
Strona skarżąca - P.(...) sp. z o.o. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w G., powołując się na
naruszenie „podstawowych zasad porządku prawnego, co do meritum sprawy art. 45
ust. 1 Konstytucji, zaś co do orzeczonych kosztów postępowania art. 109 § 1 k.p.c. w
2
związku z art. 4799
§ 1 k.p.c.” Zdaniem strony skarżącej, poniosła ona szkodę, ponieważ
w pozwie dochodzono od niej kwoty 11613,91 zł z tytułu rozwiązania umowy najmu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje od prawomocnego orzeczenia sądu drugiej
instancji, gdy przez jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub
uchylenie tego orzeczenia w drodze przysługujących stronie środków prawnych nie było
i nie jest możliwe. W wyjątkowych wypadkach - jak stanowi § 2 powołanego artykułu -
gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku
prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela, skarga
przysługuje także od prawomocnego orzeczenia wydanego przez sąd pierwszej lub
drugiej instancji, jeżeli strony nie skorzystały z przysługujących im środków prawnych,
chyba że jest możliwa zmiana lub uchylenie orzeczenia w drodze innych
przysługujących stronie środków prawnych.
W rozpoznawanej sprawie istotne jest to, że kwestionowane postanowienie
formalne Sądu Okręgowego o oddaleniu zażalenia zamknęło stronie skarżącej tylko
możliwość kontroli instancyjnej orzeczenia Sądu Rejonowego i samoistnie nie może
stanowić szkody. W konsekwencji istnieje nakaz zapłaty Sądu Rejonowego z dnia 30
sierpnia 2007 r., korzystający z waloru prawomocności i powagi rzeczy osądzonej (art.
365 i 366 k.p.c.). Nie został on zakwestionowany również w tej skardze, zatem nie może
podlegać jakiejkolwiek weryfikacji w sprawie skargowej.
Wniesiona skarga nie spełnia także istotnego wymagania, przewidzianego w art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., tj. uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego dotyczy. Strona skarżąca podała, że szkoda, jaką poniosła
to zasądzona od niej nakazem zapłaty kwota 11613,91 zł. Należy zauważyć, że strona
skarżąca - w następstwie procesowego ukształtowania swojej skargi - została
pozbawiona możliwości dowodzenia, że wynik postępowania odwoławczego byłby dla
niej korzystny. Sąd Najwyższy nie może zastępować sądu drugiej instancji i rozstrzygać,
jakiej treści orzeczenie powinno zapaść w następstwie nieodrzucenia środka
odwoławczego (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2006 r. V CNP
86/06; OSNC 2007/3/47). Zaskarżając jedynie postanowienie formalne oddalające
zażalenie, strona skarżąca nie uprawdopodobniła, gdyż nie mogła uprawdopodobnić,
powstania szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
3
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. postanowił, jak
w sentencji postanowienia.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.