Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CSK 339/08
POSTANOWIENIE
Dnia 13 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z powództwa K. K.
przeciwko M. P.
o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 listopada 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 19 marca
2008 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę
Uzasadnienie
W skardze kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 19 marca 2008 r.,
opartej na obu podstawach kasacyjnych określonych w art. 3983
§ 1 k.p.c., pozwana M.
P. zarzuciła naruszenia przepisu art. 5 k.c. oraz art. 17 § 1 k.p.c. Powołując się na
wskazane podstawy, wniosła o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie
sprawy do ponownego rozpoznania. Zastępujący pozwaną adwokat wyjaśnił w skardze,
że mimo wcześniejszej odmowy jej sporządzenia oraz „mimo treści art. 398 § 4 KPC”
zdecydował się na wniesienie skargi z uwagi na nieporadność i trudną sytuację
majątkową rodziny skarżącej. Skarga kasacyjna została sformułowana m.in. z
pominięciem uzasadnienia podstaw, na których środek ten oparto.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna, gdyż nie spełnia wymagania określonego w art.
3984
§ 1 pkt 2 k.p.c. Okoliczność ta przesądza o braku potrzeby badania tego środka
pod kątem spełnienia pozostałych ustawowych przesłanek.
2
W skardze zaniechano przedstawienia argumentacji, która wyjaśniałaby na czym
konkretnie - według pozwanej - polegało naruszenie podniesionych w ramach podstaw
skargi przepisów prawa, i która miałaby przekonać Sąd Najwyższy o tym, że do
zarzucanych uchybień rzeczywiście doszło. Pełnomocnik reprezentujący skarżącą
całkowicie zaniechał w tym zakresie (czyniąc to świadomie, na co wskazują wywody
skargi) jakichkolwiek wyjaśnień, ograniczając się jedynie do przytoczenia podstaw
skargi. Obowiązek uzasadnienia tych podstaw, spoczywający na skarżącym w myśl art.
3984
§ 1 pkt 2 k.p.c., wiąże się z istotą skargi jako środka zaskarżenia. Strona wnosząca
skargę musi zatem precyzyjnie wyjaśnić dlaczego - jej zdaniem - skarga jest zasadna i
powinna zostać uwzględniona. Zaniechanie przedstawienia stosownej argumentacji
powoduje, że skarga staje się środkiem niezupełnym, który w rzeczywistości jest tylko
namiastką, pozorem skargi kasacyjnej przewidzianej w kodeksie postępowania
cywilnego (por. postanowienie SN z dnia 21 maja 1998 r., III CKN 245/98, Prok. i Pr.
1999, nr 2, poz. 36). Rozpoznanie tak skonstruowanej skargi prowadziłoby do sytuacji,
w której Sąd Najwyższy musiałby doszukiwać się motywów, jakimi kierował się autor
skargi, podnosząc nieskonkretyzowane zarzuty, co, ze względu na zakres kognicji tego
Sądu i przyjęty model postępowania skargowego, byłoby niedopuszczalne. Brak
uzasadnienia podstaw kasacyjnych powoduje zatem, że ocena przedstawionych w ich
ramach zarzutów nie jest w ogóle możliwa.
Uzasadnienie podstaw kasacyjnych stanowi jeden z zasadniczych elementów
konstrukcyjnych skargi. Jego pominięcie powoduje, że skarga kasacyjna dotknięta jest
brakiem nieusuwalnym, co pociąga za sobą konieczność odrzucenia jej wprost bez
wezwania do naprawienia wskazanej wady (por. np. postanowienie SN z dnia 16
października 1997 r., II CKN 404/97, OSNC 1998, nr 4, poz. 59, uzasadnienie
postanowienia SN z dnia 21 marca 2000 r., II CKN 711/00, OSNC 2000, nr 7-8, poz.
151, czy też postanowienie SN z dnia 18 stycznia 2006 r., II CSK 161/05, nie publ.) i tak
też Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. uczynił, skoro nie dokonał tego Sąd
odwoławczy (art. 3986
§ 2 k.p.c.).

IV CSK 339/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia